Odroczone szczęście
Anna Ficner-Ogonowska

Szczęście często jest bardzo ulotne, mamy je, a za chwilę znów tracimy, także warto doceniać te chwile, kiedy mamy bliskich wokół i nasze życie płynie stałym rytmem.
Hania i Mikołaj są bardzo zgodnym małżeństwem i cudownymi rodzicami, Adaś jest ich oczkiem w głowie i przynosi im wiele radości, niestety tego samego nie można powiedzieć o Dominice, która przechodzi kryzys małżeński, a do tego jest wyczerpana opieką nad niesfornym Tomusiem. Można by pomyśleć, że wreszcie nastała rodzinna sielanka, niestety Dominika staje się dziwnie tajemnicza i okazuje się, że kryje się za tym grubsza sprawa, również Flora cały czas mówi o rodzinnym sekrecie, który wreszcie musi wszystkim wyjawić i który wywróci życie wszystkich do góry nogami.
Bardzo się cieszę, że mogłam, chociaż na chwile wrócić do tych cudownych bohaterów i tej wspaniałej atmosfery spokojnego domu i nadmorskiego ciepła. Zaczynając czytać, zastanawiałam się, co mnie tutaj zaskoczy, spodziewałam się po prostu spokojnej historii o dwóch małżeństwach, które wychowują dzieci i uwielbiają swoje towarzystwo, a okazało się, że działo się tutaj nie mało. Mamy tutaj zdrady, kłamstwa, strzelaninę gangu, nagłą śmierć, odnalezionego ojca po latach, a do tego wiele kłótni i cichych dni, także każdy rozdział zaskakuje nas czymś nowym. Jest tutaj również wiele miłości, spokoju, wsparcia oraz wzajemnego zrozumienia, także można poczuć tę wyjątkową atmosferę. Cała książka to budowanie napięcia, ciągle coś się dzieje, ale wszystko idzie równym tempem, nawet jak wyjaśnia się jedna sprawa, to pojawia się nowa i dzięki temu naprawdę jest ciekawie.
Ostatnia część świetnie zakończyła całą historię, sprawiła, że nie będę tęsknić już za tymi bohaterami, ponieważ wszystko się wyjaśniło i teraz zostało im tylko spokojne życie. Jest to niesamowite, że tak bardzo można się zżyć z fikcyjnymi postaciami, ale często emocje biorę górę i jest to nieuniknione, ale wszystko ma swój początek i koniec, który nastąpił właśnie teraz.

,,Odroczone szczęście" to czwarty tom serii, którą uwielbiam od lat. I nie ukrywam, że bardzo nie mogłam się tej jesieni i premiery tej części przygód Hani i Mikołaja. Jest to piękna opowieść o ludzki relacjach. O miłości i przyjaźni, która pomorze przetrwać trudne chwilę.  

A co się dzieje u bohaterów? Hania i Mikołaj zostają rodzicami. Natomiast Dominika, która zawsze tryskała energią czuje się zaniedbywana przez Przemka. A żeby było tego mało bohaterką przyjdzie zmierzyć się z przeszłością.

Autorka mnie nie zawiodła. Napisała po raz kolejny wspaniałą, pełną rodzinnego ciepła opowieść. Bohaterowie w tej książce są idealni. Hania i Mikołaj to para, w której gości harmonia. Ale nie znaczy to, że jest mdło. Nie! Są przykładem rodziny, w której chociaż pojawiają się małe problemy, to miłość i spokój zawsze ich uratuje. Dominika i Przemek, to trochę bardziej zwariowana para. Dzięki Dominice ta książka nabiera kolorów. Uwielbiam tę postać i Przemka, który dzielnie przy niej trwa. Jak zawsze nie zabraknie pani Irenki, która jest takim dobrym duszkiem. Bardzo ciepła postać. I żeby nie było aż tak wspaniale to mamy tutaj Florę, która zajrzała śmierci w oczy i postanowiła zdradzić trochę tajemnic. Jej wątek wywołuje wiele emocji. Robi się trochę niebezpiecznie.

Pani Ania ma lekki styl pisania i potrafi zaczarować słowem. Książka chociaż nie jest cienka, czyta się bardzo szybko. Akcja może nie jest zbyt dynamiczna, ale akurat w tej historii mi to nie przeszkadza. Opowieść o dwóch przyjaciółkach i ich mężach jest tkana i czytelnik może delektować się ciepłem płynącym z tej historii. Lektura idealna na długie jesienne wieczory.

Hania i Mikołaj zostają rodzicami. Blaski i cienie tego stanu. Synek jest wyczekanym szczęściem. Zbliżają się do siebie jeszcze bardziej. Spokój i harmonia.

Dominika, która jest energetyczną bombą, czuje się zaniedbywana przez Przemka. Przemek jest bardzo oddany pracy. Jak to bywa w życiu, przeszłość się upomina o swoje. Czy ich miłość przetrwa burzę, kiedy na drodze pojawi się dawna miłość?

Cudownie było wrócić do książkowych przyjaciół. Bo mam wrażenie, że właśnie taka jest ta seria.

Ciepła, pełna nadziei, o tym, jak ważne są relacje i przyjaciele, którzy pomogą przetrwać najgorszą zawieruchę życiową. Jak poprzednie tomy, napisana pięknym językiem. Polecam!'