Najpiękniejsza pamiątka
Ward Penelope, Keeland Vi

Widząc autorki „Najpiękniejszej pamiątki” nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Czy warto było po nią sięgnąć? Przeczytaj recenzję! 

Zacznijmy od fabuły, która bardzo przypadła mi do gustu. Szukałam czegoś lekkiego na letni wieczór podczas choroby i ta książka genialnie się sprawdziła. Fabuła jest zarówno wzruszająca, jak i śmieszna. Potrafi wzbudzić w czytelniku wiele emocji, co tak bardzo lubię w książkach. Wszystko jest bardzo dobrze przemyślane i tworzy harmonijną całość. Bohaterowie zostali wykreowani w świetny sposób ukazując w sobie zarówno to co najlepsze i najgorsze. Autorki stworzyły postacie, których tak naprawdę nie da się nie lubić. Jednak to co najważniejsze ta książka nie jest zwykła lekką historią bez większego przesłania. Jest wzruszająca, pełna humoru, przygód, a także uświadamia nam jakie życie jest kruche i nic nie jest wieczne, dlatego należy czerpać garściami z tego co przynosi nam życie. 

Co to dużo mówić - duet Keeland&Ward nie zawodzi! „Najpiękniejsza pamiątka” bardzo mi się podobała i chętnie sięgnę po ich kolejne książki. Otrzymałam tak naprawdę wszystko czego oczekiwałam - wzruszenie, śmiech i co najważniejsze dawkę namiętności stanowiącą tło dla ważniejszych wydarzeń. 

To już druga książka napisana przez te dwie autorki, którą przeczytałam i szczerze wam powiem, że pokochałam ich twórczość.

Hazel po odwołaniu ślubu przez narzeczonego postanawia skorzystać z wykupionych biletów oraz noclegów na podróż poślubną i wybiera się samotnie na urlop. Jednak po dwóch dniach postanawia zrezygnować i chce wrócić do domu. Los ma dla niej inny plan, wszystkie loty przez śnieżycę zostały odwołane a w żadnym hotelu nie ma wolnych pokoi.

W lobby jednego z hoteli zauważa mężczyznę, który podszywa się pod Milo Hooker, który ma zarezerwowane dwa pokoje, by tylko zdobyć pokój. Hazel wyczuwa, że to jedyna okazja by zdobyć nocleg i postanawia podać się za Madeline Hooker i dołącza do Milo, jako siostra. I tak ta dwójka zdobywa nocleg i pozostają, jako państwo Hooker.

Oboje przypadają sobie do gusty i postanawiają wspólnie wybrać się na wycieczkę nie podając swoich prawdziwych imion i nazwisk.

Czy ta przyjaźń przetrwa? A może los napisał im inny scenariusz?

Naprawdę pokochałam książki tego duetu😍. Ta lektura gwarantuje miło spędzony czas. Wciągnęła mnie historia Hazel, mimo że bywały momenty, w których główna bohaterka mnie denerwowała. Niby coś czuje do jednego, ale nie przeszkadza jej w miedzy czasie spotykanie się z innym.

Bardzo podobało mi się, że głowni bohaterowie nie znali swoich prawdziwych imion, nadało to książce nutkę tajemniczości. Co sprawiło, że z ogromnym zaciekawieniem czytałam jak potoczą się losy głównych bohaterów.

Historia była przewidywalna, ale przyznajmy szczerze przy czytaniu tylu książek, to chyba ciężko już zaskoczyć czytelnika.

Koniecznie muszę nadrobić wcześniejsze książki tego duetu jak i książki, które autorki napisały osobno. Coś czuje, że się na nich nie zawiodę.

A jeśli ktoś z Was nie czytał jeszcze historii tych autorek to koniecznie musicie to nadrobić 😁.

Hazel wybrała się samotnie na wycieczkę, która miała być jej podróżą poślubną. Szybko doszła do wniosku, że nie pomoże jej to w leczeniu złamanego serca. Niestety zamiast wrócić do domu, z powodu śnieżycy, utknęła na miejscu. Niespodziewanie poznała tam mężczyznę, z którym szybko połączyła ją niezwykła relacja. Z pozoru nic nieznacząca sytuacja pociągnęła za sobą kolejne spotkania, aż wreszcie przerodziła się w spontaniczną i pełną przygód wycieczkę krajoznawczą.

„Najpiękniejsza pamiątka” to wciągająca i pełna humoru historia. Czytając ją świetnie się bawiłam. Niesamowicie polubiłam Hazel i Matteo, ogromnie im kibicowałam. Bardzo podobała mi się relacja, która ich połączyła. Mocno skupiała się na aspekcie emocjonalnym i pomimo tego, że rozwijała się raczej wolno to można było poczuć chemię, łączącą głównych bohaterów.

Książka porusza smutne tematy, ale jednocześnie jest też zabawna. Wywołuje zarówno pozytywne, jak i negatywne emocje. Jedynym aspektem, który mnie irytował, była postać Felicity. Przeogromnie mnie ta bohaterka denerwowała, ale na szczęście nie pojawiała się zbyt często.

„Najpiękniejsza pamiątka” brdzo mi się podobała, więc gorąco Wam ją polecam.