(Nie)odnalezione
A.E. Szumska

Dzień dobry serdeczne! Dziś przychodzę do Was z kolejnym bardzo ciekawym i wciągającym kryminałem, który nie pozwolił mi się odłożyć na bok bez poznania zakończenia. Jeśli czytaliście "Zapisane we krwi" będziecie zadowoleni i z tej historii, bo "(Nie)odnalezione" to jej kontynuacja, jeśli jeszcze jej nie znacie, koniecznie zacznijcie od niej, by łatwiej było zrozumieć postępowanie głównej bohaterki, i uzmysłowić sobie ile zła może wyrządzić człowiek drugiemu człowiekowi.

Świetny pomysł na fabułę i jej konstrukcja sprawiła, że nie sposób się oderwać od tej historii. Nie będę jej ponownie streszczać, bo opis wydawcy już wiele mówi, a historia sama w sobie jest dość zawiła i obawiam się, że mogłabym Wam coś przez przypadek zdradzić i zepsuć tym samym całą przyjemność z odkrywania tej historii. Podpowiem tylko, żebyście byli przygotowani na szok i niedowierzanie, bo tych dwóch emocji na pewno Wam tu nie zabraknie. Znajdzie się też sporo akcji dla fanów sensacji oraz osób, które interesują się psychologią, dlatego też na olbrzymi plus w tej historii zasługuje warstwa psychologiczna wszystkich postaci- jest ona niezwykle autentyczna i pokazująca, że wszyscy nosimy maski, choć nigdy się do tego nie przyznajemy, gramy na każdej płaszczyźnie i udajemy kogoś, kim nie jesteśmy. Łatwo damy się przekonać jak bardzo przeszłość wpływa na teraźniejszość i przyszłość, że każdy wybór niesie za sobą konsekwencję,
Pomysł na przemienną narrację i usadowienie jej w dwóch różnych płaszczyznach czasowych też jest świetnym zabiegiem, bo dzięki temu poznajemy najbardziej intymne myśli bohaterów, i motywy jakimi się kierują, obnażając przy tym ich chorą i wypaczoną psychikę, zniekształconą wizję świata i samo postrzegania. Książkę czyta się szybko, podzielona jest ona na cztery części, każda z nich skupia się na innym "bohaterze" idealnie łącząc wszystkie wątki w klarowną spójną i logiczną całość.
Bohaterowie są dopracowani, nikt tu nie jest zbędny i każdy wnosi wiele emocji do tej historii. Ich konstrukcja początkowo pozwala ich nawet polubić, jednak im dalej posuwamy się w fabule, tym szybciej zmieniamy o nich zdanie.
Akcja powieści toczy się dość szybko, może niejednokrotnie zaskoczyć, dostarcza mnóstwa emocji, nie brakuje tu zła i mroku wypływającego niemal z każdej strony, ale odniosłam wrażenie, że końcówka została napisana zbyt chaotycznie i szybko zakończyła całe żmudne i zawiłe śledztwo. Czuję mały niedosyt, ale to takie tam moje marudzenie.

Książka napisana ładnym językiem, wciąga i pokazuje moc ludzkich emocji. Bardzo się cieszę, że mogłam ją poznać i z ciekawością wyglądam kolejnych historii, które wyjdą spod pióra pani Szumskiej.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak, jeśli jednak nie znacie "Zapisane we krwi" koniecznie zacznijcie od niej. Dostaniecie pełen obraz tej historii i zrozumiecie, jak bardzo choroba psychiczna może wpłynąć na całe życie, jak człowiek może stać się zły, choć jemu wydaje się, że jest przecież wszystko ok.

🕸️🕸️🕸️ Recenzja 🕸️🕸️🕸️

A. E. Szumska " (NIE) Odnalezione "
@a.e.szumska_strona_autorska

Wydawnictwo: Novae Res
@wydawnictwo_novaeres

🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️

" Wyglądało to jak w prawdziwym więzieniu podczas przesłuchania, gdzie był dobry i zły glina. W tym przypadku on grał tego złego, tylko nie glinę, a doktora..."

" (Nie) Odnalezione " jest bezpośrednim nawiązaniem do pierwszej części '" Zapisane we krwi ", rozwijając wątki i postacie, które zostały wprowadzone w poprzedniej części..

A. E. Szumska umiejętnie kontynuuje historię, dodając nowe warstwy i głębię do fabuły, co sprawia, że możemy jeszcze bardziej zanurzyć się w świat przedstawiony..

