Oddam ci słońce
Jandy Nelson

Ganialna książka. Bardzo do mnie trafiła. Od długiego czasu nie dałam żadnej książce oceny celującej, ale ta zasługuje na nią w stu procentach :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Oddam ci słońce" to książka o podziale świata między bliźniakami. Autorka porusza trudne tematy, złożone relacje jakie zachodzą pomiędzy rodzeństwem bliźniaczym w określonych sytuacjach, niełatwe relacje dzieci z rodzicami. Polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciekawy pomysł na książkę :) Opowieść o Jude i Noah wciąga do reszty. Z każdą stroną odsłaniając nowe fakty dotyczące konfliktu między nimi i sprawiając, że czytelnik pragnie poznać ich historię do końca :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Są takie książki, które na początku wcale nie ciekawią, a ich lektura zapowiada się nanudne przerzucanie kartek. Ale wraz z kolejnymi stronami coś się zmienia, historia zaczyna wciągać coraz bardziej, zastanawiasz się co będzie dalej. Ostatnie strony czytasz z niecierpliwością ale i niepewnością jak to się skończy, jak autorka pokieruje krokami bohaterów. Taka właśnie jest "Oddam ci słońce". Pierwsze strony wcale nie zapowiadały burzy, którą ona we mnie wywołała.

Jude i Noah od zawsze trzymają się razem, rozumieją się bez słów, wspierają i dają sobie wzajemnie dużo miłości. Jude i Noah są całkowicie od siebie różni - on skryty i nieśmiały marzy o wielkiej karierze malarskiej; ona - przebojowa dziewczyna, powszechnie lubiana. W pewnym momencie ich życie zaczyna się zmieniać, wydarzenia, które mają miejsce sprawiają, że zaczynają się od siebie oddalać. Nie potrafią się porozumieć jak dawniej, a przepaść między nimi staje się coraz większa. 

Nie planowałam czytać tej książki, na pewno nie w najbliższym czasie, jednak tak wiele licznych pozytywnych recenzji zaczęło mnie zastanawiać. "Oddaj mi słońce" to literatura o młodzieży i dla młodzieży. Zastanawiałam się, czy się w niej odnajdę, czy będę w stanie zrozumieć problemy bohaterów. Nadarzyła się okazja i "Oddam Ci słońce" zawitała w moich drzwiach, a decyzja, żeby po nią sięgnąć była jak najbardziej właściwa. 

Początkowo nie wciągnęła mnie. Pierwsze strony sprawiły, że miałam problem z tym tytułem. Rozmyślania nastoletniego chłopca, introwertyka, który marzy o wielkiej karierze, ale nie umie rozmawiać z rówieśnikami i jest przez nich szykanowany. A potem historia przeskoczyła do Jude, parę lat później i dziewczyna była zupełnie inna niż w wyobrażeniu brata. To było zastanawiające. Pisarka stworzyła historię z pewnych fragmentów. Opowieść wypływa z ust obojga rodzeństwa, raz jedno raz drugie jest narratorem. Co więcej Noah w swojej opowieści jest jeszcze dzieckiem, Jude parę lat później staje się powoli dorosła. 

Konstrukcja książki sprawia, że dopiero na końcu wszystkie elementy wskakują na swoje miejsce, jest trochę jak puzzle - masz różne fragmenty, które nie dają możliwości wyobrazić sobie całości, są też elementy, które nie pasują do tego obrazka, masz wrażenie, że zostały tu zostawione przez pomyłkę. W końcu odkrywasz jednak, że właśnie tak miał wyglądać ten obraz, ta historia. I wszystkie fragmenty, wszystkie wydarzenia pasują do siebie, czasami wydarzenie widziane oczami jednego bohatera okazuje się zupełnie inne, kontekst zmienia całą sytuację.

To książka o dojrzewaniu, poszukiwaniu swojej drogi życiowej, problemach dorosłych, które zmieniają dzieci, o potrzebie akceptacji. Noah i Jude przeżywają ciężki okres, zadręczają się winą za wydarzenia, na które nie mają wpływu. Oddalają się od siebie przez niezrozumienie i brak rozmowy. Zmieniają się, zamykając w skorupie i pragnąć uciec od cierpienia. 

