Ogród zła
Graham Masterton

"Ogród zła" jest ósmą częścią przygód Jima Rooka, który jest nauczycielem klasy specjalnej w West Grove Community College. Posiada on dar widzenie duchów, wszelkich zjaw i demonów, zjawisk nadprzyrodzonych. Mimo niektórych powtarzających się motywów, autor udowadnia, że przygody Jima Rooka potrafią wciąż zaskawiwać i zabiera czytelnika w śmiertelną podróż. Warto dodać także kilka słów o samej książce, otóż polski wydawca użył kremowego papieru, a także zaprojektował nowy layout okładki, więc szata graficzna książki jest nowością, co bardzo cieszy oko. W tej części Jim nam się trochę postarzał, ma 40 lat. Masterton kontynuuje tu pojedyncze wątki z poprzedniej części ("Złodziej dusz"), Tibbles nadal jest kotem a nie kotką, relacja z Summer, która jest jego sąsiadką dalej ma charakter przelotnego romansu. W charakterze Rooka zaszły jednak zmiany do których musimy się przyzwyczaić. Podobnie jak w poprzedniej części Jim zaczyna nowy rok szkolny w West Grove Community College i można powiedzieć, że nowy semestr już tradycyjnie wita go kolejną tragedią. Do sufitu ściany klasy, gdzie miały odbyć się zajęcia zostaje przybita młoda, naga dziewczyna. Dookoła jej ciała zostaje przybitych także osiem białych, perskich kotów. Po identyfikacji ciała okazuje się, że ofiarą była córka Rooka, której nigdy nie poznał. Morderstwa się powtarzają i zaczynają przypominać część jakiegoś rytuału. Jedynym elementem brakującym układanki jest Jim i jego nadprzyrodzone zdolności. Jim zostanie skuszony przez tajemniczego pastora Silence`a stworzeniem biblijnego raju na ziemi. Czy ulegnie? A może zamiast raju, na ziemi zapanuje piekło? W tej części Rook będzie się musiał zmierzyć z największym złem, jakie spotkał do tej pory. Trupy wstają z grobów i wychodzą na ulicę, gdzie żywych rozszarpują na kawałki. Sprawa okazuje się dla niego być bardzo osobista i wkrótce stanie on przed chyba największym moralnym dylematem w swoim życiu. "Ogród zła" jest świetnie napisany, dlatego też fani horroru nie będą zawiedzeni. Autor pokazuje, dlaczego jego książek nie można odłożyć od ponad czterdziestu lat. Każdy rozdział trzyma w napięciu, a zakończenia są zaskakujące. Jim wraz z wiekiem może się zmienia, ale Masterton pozostaje ten sam jakiego polubiłem od samego początku.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 Książki  zdecydowanie jest ona dla czytelników,którzy uwielbiają horrory,nieziemskie zjawy i nadprzyrodzone zjawiska.Nie porwała mnie tak mocno jak "Śpiączka" tegoż autora,ale sprawiła,że ciężko było mi się od niej oderwać . Czyta się dobrze,akcja i w ogóle ,ale zakończeniem to Masterton troszkę odjechał,jest całkiem nierzeczywista.A szkoda

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kiedy na bibliotecznej półce zobaczyłam książkę Mastertona z cyklu „Rook” nie wahałam się ani sekundy. „Ogród zła” to ósmy, ostatni tom cyklu.

Kiedy Jim powraca po wakacjach do szkoły, by rozpocząć nowy semestr, czeka go makabryczny widok: pięknej, nagiej, martwej dziewczyny z szeroko rozpostartymi rękami i nogami, przybitej do sufitu klasy. Ofiara piekielnej liturgii zostaje przez policję zidentyfikowana jako Bethany, jego własna córka, której nawet nie zdążył poznać, owoc związku sprzed prawie 20 lat. W krwawym obrzędzie zostają złożone kolejne ofiary. Wszystkie te przerażające wydarzenia mają związek z nowym uczniem, Simonem Silence’em, synem pastora Kościoła Bożego Podboju. Jim ulega żądaniom pastora i zgadza się wykorzystać swoje parapsychiczne zdolności, by z krainy zmarłych przywołać własnego ojca, zamordowaną Bethany oraz inne niewinne osoby. Rozpętuje tym piekło –

Po skończeniu książki mam naprawdę mieszane uczucia. Czuje się nieco oszukana. Mam wrażenie, że to nie jest już ten Masterton co kiedyś. Jim Rook w tym tomie jest jakiś taki nijaki. Płaski i niewyraźny. Nie jest sobą a sądzę, że Snikres tu nie pomoże. Mam wrażenie, że Jim jest już zmęczony życiem i najchętniej usunął by się w cień. Staje się podatny na podszepty demona, schowała się gdzieś jego intuicja. W tej części najbardziej intrygujące jest zachowanie jego kota. Cała reszta przewidywalna jest do bólu.

Szczerze mówiąc nie wiem czy smucić się czy się cieszyć z tego, że to ostatni tom cyklu. Bardzo lubiłam śledzić losy Jima. Ale skoro Masterton nie ma już pomysłu na na kolejne przygody... Po książkę spokojnie sięgnąć mogą ci, którzy zaczynają przygodę z Mastertonem. Nie ma konieczności czytania tomów kolejno. Każdy jest odrębną całością, luźno nawiązującą do poprzednich tomów. Ci, którzy znają dorobek pisarza, mogą się rozczarować.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)