Ocalenie
Agnieszka Lis

🌿 „𝓞𝓬𝓪𝓵𝓮𝓷𝓲𝓮” 𝓐𝓰𝓷𝓲𝓮𝓼𝔃𝓴𝓪 𝓛𝓲𝓼 🌿

 W wielkiej machinie wojny pojedynczy człowiek zdaje się nieistotny. Cierpienie dotyczy wszystkich, także tych najbardziej bezbronnych. 

▪𝗥𝗘𝗖𝗘𝗡𝗭𝗝𝗔 ▪

Przeczytałam już trochę książek, gdzie akcja rozgrywała się w czasie II wojny światowej. Każda z nich w pewnym stopniu trafiła do mojego serca, jednak nic nie trafia do mnie bardziej, jak historia wojenna, gdzie dużą rolę odgrywają dzieci. Bezbronne istoty, które znalazły się w miejscu, gdzie wojna rozsiała swe sidła i same nie będę w stanie przetrwać.

Z pomocą przychodzą im dwie bohaterki : Wanda - dyrektorka sierocińca i Anna - kucharka. Obie kobiety narażając własne życie walczą o każdy dzień, o jedzenie i o to, by dzieci przeżyły ten okrutny okres. W dodatku Wanda i Anna starały się przekazać im potrzebną wiedzę, taką jak świadomość narodowa czy udzielały im pewnych wskazówek dotyczących ich bezpieczeństwa. Wybuch wojny dla dzieci oznacza huk spadających bomb, a one starają się przekazać im promyk nadziei. Wszystko nagle się zmienia, gdy Wanda zostaje aresztowana… Poznajemy również historię Ewy, jednej z podopiecznych, która jako dwulatka trafiła pod opiekę Wandy. Dziewczynkę cechowała niezwykła mądrość i zaradność. Dorastająca Ewa pomaga, jak potrafi. Kradnie na targowisku warzywa, czasem kawałek boczku. Zanosi konspiracyjne dokumenty.

„Ocalenie” Agnieszki Lis to historia, która zostanie ze mną na dłużej. Podziwiam odwagę i upór w dążeniu do celu głównych bohaterek, które z całych sił walczyły o to, by dzieci przetrwały, nie raz narażając własne życie. Tym razem autorka przestawiła historie, która dosłownie łamie serce. Jest smutna i bardzo przejmująca. Być może trochę za smutna, ponieważ z każdej strony wylewały się emocje, które czasami ciężko było udźwignąć. Autorka zręcznie buduje więzi między bohaterami i splata ich ze sobą.

Historie o kobietach zawsze wywołują we mnie mnóstwo emocji. Szczególnie te opowiadane z czasów wojny. Zawsze czytając takie książki wyobrażam sobie, jakby to było gdybym to ja była na ich miejscu… Każda z tych kobiet nie wahała się, by stanąć do walki w obronie bezbronnych dzieci. I dziś są dla nas swoistym przykładem godnej postawy każdego człowieka. Podziwiam ich niezłomną chęć niesienia dobra i woli walki. 🖤 „Ocalenie” to niesamowicie emocjonalna historia, która zawładnie sercem każdego czytelnika. Ta historia wyciągnęła ze mnie wszystkie emocje, jakie jestem tylko w stanie okazać. I długo o niej nie zapomnę! 🌿 Zakończenie wskazuje, że być może będzie kolejna część, także czekam 💚

Ta historia była inna niż wcześniejsze, które czytałam o okupacji. 

Towarzyszyłam bohaterce od urodzenia, widziałam jak się zmienia, jak dokucza, jak próbuje nowych rzeczy aż w końcu jak dorasta, zakochuje się i...cierpi.

U innej widziałam starania ponad wszystko, by zapewnić łaskawszy los tym najmniejszym istotom. Widziałam ogromne poświęcenie, do którego nie każdy byłby zdolny 

Książka pisana jest takim językiem, że nim się człowiek obejrzy to już jest w połowie a pod koniec wylewa łzy. Bo i owszem, popłakałam się i nie wstydzę się tego🤭

Warszawa w okresie okupacji, podczas walk powstańczych to jedna z częściej wybieranych lokacji książek obyczajowo-historycznych, ta jednak wyróżnia się tym, że dotyczy zwykłych ludzi. Ludzi, którym odebrano podstawowe zasoby. Bohaterowie, często dzieci głodujące, narażone są na cierpienie ze strony potworów w ludzkich skórach.

Pewne rzeczy zostały wyjaśnione, lecz niektóre...cóż, czekam na kolejny tom 🤭