Rodzeństwo jest osią wydarzeń, najważniejszymi bohaterami, ale nie jedynymi. Pisarka potrafi wspaniale oddawać charaktery swoich bohaterów, tworzyć postacie nietuzinkowe, czasami skrzywdzone przez życie, próbujące się pozbierać. "Oddaj mi słońce" wiele by straciło bez postaci Briana, Oskara i Guillerma. Każda z tych postaci jest jedyna i niepowtarzalna, każda ma tajemnicę, przeszłość i problemy z akceptacją własnego "ja". Losy bohaterów wspaniale się przeplatają i uzupełniają. To tworzy historię, którą czyta się z wielką przyjemnością i niespotykaną ciekawością. 

"Oddam ci słońce" Jady Nelson to historia o nastolatkach i dorosłych, dla nastolatków i dorosłych. Wspaniała historia, która daje do myślenia, pokazuje drobne sprawy, które zmieniają się w gigantyczne problemy, przestawia tematy ważne i życiowe, o których warto rozmawiać. To historia dwójki osób, które przestają rozmawiać, zmieniają się i nie są już sobą. Historia o miłości, przyjaźni, pasji, odkrywaniu własnego "ja". Warto ją przeczytać, warto zastanowić się nad jej przesłaniem. Przeczytajcie, bo to naprawdę wartościowa książka. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jestem oczarowana, zaskoczona, zachwycona... Tyle piękna, wrażliwości, delikatności, cała skala uczuć... Bohaterowie są tacy młodzi, ale to mi wcale nie przeszkadzało, wręcz przeciwnie. Gorąco polecam... Może jak ochłonę, napiszę coś więcej...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Noah i Jude są bliźniętami i od kiedy tylko pamiętają, zawsze byli nierozłączni. Obydwoje obdarzeni są talentem artystycznym, co często bywało przyczyną wielu ich kłótni oraz nigdy nie gasnącej rywalizacji pomiędzy sobą. Wychowują się w dość dziwnej rodzinie, w której rozmowa ze zmarłą babcią, czy wkładanie cebuli do kieszeni , aby uniknąć ciężkiej choroby są na porządku dziennym. Noah i Jude zawsze byli dla siebie najważniejsi i żadne nie wyobrażało sobie życia, bez swojej drugiej połówki. Tak było do czasu, kiedy jedno wydarzenie zmieniło pomiędzy nimi wszystko. Nagle stali się dla siebie obcy i nic nie było w stanie sprawić, żeby było tak jak kiedyś... Czy Noah i Jude będą w stanie pogodzić się z tragedią, która na zawsze rozbiła całą ich rodzinę? Oraz czy znajdą w sobie odwagę, aby wybaczyć dawne krzywdy i przyznać się do błędu? ,,- Dasz mi ten rysunek? (...) - Jak dasz mi słońce, gwiazdy, oceany i wszystkie drzewa, może się zastanowię - mówię, wiedząc, że się nie zgodzi. Wie, jak strasznie chciałbym mieć słońce i drzewa. Dzielimy świat między siebie, od kiedy skończyliśmy pięć lat. Idę na całość: po raz pierwszy władza nad światem jest w moim zasięgu. - Noah, żartujesz chyba - mówi, prostując się. Wkurza mnie to, jaka jest wysoka. Jakby ją ktoś rozciągnął przez noc. - Wtedy zostałyby mi tylko kwiaty. (...) - Okej - ciągnie. - Drzewa, gwiazdy, oceany. Dobra. - I słońce, Jude. - No dobra - mówi, co mnie kompletnie zdumiewa. - Dam ci słońce." Noah marzy o dostaniu się do CSA, słynnego liceum artystycznego, w którym chłopak mógłby rozwinąć swój talent malarski. Jego prace są niezwykłe i to właśnie one sprawiły, że jest tak blisko z matką. Noah jest z natury nieśmiały i zwykle stroni od ludzi, w przeciwieństwie do swojej siostry. Chłopak ma bardzo trudny kontakt ze swoim ojcem, który nie jest