Ogarnij życie. Instrukcja podboju świata dla nastolatków
Andy Cope, Andy Whittaker, Darrell Woodman, Amy Bradley

Na samym początku przyznaję bez bicia, że zignorowałam ostrzeżenie znajdujące się na początku książki, według którego miałam natychmiast odłożyć książkę, jeśli nie jestem nastolatkiem. Uznałam jednak, że w zasadzie to czasem czuję się jak nastolatka, więc nie powinna mi ona w jakiś sposób zaszkodzić...

"Ogarnij życie. Instrukcja podboju świata dla nastolatków" to poradnik, który już na pierwszy rzut oka zwraca uwagę odbiorców kolorowymi ilustracjami i przejrzystymi tekstami. Ciekawe cytaty, praktyczne wskazówki, liczne przykłady z życia sprawiają, że lektura jest lekkostrawna. Nie ma tu nudnego moralizatorstwa, choć czytając, czasem ma się wrażenie, że niby wiadomo, o co chodzi, ale słowa nie do końca oddają główny przekaz. Ogólnie całość jest napisana prostym, zrozumiałym językiem, a przewijające się kolokwialne słowa i zwroty mają ewidentnie skrócić dystans między autorami a docelowymi odbiorcami.

Autorzy w swojej publikacji zachęcają młodych ludzi do wzięcia spraw w swoje ręce, by po latach nie mieli pretensji do całego świata o to, że ich życie jest nijakie. Starają się motywować do działania poprzez (czasem dosyć mocno przejaskrawione) przykłady, które pokazują jak można zaprzepaścić czas na rozwój i wybór ścieżki, którą faktycznie chce się podążać w życiu. Wielokrotnie zwracają uwagę na to, że mając kilkanaście lat fajnie jest grać godzinami w gry komputerowe i spędzać mnóstwo czasu na portalach społecznościowych lub przed telewizorem, ale w perspektywie kolejnych kilkudziesięciu lat, to już nie jest atrakcją i powodem do radości...

"Każdy nastolatek napakowany jest po brzegi potencjałem, ale nie każdy nastolatek wykorzysta ten potencjał. Niektórzy całkowicie go zmarnują i będą wieść życie będące jedynie bladym cieniem tego, które mogliby wieść. Twoim wyzwaniem jest nie stać się jedną z takich osób. Lub - jeśli masz już ku temu skłonności - zmienić się, zanim będzie za późno."

Książka jest zachętą do komunikacji z otoczeniem oraz z samymi autorami, którzy kilka razy wskazują na możliwość wysyłania do nich wiadomości (niestety, nie znalazłam adresu, a to może być dużym rozczarowaniem dla młodych ludzi, którzy faktycznie byliby chętni odpowiedzieć na zachęty). Moim zdaniem warto jednak podsunąć pociechom tę pozycję, chociażby ze względu na to, żeby odpowiedzieli sami sobie na pytania: co potrafią, co tak naprawdę chcieliby robić, co im sprawia radość, czym jest dla nich "sukces".

"Bądź cierpliwy. Zawsze miej pozytywne nastawienie. I wstawaj już, do jasnej cholery".