Nate plus One
Kevin van Whye

Poprzednia książka Kevina van Whye’a bardzo przypadła mi do gustu i nie mogłam doczekać się momentu, aż sięgnę po jego kolejną powieść. Nate plus One przyciągnął mnie do siebie m.in. wątkiem muzycznym, za którym wyjątkowo przepadam. Jednak czy ostatecznie i ten tytuł mnie zachwycił? Odpowiedź w tej recenzji.

Nate jest dość nieśmiałym chłopakiem, który potrafi tworzyć świetne teksty piosenek i ma piękny głos. Aktualnie czeka na dzień podróży do RPA - został zaproszony na wesele kuzynki. Kilka dni przed wyjazdem dowiaduje się jednak, że na ślubie pojawi się również jego były chłopak. Jai jest z kolei licealnym guru rocka, jednak przed najważniejszym koncertem w karierze jego zespołu, główny wokalista postanawia odejść. Chłopcy postanawiają pomóc sobie nawzajem – Nate odważy się i zaśpiewa na wielkiej scenie, a z kolei Jai zostanie jego towarzyszem na ślubie kuzynki. Co może pójść nie tak? No cóż... przed tą dwójką zdecydowanie ciekawe lato.

Zaczynając lekturę tej książki właściwie zaraz po skończeniu Date me, Bryson Keller nie było zbyt dobrym pomysłem, o czym dowiedziałam się niestety dopiero po czasie. Zanim jednak dotarła do mnie ta myśl, uważałam to za rozwiązanie prawie idealne. W końcu pióro Kevina van Whye’a przypadło mi do gustu tak bardzo, że musiałam spędzić z jego wyobraźnią jeszcze trochę czasu.

Głównym bohaterem jest Nate, które z miejsca polubiłam. Jego nieśmiałość była na swój sposób urocza, choć jego talent i reakcje innych ludzi na niego zdecydowanie powinny pokazać mu, jak zdolny jest. Nate jest przywiązany do swojej mamy, z którą mieszka i wciąż przywołuje w myślach swojego ojca, który zmarł przed laty. Choć brzmi to dość typowo i schematycznie, to muszę przyznać, że wątek ten okazał się bardzo dobrze przedstawiony i był, no cóż, dość poruszający.

Jai to z kolei bohater, z którym miałam na początku mały problem. Z jednej strony również wzbudził moją sympatię, z drugiej jednak czułam, że nie potrafię zżyć się z nim tak mocno, jak właśnie z Nate’em. Nie przeszkodziło mi to jednak w odczuwaniu ogromnego zauroczenia całą historią, która choć na swój sposób przewidywalna, to jednak tak... wyjątkowa. Trochę się rozpłynęłam, wybaczcie, ale nadal jestem pod wrażeniem twórczości tego autora!

Kevin van Whye po raz kolejny stawia tutaj na reprezentację osób homoseksualnych, które w pewien sposób wciąż poszukują samych siebie i próbują poradzić sobie z wizją wyjawienia najbliższym całej prawdy o swojej tożsamości i orientacji. Zarówno ta powieść, jak i poprzednia są napisane w taki sposób, że naprawdę uważam, że duża część osób LGBTQ+ może utożsamić się z rozterkami bohaterów. Powtórzę to po raz kolejny, ale szalenie cieszę się, że na polskim rynku pojawia się coraz więcej queerowych powieści.

Nate plus One to bardzo dobrze napisana powieść, której lektura dostarczyła mi radości, łez wzruszenia i... kilku zaznaczonych fragmentów. Choć powieść ta, mimo wielu dobrych stron, nie zachwyciła mnie już tak mocno, co poprzednia powieść autora (gdybym czytała obie książki w dłuższym odstępie czasowym, z pewnością byłabym bardziej zachwycona!), to nadal uważam ją za świetną książkę, do której na pewno będę wracać za jakiś czas. Jeśli akurat poszukujecie czegoś właśnie w tym stylu, to koniecznie zwróćcie uwagę na ten tytuł (i poprzedni oczywiście też!).

"Nate plus one" to krótka i błyskawicznie się czytająca historia Nate'a, który dzieli się z czytelnikami swoimi przeżyciami i doświadczeniami. Żyje jak wielu nastolatków, lecz przytrafia mu się okazja podróży do RPA, skąd pochodził jego ojciec, którego już niestety od lat z nim nie ma.

W podróży towarzyszy mu przyjaciel, muzyk i miłośnik rocka, a może z czasem ktoś więcej?

Ta powieść to młodzieżowy romans obyczajowy, w którym bardzo czuć tę młodzieżowość i młody wiek bohatera. W wypowiedziach, przeżyciach i doświadczeniach Nate'a widać po prostu nastolatka, którym jest i którego można polubić. Mi to chwilę zajęło, nie od razu zyskał moją sympatię, lecz im dalej tym było tylko lepiej.

Od razu natomiast przemówił do mnie Jay, drugi główny bohater tej książki, który okazał się niezwykle wspierający, sympatyczny i przyjacielski.

Ich relacja bywała urocza i czasem przesłodzona, ale myślę, że właśnie taka miała być. To luźna, lekka historia, mająca poprawiać humor i podnosić na duchu, której rolą chyba jest właśnie taka osłoda życia 😅

Generalnie nie przepadam za takimi klimatami, ale ta książka szczerze mi się spodobała, a to chyba głównie dlatego, że nie jest pusta.

Autor przedstawia różne problemy nastoletniego wieku i nie tylko, pokazuje popełnianie błędów, ale też brania za nie odpowiedzialności, radzenie sobie z trudnymi sytuacjami w sposób zdrowy i rozsądny. Niektóre może zostały za bardzo rozłożone na czynniki pierwsze, ale to jednak książka kierowana do młodych ludzi 😉

Bardzo podobało mi się, że nie dopatrzyłam się tu toksycznych zachowań (coraz bardziej typowych dla współczesnych młodzieżówek), a wręcz wiele cennych i uniwersalnych dla każdego wartości 😃 fajnie, że powstają takie książki dla nastolatków.

Podobało mi się też osadzenie części akcji w Afryce 😍 poznawanie korzeni rodziny Nate'a, wiele fajnych rzeczy!

Dobrze się bawiłam i mogę polecić❤️