w stanie do końca go zaakceptować. Dla niego zawsze najważniejsza była Jude, dla której byłby gotowy zrobić wszystko. Pewnego dnia Noah odkrywa, że różni się od swoich rówieśników. Bez względu na wszystko, chłopak stara się ukryć ten fakt, co okazuje się jednak bardzo trudne, gdy w lato naprzeciwko ich domu wprowadza się pewna osoba. Czy Noah spełni swoje marzenie i dostanie się do wymarzonego liceum? A jeśli nie, to czy będzie w stanie zaakceptować porażkę? ,,Historie miłosne nie są dla dziewczyn, które robią coś takiego, co ja właśnie zrobiłam swojemu bratu, dla dziewczyn o czarnych sercach." Jude zaraża każdego swoją dobrą energią i niezwykłą otwartością. Dziewczyna w wolnych chwilach serfuje z przyjaciółmi lub skacze z klifu. Nie zna słowa takiego jak strach i podejmuje wszystkie wyzwania, nawet te szalone. Zawsze zazdrościła swojemu bratu jego niezwykłego talentu raz tego, że nigdy nie potrafiła mu dorównać. Dziewczyna uparcie zabiegała o uwagę matki, która bardziej skupiała się na Noah i jego niesamowitych rysunkach. Po pewnym tragicznym wydarzeniu, Jude zmieniła się o sto osiemdziesiąt stopni. Nagle stała się niezwykle samotna i zupełnie nie zrozumiana, a każdego dnia wyrzuty sumienia nie dawały jej spokoju. Co tak naprawdę wydarzyło się dwa lata temu? I dlaczego tak nagle jej silna więź z bliźniakiem w jednej chwili po prostu się rozpadła? Czy Noah wybaczy dziewczynie to, co mu zrobiła? Oraz czy między nimi będzie jeszcze kiedyś tak jak dawniej? ,,Albo pływasz, albo toniesz, takie jest życie." Czytałam już kiedyś inną książkę tej autorki, pt. ,,Niebo jest wszędzie" i bardzo mi się podobała. Kiedy tylko zobaczyłam, że wychodzi następna jej powieść, to wiedziałam, że będzie ona niezwykła. Bardzo podoba mi się to, że jej historie są zawsze trochę zwariowane. ,,Oddam ci słońce" ma swój nieodparty urok, który pochłania czytelnika już od pierwszych stron. Już dawno nie czytałam tak świetnie napisanej i zabawnej książki, która w jednej chwili porywa czytelnika, by dopiero na ostatniej stronie go wypuścić. Historia dzieje się dwutorowo, z jednej strony poznajemy losy Noah i Jude w wieku trzynastu lat, zanim się od siebie odsunęli, a z drugiej strony wraz z Jude przeżywamy aktualne wydarzenia. Muszę przyznać, że ,,Oddam ci słońce" bardziej podobało mi się od ,,Niebo jest wszędzie" i wcale nie piszę tego tak łatwo, ponieważ tamta książka naprawdę mi się podobała. Dużym atutem tej książki jest oryginalność i jakikolwiek brak schematyczności, co ostatnio zdarza się coraz częściej. Historia bliźniaków bawi, smuci, a nawet czasami intryguje. Sama pokochałam tych bohaterów i naprawdę bardzo się cieszę, że miałam możliwość przeczytania tej książki. Czasami tak jest, że jakaś książka bardzo nas porusza i zapada głęboko w pamięć. Tak właśnie stało się ze mną i teraz naprawdę bardzo żałuję, że to już koniec tej historii. Nie mogę nie wspomnieć o pięknej okładce, która jest po prostu niezwykła. Książkę gorąco polecam i zapewniam, że na pewno się na niej nie zawiedziecie! :))

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Kiedy spotykasz pokrewną duszę, to tak jakbyś wszedł do domu, w którym już kiedyś byłeś - rozpoznajesz meble, obrazy na ścianach, książki na półkach, zawartość szuflad: znalazłbyś tam drogę nawet po ciemku."

