Najlepsza jedenastka
Janet Evanovich

Koniec z byciem łowcą nagród! Stephanie postanawia żyć normalnie - bez tarzania się w śmieciach, bez rozbitych/wysadzonych w powietrze/spalonych samochodów, bez zdewastowanego mieszkania, bez włamań, bez zagrożeń. Jest jeden problem - brak pieniędzy na koncie zmusza do podjęcia innej pracy....Z fabryki guzików wylatuje natychmiast, w pralni chemicznej podpada właścicielce i traci samochód (auto samo z siebie? wybucha z tą właścicielką w środku), w Gadającym Kurczaku dochodzi do podpalenia. Jakby tego było mało nadchodzący ślub siostry, dieta bezcukrowa (zamieniona na inny nałóg, który prawie wykańcza Morellego), obecność Komandosa i dziwne listy sprawiają, że Stephanie zostaje wciągnięta w wir różnych wydarzeń, które zmuszają ją do weryfikacji życiowych planów a czytelnikowi nie pozwalają oderwać się od książki. Stałam się nałogowcem!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

uwielbiam Stephanie mogę czytac o niej w kółko, idealna książka na chandrę pełno smiechu i nigdy nie spodziewam się co tak naprawde obmysli w tej swojej głowie supeeeeeer do tego dwaj super przystojniacy, nawet nie wiem któremu kibicować.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 Hmm.., macie już dość głównych męskich  bohaterów książek, z zawodu policjantów, detektywów, łowców nagród, którzy to radzą sobie ze wszystkimi złoczyńcami świata skinieniem małego palce u lewej ręki, sypiąc przy tym ciętym żartem na prawo i lewo..? Przyznam szczerze, że Mi trochę taki typ postaci się już przejadł i znudził, gdyż ile to razy można czytać o super macho, którzy dzień rozpoczynają od szklanki alkoholu, następnie zabijają kilku bandziorów, by po pracy oddać się romansowi z super pięknością poznaną w barze..NUDA..Jeśli podzielacie moje zdanie, to mam dla Was jak i dla Siebie,  całkiem dobrą wiadomość. Otóż możemy wspólnie cieszyć Nasze oczy i umysły lekturą doskonałego cyklu sensacyjno - kryminalnego, którego to głównym bohaterem jest kobieta - łowczyni nagród z Jersey. Nieustraszona, mądra, piękna, dowcipna i do tego, zawsze pakująca się w największe tarapaty..Do polskich księgarni trafiła już 11 odsłona tego świetnego cyklu autorstwa Janet Evanovich, której tytuł brzmi "Najlepsza jedenastka".

 

 Przyznam szczerze, z niemałą dozą wstydu, iż to moje pierwsze spotkanie z Stephanie Plum i jej szalonym życiem, z pewnością jednak nie ostatnie. Wspomniana powyżej Stephanie, jak doskonale wiedzą wszyscy miłośnicy jej przygód, jest zawodową łowczynią nagród, której praca sprowadza się do dostarczania wymiarom sprawiedliwości wszystkich tych klientów, którzy "zapomnieli" stawić się do sądu lub na odbycie kary więzienia. Jednak tym razem sprawy przybierają zgoła odmienny obrót, gdyż Stephanie postanawia porzucić niebezpieczną i bardzo niewdzięczną pracę, chcąc zatrudnić się w fabryce guzików, a tym samym odmienić swoje zwariowane życie. Niestety przeszłość nie pozwala jej na to, gdyż pewien tajemniczy "znajomy" z dawnych lat, pozostawia Stephanie anonimowe liściki i paczuszki, których treść z pewnością nie wróży nic dobrego. Ponadto ktoś, zresztą nie pierwszy już raz, usilnie stara się nadszarpnąć zdrowie kobiety, w wyniku czego kolejne jej samochody ulegają solidnemu zniszczeniu. Jeśli dodamy to tego zbliżający się wielkimi krokami ślub siostry Stephanie, a także jej rozterki uczuciowe pomiędzy dwoma zabiegającymi o jej względy mężczyznami - Morellim i Komandosem, to juz z całą pewnością możemy stwierdzić, że będzie się działo..;)