W tej części zapoznamy się z historią Diany i Gabriela, co pozwoli nam zrozumieć, dlaczego stali się wyrachowanymi i bezdusznymi osobami.. Ich przeszłość i decyzje, które podjęli, odsłonią motywy ich postaw i ukażą, jak doszło do ich przemiany..

Tutaj autorka skupia się przede wszystkim na psychologicznych aspektach postaci, wprowadzając jednocześnie wątek kryminalnej zagadki, w której bohaterowie biorą udział..

W książce "(Nie) odnalezione" znajdziemy wiele emocji, zaskakujących zwrotów akcji , intrygującą zagadkę kryminalną oraz wątek handlu dziećmi, co sprawia, że fabuła jest niezwykle wciągająca i poruszająca..

Autorka w umiejętny sposób prowadzi czytelnika przez mroczne zakamarki psychiki bohaterów, ukazując, jak przeszłość wpływa na ich teraźniejszość.. To sprawia, że historia jest nie tylko emocjonalna, ale i intelektualnie angażująca, zmuszając do zastanowienia się nad tym, jak wiele czynników kształtuje nasze decyzje i działania..

Książka jest podzielona na cztery części. Pierwsza część skupia się na Dianie w czasach jej nastoletnich, druga koncentruje się na Dianie w czasach dorosłych , trzecia na Gabrielu i czwarta część przedstawiają śledztwo prowadzone przez Adama i Marcela.
Wszystkie wątki są ze sobą doskonale powiązane, co sprawia, że opowieść jest spójna i angażująca..

Styl autorki jest intensywny i mroczny, co doskonale oddaje atmosferę opowieści.. Używa bogatego języka, aby opisać emocje bohaterów, co sprawia, że czujemy się głęboko zaangażowany w ich przeżycia..

Emocje w tej opowieści są intensywne i różnorodne – od strachu i bezsilności po złość i rozpacz.. Każda scena jest przesiąknięta uczuciem, które sprawia, że nie możemy oderwać się od lektury..

Całość tworzy niepokojącą, ale fascynującą narrację, która skłania do refleksji nad naturą zła i konsekwencjami naszych wyborów..

To intrygująca opowieść o śledztwie, które może ujawnić przerażające sekrety i uratować niewinne ofiary..

" Zaczął rozglądać się na boki. Nagle zatrzymał światło w jednym miejscu. Zaraz po otwarciu drzwi zrzedły im miny. Zobaczyli przerażający widok..."

Diana Minska, która nie pamięta wielu szczegółów ze swojej przeszłości, ale wie, że jej życie było pełne ciemności.. Dziewczyna zmagała się z chorobą psychiczną gdzie leczyła się w szpitalu psychiatrycznym, gdzie poznała Gabriela Zajomskiego.
Po latach ich drogi ponownie się krzyżują, ale tym razem ich związek prowadzi do tragicznych wydarzeń i serii zbrodni.
Policjanci, którzy odkrywają przetrzymywane dzieci w domu Zajomskiego, nie są świadomi mrocznej historii tej pary..

Diana Minska trafia do zamkniętego szpitala psychiatrycznego, gdzie ma odbyć wyrok za zabicie męża. Jej stan jest ciężki. Jest na silnych lekach. Nie pamięta szczegółów ze swojego życia. 

Diana od dziecka cierpi na zaburzenia psychiczne i często z ich powodu była hospitalizowana. W trakcie jednego z pobytów w szpitalu poznała Gabriela Zajomskiego. Ich znajomość nie kończy się na wspólnym pobycie w szpitalu.

Tymczasem policjanci, którzy trafili do domu Zajomskiego, w ukrytej piwnicy, znajdują przetrzymywane małe dzieci. Niestety ten już nie odpowie na żadne pytania. Policjanci są pewni, że Diana wie czym zajmował się jej przyjaciel. Czy jej stan pozwoli na odkrycie prawdy?

"(Nie)Odnalezione" to kontynuacja książki "Zapisane we krwi " autorstwa A.E. Szumskiej. Historie luźno się ze sobą łączą i myślę, że można spokojnie czytać jako samodzielną pozycję. 