Noah i Jude są niezwykle utalentowanymi bliźniętami, które od zawsze stanowiły jedność. Noah jest skryty i uczuciowy. Ma duszę artysty. Jude jest zupełnie inna. Jest odważna, zbuntowana, bardzo popularna i lubi ryzyko. Mimo że różniło ich tak dużo jedno wskoczyłoby w ogień za drugie. Ale to było kiedyś...

"Oddam ci słońce" to przepiękna opowieść o relacjach pomiędzy rodzeństwem oraz rodzicami. Piękno, a jednocześnie prostota języka zachwycają. Początkowo fabuła może wydawać się mało oryginalna czy wręcz oklepana. Jednak kiedy z pozoru nieistotne elementy złączą się w całość, dostrzec można jej piękno i niepowtarzalność.  Wszystko jest tu dopracowane i przemyślane w najdrobniejszym szczególe, a każdy detal ma znaczenie. Mnogość wątków powoduje, że jest niezwykle wciągająca, a przy tym zachwyca i wzrusza. Niezwykle ważnym elementem tej powieści jest sztuka. Autorka skupiła się na przedstawieniu wszystkich ważnych wydarzeń za pomocą obrazów, które w swojej głowie tworzył Noah.

Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani. Są pełni sprzeczności, mają swoje wady, popełniają błędy przez co są zwyczajnie ludzcy. To właśnie powoduje, że można się z nimi identyfikować. Autorka pokazuje jak ważne są relacje rodzinne i jak wiele może zmienić jedno małe, niepozorne kłamstwo. Całość porusza również kwestię  poczucia winy i tym, jak sobie z nim radzić. Możemy obserwować jak niewypowiedziane żale nawarstwiają się ale nie brakuje tu wybaczenie oraz tęsknoty. Ta niepozorna historia jest niezwykle uniwersalna i ponadczasowa tym bardziej, że każdemu z nas nie są obce problemy z akceptacją, chęć dopasowania się czy zaimponowania rodzicom. Dlatego warto po nią sięgnąć. Z pewnością nie jest to książka, o której zapomina się zaraz po przeczytaniu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Noah i Jude Sweetwine to nastoletnie bliźnięta o ciekawych, lecz trudnych charakterach. Najbardziej na świecie kochają sztukę i siebie nawzajem. Niestety w wyniku zazdrości i nieporozumień ich więź zostaje poddana wielkiej próbie. Czy pośród nieszczęść spadających na rodzinę są w stanie odnaleźć z powrotem drogę do porozumienia? 

 

??

 

Jest to moje drugie spotkanie z tą książką, ale na pewno nie ostatnie. Uważam, że ,,Oddam Ci słońce" jest wyjątkową młodzieżówką, głównie ze względu na sposób, w jaki została napisana. Autorka ma swój niepowtarzalny, nieskrępowany i artystyczny styl, który - choć pewnie nie do każdego trafi - mnie zachwycił. 

 

Jandy Nelson w swojej powieści porusza tematy takie jak utrata bliskiej osoby, życie z poczuciem winy, rozterki miłosne czy problemy rodzinne. Mimo że nie dzielę doświadczeń życiowych z bohaterami, odczuwałam ich emocje jak swoje własne. 

 

Na pochwałę zasługuje też kreacja postaci, ich rozwój oraz poczucie humoru. Wszystko to sprawiało, że czytanie tej książki było dla mnie ogromną przyjemnością. 

 

To obowiązkowa lektura dla miłośników nietuzinkowej literatury młodzieżowej, sztuki i piękna. 

 

??

 

,,Musisz dostrzec cuda, żeby się działy cuda". ?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Poczatek dziwny. Trudno wejść w mysli nastolatki , która rozmawia z duchami i chłopca, który zachwyca się swoi kolegami. Jednakże z czasem układa się w piękna, pogmatwaną historię. Opis pączków tak mnie skręcił ,że gdybym miała pod ręką zjadlabym bez zastanowienia mimo iz od pieciu lat nie jadam glutenu...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)