Nic piękniejszego od miłości
Agata Przybyłek

„Nic piękniejszego od miłości” – też tak uważacie?

Dziś mam dla Was recenzję książki „Nic piękniejszego od miłości” @agata_przybylek . Książki Agaty Przybyłek są ze mną od początku bookstagramowania, od jednej z nich zaczęła się moja przygoda i pomysł na to co teraz robię.
Dlatego z ogromną przyjemnością zawsze siadam do powieści autorki i spędzam z nią przyjemny czas, I tak było i tym razem z „Nic piękniejszego od miłości”, mimo że książka nie należy najłatwiejszych. Mnóstwo emocji kotłowało mi się po przeczytaniu, bo nie spodziewałam się tak mocnego zakończenia. Jednak lubię, gdy autorka porusza trudne tematy w swoich książkach. Tym razem była to samotność, alkoholizm, przemoc domowa czy trudne doświadczenia z przeszłości. Ale … żeby nie było, że są tylko trudne tematy poruszone. Agata Przybyłek przekonuje, że miłość może nam się przytrafić zawsze, niezależnie od wieku, tylko trzeba dać jej i sobie szansę.

Jeśli lubicie i znacie serię z domkami, myślę, że i ta książka wam się spodoba. Ilość emocji gwarantowana.

Orest jest rozwodnikiem i mieszka w przyczepie kempingowej. Pracuje w pobliskiej żwirowni. Lena, przyszła maturzystka, jest ofiarą przemocy domowej i chce jak najszybciej uciec z domu i zabrać ze sobą brata. Emila, kobieta, która w teorii ma wszystko, rodzinę, dom, pieniądze i piękny ogród, jednak jest bardzo samotna. To trójka bohaterów, których historie przeplatają się i mają wpływ na życie bohaterów. Ogromnie Wam polecam tę powieść!

Orest wiedzie proste życie. Mieszka w przyczepie kempingowej i bierze zlecenia jako kierowca w miejscowej żwirowni. Ale to człowiek,który próbuje zostawić za sobą pewną mroczną historię z przeszłości. 

Nastoletnia Lena marzy o tym by wyrwać się z rodziny,w której doświadcza wiele złego. Wyczekuje chwili,gdy zabierze młodszego brata i będzie mogła stworzyć mu normalny dom.

Emilia z pozoru ma wszystko:męża z dobrze prosperującą firmą,syna,stałą pracę i piękny dom. Jest jednak bardzo samotna.

Losy tej trójki łączą się niespodziewanie, a bohaterowie szybko stają się dla siebie ważni. Wypełniają nawzajem pustkę,którą każdy z nich nisi w sercu. Oferują sobie troskę,wsparcie,przyjaźń,a także...miłość.  Czy uda mi się przegonić deminy przeszłości,by znaleźć upragnione szczęście?

To pełna refkeksji historia o wyboistych drogach, którymi podążamy. I o tym,jak bardzo drugi człowiek jest nam potrzebny do szczęścia.