 

 Pierwsze wrażenie płynące  z lektury tej książki, to  niesamowita lekkość, łatwość i dowcip w podjęciu tego tematu, jakim to jest życie 30 - letniej kobiety, pałającej się, bądź co bądź, nie do końca radosnym i zabawnym zajęciem. Janet Evanovich ukazała życie i prace głównej bohaterki, niejako w krzywym zwierciadle, uwypuklającym wszystko to, co sprzyja niepohamowanym atakom śmiechu. Fabuła tek książka to nieustający ciąg kłopotów i tarapatów w które to wpada Stephanie, i z których to wychodzi obronną ręką, najczęściej w bardzo niekonwencjonalny i prześmiewczy sposób. Interesujące jest to, iż tak naprawdę to zarówno życie zawodowe, czyli ściganie złych przestępców, jak i życie ściśle prywatne, zwłaszcza uczuciowe, są tutaj nieustannym poligonem doświadczalnym do zabawnych sytuacji, którym to poddawana jest nie tylko główna bohaterka, ale także i jej najbliżsi, znajomi, czy nawet całkiem przypadkowi ludzie. Trzeba to wyraźnie podkreślić, iż w przypadku tej powieści, jak i zapewne także całego cyklu,. mamy do czynienia z komedią sytuacyjną i intelektualną, na najwyższym poziomie. Śmiejemy się tutaj z dialogów, zdarzeń, przemyśleń i wewnętrznych rozterek Stephanie, które są po prostu niesamowite i niedoścignione dla wielu twórców komedii. Tak po prawdzie, to chyba śmiejemy się tu także i z Nas samych, których życie, choćby od czasu do czasu, jakoś dziwnie przypomina życie (bynajmniej te mniej wystrzałowe i pościgowe), głównej bohaterki. 

 

 Nie można jednak stwierdzić, iż książka to tylko komedia i nic więcej..Otóż mamy tutaj do czynienia także z intrygą kryminalną i sensacją na bardzo wysokim poziomie. Zagadka tajemniczego prześladowcy z przeszłości, liczne próby zamachów na życie Stephanie czy też praca łowczyni nagród, zarówno jej samej jak i jej przyjaciół z biura, stanowią pasmo niekończących się przygód, które podniosą ciśnienie nawet najbardziej opanowanym czytelnikom. Uliczne pościgi, strzelaniny, wybuchające samochody, sceny walki i świstające kule w powietrzu - wszystko to stanowi tło dla rozgrywającej się tutaj historii, która pędzi z zawrotną prędkością od pierwszej do ostatniej strony lektury. I choć zdecydowanie jest to bardziej kryminał i sensacja w wydaniu filmów z gwiazdorami kina akcji z lat 80-tych, gdzie najważniejsze były umiejętności walki i strzeleckie, aniżeli sztuka dedukcji, to wcale nie przeszkadza to w czerpaniu doskonałej rozrywki z tej książki. Raz jeszcze sprawdza się to mądre zdanie, iż jeśli coś robisz naprawdę dobrze i z pełnym zaangażowaniem, to zawsze będzie to warte uwagi i zainteresowania. Tak właśnie postępuje Janet Evanovich w swoich książkach, i za to pokochały je miliony czytelników na całym świecie.

 