Szczerze powiedziawszy mam mały problem z tą książką. Z jednej strony pomysł na fabułę jest ciekawy. Motyw chorób psychicznych, szpitala psychiatrycznego jest interesujący. Diana od dziecka ma problemy z emocjami i wybuchami niekontrolowanej agresji. Z tego powodu często trafiała na oddział psychiatryczny. Jednak to nie specjaliści pomagają jej ujarzmić emocje, a kolega z oddziału, Gabriel. To on nauczył ją tak się kontrolować, że dziewczyna więcej nie trafia do szpitala. Przydałoby się tu trochę fachowych terminów, nazw lekarstw czy jednostek chorobowych. Jest to ciekawy motyw, który mógłby być bardziej rozbudowany. 

Sam pobyt w szpitalu wydawał mi się trochę za idealny. Sami cudowni, mili i troskliwi lekarze. Zero problemów ze współpacjentami, sale jednoosobowe. Brzmi trochę jak utopia. 

Z resztą w więziennym szpitalu sytuacja wygląda bardzo podobnie. Wydaje mi się, że rzeczywistość jest o wiele bardziej brutalna. Ale chciałabym się mylić.

Książka jest dosyć krótka, bo liczy ok. 240 stron, to fabuła rozkręca się dosyć powoli i dopiero pod koniec nabiera większego tempa. Podobnie jak w debiucie autorki, tutaj też miałam mały problem z językiem. Sama nie wiem dlaczego, tak trudno mi się czytało. Być może jest to spowodowane dużą ilością zdań wielokrotnie złożonych, a może mało naturalnymi dialogami. Coś mi jednak tu nie do końca pasowało.  

Przyczepię się jeszcze do wątku kolumbijskiego. Jego zakończenie moim zdaniem jest zbyt optymistyczne. Wszystko toczy się bardzo szybko, również współpraca na linii policja polska i kolumbijska. 

Ogólnie to chyba zabrakło mi w tej historii realizmu. Pokazania brutalnego świata nie tylko po stronie przestępców. Jednak w życiu sprawy nie toczą się tak bezproblemowo i nie zawsze jest happyend. 

Nie mniej autorka podejmuje wiele ciekawych motywów, jak właśnie choroby psychiczne czy handel ludźmi. Mimo że mnie nie do końca lektura usatysfakcjonowana, to polecam przekonać się samemu.

Diana od urodzenia nie miała łatwo, została jakby 'naznaczona'. Pomimo tego,że jej rodzice adopcyjni starali się jak mogli, czasem nie potrafiła poradzić sobie z traumami i atakami złości. Podczas jednego z pobytu w szpitalu psychiatrycznym poznaje Gabriela, chłopaka nieco od niej starszego, który kilka lat później będzie miał wpływ na życie dziewczyny. Teraz kiedy po śmierci męża i odnalezieniu synka, Diana zostaje skazana na dożywocie w szpitalu psychiatrycznym na jaw zaczynają wychodzić sprawy, które nie powinny nigdy się wydarzyć. 

Na początku warto zaznaczyć, że dobrze jest zapoznać się z debiutem autorki "Zapisane we krwi" gdzie poznamy historię Diany i przebieg poszukiwań jej synka. 

Książka podzielona jest na cztery części, okres pobytu kobiety w szpitalu w wieku 14 lat i czas po jej zatrzymaniu, oraz dwie pozostałe części, z perspektywy Gabriela i Adama - komisarza policji. 

Wszystko w ostateczności wpada na odpowiednie miejsca i poznajemy całą prawdę. Właściwie dopiero teraz obie części nabierają pełni. Nie jest to na pewno historia z gatunku lekkich, bo porwania, przetrzymywania, handel dziećmi takowymi tematami nie są, tak samo jak każde z zaburzeń psychicznych i przebytych traum, oraz walka i udawanie kogoś kim się nie jest. 

Przy debiucie miałam kilka zastrzeżeń do autorki i muszę przyznać,że w tej kwestii się poprawiła. Natomiast tym razem znalazło się wiele powtórzeń, które troszkę mnie drażniły, ale ze względu na ciekawą i wciągającą fabułę przymykam na nie oko i wiem,że kolejnym razem znowu będzie lepiej. Wiem, bo widzę, że autorka bierze sobie do serca nie tylko pochwały ale przede wszystkim krytykę. 

Wkradł się też jeden mało spójny fragment, ze slipami w roli głównej ale...tutaj trzeba się posiłkować nieco bardziej bujnieszą wyobraźnią. 

Będę czekać na kolejne książki, a wiem że takie się pojawią...kto wie może już niebawem?.