 Z pewnością jednak cykl ten nie odniósłby tak wielkiego i spektakularnego sukcesu, gdyby nie postać Stephanie Plum. Postać bardzo wyrazista, niepowtarzalna, jedyna w swoim rodzaju, którą można z miejsca polubić lub znienawidzić. Na szczęście tych drugich, sądząc po ilości sprzedanych egzemplarzy tytułów, jest zdecydowanie mniej. A jest ich mniej przede wszystkim dlatego, iż Stephanie to kobieta z krwi i kości, postać pełna wad i zalet, których nie stara się ukrywać za sztuczną maską zasad i pozorów, a tym samym jest zawsze naturalna i prawdziwa. Któż z Nas kobiet, nie doświadczał tych różnego rodzaju rozterek serca i egzystencjalnych rozstajów, które każą Nam wybierać pomiędzy tym, co dyktuje serca, a tym, co podpowiada rozum. Stephanie także tego doświadcza, można by rzec że nieustannie, zachowując jednocześnie niezwykłą klasę i styl. Takich kobiet boją się mężczyźni, takim kobietom zazdroszczą inne panie i wreszcie takie kobiety są najciekawsze. Stephanie jest szczera, odważna, nie bojąca się trudnych wyborów (choć kompletnie nie umiejąca ich podejmować, ale to już inna kwestia), a do tego zmagająca się z codziennym życiem w tak zabawny i ciepły sposób, iż w takim wydaniu życie jawi się jako nieustająca przygoda..Pozazdrościć:)

 

 Lektura tej książki to doskonała rozrywki na długie popołudnia, choć to chyba nie do końca odpowiednie określenie, gdyż książkę czyta się tak szybko, iż nawet nie dostrzega się tego, że dotarliśmy już do ostatniej strony powieści. Z pewnością jest to zasługa niezwykłego tempa i mnogości serwowanych Nam wydarzeń, które następują po sobie z iście piorunującą prędkością, nie dając choć krótkiej chwili na wytchnienie. Ale to dobrze, gdyż Stephanie Plum jest pozytywnie zakręconą osobą i takie jest również jej życie, a co za tym idzie,  tak też powinniśmy je poznawać na łamach kart tej powieści. Autorce książki udaje się w niezwykle interesujący sposób opowiadać o tak bardzo różnych i nie powiązanych ze sobą zdarzeniach, w równie interesujący i intrygujący sposób. I tak oto z zapartym tchem śledzimy pościgi samochodowe, co i trudne rozmowy Stephanie z własną mamą, siostrą czy nawet kochankiem. To rzadkość w literaturze, a tym samym dowód na to, jak niezwykły talent posiada Janet Evanovich.  

 

 Książka ta to doskonała zabawa dla wszystkich tych, którzy uwielbiają się śmiać i ekscytować wartką akcją. Czyli innymi słowy, jest to doskonała rozrywka dla wszystkich z Nas, bo przecież, choć od czasu do czasu, każdy z Nas uwielbia taką zabawę. Zabawę nie wymagającą bardzo dużego intelektualnego zaangażowania jak i również trudnych emocji, których nie można potem wyrzucić z siebie przez długi czas po zakończeniu lektury. Otóż w tym przypadku bawimy się, czerpiemy radość  i satysfakcję z czytanych stron, a po dotarciu do ostatniej z nich, zapominamy o nich, pamiętając jedynie iż to świetna rozrywka, warta kontynuowana przy okazji sięgnięcia po kolejny tom cyklu. I to jest właśnie chyba tutaj najlepsze i najprzyjemniejsze, mianowicie  ta lekkość nie tylko samej lektury, ale także i jej wpływu na Nasz emocje.

 

 Cykl o przygodach Stephanie Plum jest cyklem wybitnym, o czym świadczyć mogą nie tylko ilości sprzedanych egzemplarzy na całym świecie i ogromne zainteresowanie czytelników, ale także i ten oto fakt, iż to już 11 tom, który trafia do polskich czytelników, nie będący przy tym jedynie swoistym "odcinaniem kuponów od sławy". Otóż sądząc po licznych wypowiedziach na forach i blogach literackich, każda kolejna cześć cyklu jest wyczekiwana z ogromną niecierpliwością, zaś jej poziom nie ustępuję swoim poprzedniczkom w najmniejszym calu. To istny fenomen, który po prostu trzeba poznać i przekonać się na własnej skórze, czy cały świat się nie myli. Z mojej strony mogę stwierdzić, iż na pewno sięgnę zarówno po poprzednie tomy cyklu, jak i również już zapowiadany 12 tom, który ukaże się w ciągu najbliższych tygodni. Polecam i życzę mnóstwa uśmiechu przy lekturze:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Najlepsza jedenastka” Janet Evanovich ma w sobie wszystko, co bestseller powinien mieć – sporą dawkę dobrego humoru (często okraszoną sarkazmem i ironią), wartką akcję, wyrazistych bohaterów i wiele przygód rodem z filmu „Mistrz kierownicy ucieka”. Mimo jedenastego już tomu perypetii Stephanie Plum, jej wewnętrzne monologi oraz całkiem nieprawdopodobne tarapaty w Grajdole, dalej bawią Czytelnika i wprowadzają go w bardzo dobry nastrój, a któreś z kolei „Dziewczyno…” Komandosa, automatycznie wywołuje szczery uśmiech.

W tej części cyklu (w Polsce Fabryka Słów wydała dopiero jedenaście tomów), Stephanie wpada w niezliczoną ilość kłopotów, która zatrwożyłaby nawet największe oazy spokoju na świecie. W pewnym momencie nawet zwykły zegar może być bombą, a najprostsze ujęcie zbiega może skończyć się upadkiem w dół szybu RAZEM z windą. Gdzieś tak po stu stronach, Czytelnik nabiera przekonania, że Stephanie jest źródłem nieszczęść całego miasteczka i jednocześnie ich skupiskiem. Dlaczego przytrafia się to właśnie jej? W tak ważnym momencie jej życia, gdy nie chce już być standardowym łowcą nagród? Dziewczyna ma po prostu pecha! Z pracy odchodzi na własne życzenie, ale z następnej zostaje wylana pierwszego dnia, a w kolejnej niechcący „wysadza” właścicielkę biznesu.

Czy może być gorzej? Owszem! Stephanie ma ogromny dylemat – dzielny i seksowny Komandos czy dzielnie broniący prawa Morelli z ogromnym libido. Pierwszego ciężko rozgryźć, a drugi podobno kocha. Ale jak tu wybrać? Obaj są przecież wspaniali i przyciągają jak magnes. Zbieg okoliczności sprawia, że chcą akurat jej. Co w niej takiego niezwykłego? Stephanie Plum jest atrakcyjną kobietą, która zna swoją wartość w tym względzie. Ale w „Najlepszej jedenastce” wyraźnie zaczyna wątpić w swoje inne walory – nie jest pewna swojej inteligencji, umiejętności i jest zauważalnie uzależniona od cukru. Czy uda się jej uwierzyć w siebie? Przekonacie się o tym czytając „Najlepszą jedenastkę” Janet Evanovich.

Książka jest ogromnie wciągająca przez to, że przygody Stephanie są opisane w bardzo żywy sposób – Czytelnik ma wrażenie oglądania serialu z rodziną Plum w rolach głównych. Zupełnie rozbrajała mnie Babcia Mazurowa, która jak na swój wiek jest niesamowicie energiczną staruszką (ma się wrażenie, że to ona rządzi całą rodzinką) oraz Komandos swoją nieskończoną dozą opanowania, z której od czasu do czasu przebijały minimalne emocje. Z pewnością duża zasługa w tej kwestii należy do tłumacza (Dominika Repeczko), bo tekst jest przetłumaczony naprawdę świetnie i czyta się go z przyjemnością. Jestem pewna, że sięgnę po następne i poprzednie tomy przygód Stephanie Plum, bo ciekawi mnie, czy wszystkie są równie ekscytujące i nęcące Czytelnika.

„Bój się. Bój się bardzo. Następnym razem będę mierzyć wyżej.” – „Pomyślałam sobie, że pewnie bałabym się bardzo, gdybym nie zjadła właśnie pięciu kawałków tortu”.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dawno nie sięgałam po tę serię, ale ostatnio miałam ochotę na coś lżejszego, co poprawiłoby mi humor i wybór padł na książkę o przygodach łowczyni nagród - Stephanie Plum.
Nie rozczarowałam się, świetnie się bawiłam, choć nie śmiałam się na głos jak czytając inne części i bardzo miło spędziłam czas przy tej powieści. Jak zawsze show kradła babcia Mazurowa jak tylko się pojawiała.
Uwielbiam tę serię i na pewno za jakiś czas sięgnę po kolejne części.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)