Na zawsze (Tom 2). Nasze jutro
Anna Szafrańska

„Nasze jutro" tom 2 dylogii „Na zawsze" Anny Szafrańskiej należy czytać jedną po drugiej, ponieważ są nieodłączną częścią całości. Pierwsza nie istnieje bez drugiej, a druga bez pierwszej.
  Miłość jest jednym z istotnych i wydatnie skomplikowanych uczuć. Może być piękna, wzniosła, ale też bywa niebezpieczna oraz silniejsza niż zdrowy rozsądek, a także zakazana. Czasem dyskusyjna albo poddawana próbie, a tu staje się wszystkiemu winna. Historia nasycona emocjami, odczuciami, myślami niebanalnych bohaterów i ich lękami. Opowieść o starciu niezwykłej chemii z bezlitosnym obrazem moralnych oporów w dodatku obciążona sekretami, które nasuwają jeden wniosek, że skrzętne zatajanie informacji może prowadzić do tragedii. Kłamstwa przeplatają się z romansem, przez co stają się siłą napędową tej części. Intrygujący obraz bohaterów, których losy są targane bezlitośnie, a mimo to ich żarliwość i zaangażowanie nie słabnie ani na moment. Pozwala nam zobaczyć, czym jest cały kalejdoskop różnych emocji rodzących napięcia i naruszających równowagę w bardzo delikatnych sprawach. Wyczuwalna jest potęga stylu i płynność fabuły, która pomimo kontrowersyjnych treści nie pozwala o sobie zapomnieć. Każda strona dotyka trudnych tematów, takich jak żałoba, pogarda, skomplikowane relacje, szantaż, nękanie, zdrowie psychiczne tworząc odważną lekturę, która nie jest dla każdego. Na szczęście jest informacja na okładce, że od 18 lat.
🎨Dramat z motywem romansu współczesnego o poleganiu na własnej sile, aby pokonać przeznaczenie i posklejać popękane życie.

"I nawet kiedy ciebie nie chcę,
I nawet kiedy już nie mogę,
To zawsze idę w twoją stronę
Uzależniłem się, to chore"

Smolasty ft. Otsochodzi, Uzależniony

Po śmierci mamy świat Daniela i Łucji się rozpada. Ich rodzina nie funkcjonuje jak należy, każdy z domowników żyje swoim życiem. Zosia - dziewczyna Daniela jest coraz bardziej zazdrosna o Łucję, a doprowadzi to do tego, że nastolatka przestanie być bezpieczna. Rodzeństwo zaczyna rozumieć, że prawdopodobnie nigdy nie będą razem. Życie ciągle rzuca im kłody pod nogi, a największą przeszkodą do wspólnego życia są oni sami. Muszą walczyć z uczuciem, które ich rani i gdy wydaje się, że wszystko zmierza w dobrym kierunku nagle świat znów się wali.

Z wielką niecierpliwością czekałam na drugi tom historii zakazanej miłości. Anna Szafrańska tak rozbudziła moją ciekawość w pierwszym tomie, że nie mogłam się doczekać kontynuacji. Jednak z napisaniem recenzji musiałam odczekać kilka dni, żeby ochłonąć po lekturze.
Muszę przyznać, że ta część zdecydowanie bardziej mi się podobała. Pierwsza była świetna, ale w tej zdecydowanie więcej się dzieje i naprawdę nie mogłam się oderwać od lektury. Wydaje się, że zarówno Łucja jak i Daniel dojrzali, choć czasem odnosiłam wrażenie, że jednak nie do końca. Relacja Łucji i Daniela wchodzi na całkiem inne tory. Znajdziemy tu dużo więcej emocji, ukradkowe spojrzenia, pocałunki. Pierwszy tom pokazał trudną, zakazaną miłość, a drugi, że miłość jest nie do zatrzymania. Nie można z nią walczyć, zatrzymać, odciąć się choćby człowiek próbował ze wszystkich sił.
A taka miłość jaka połączyła rodzeństwo budzi skrajne emocje. Wydaje nam się nieprawdopodobna, niemożliwa, a czasem nawet zła i może budzić swojego rodzaju niechęć. Podobało mi się, że autorka nakreśliła stosunek otoczenia do tego co się dzieję między bohaterami i z jakim piętnem musieli się zmierzyć.
Muszę przyznać, że w pewnym momencie nie wiedziałam jak zakończy się ta książka. Ciągle działo się coś nowego, a czasem pewne opisy powodowały, że musiałam się sama zastanowić jakbym zareagowała bądź w myślach mówiłam do bohaterów "nie, nie rób tego".
Cieszę się również, że temat śmierci mamy Łucji i Daniela nie był przemilczany. Pokazuje z jakimi trudnymi emocjami przyszło zmierzyć się rodzeństwu i jak każdy na swój sposób radzi sobie ze stratą i bólem.
Dzięki autorce świat Daniela i Łucji pochłonął mnie bez reszty.

Znów na pochwałę zasługują cytaty przed każdym rozdziałem, które bardzo mi się podobały i były niesamowicie trafne.
Wielkie brawa dla Anny Szafrańskiej, bo książka była świetna i na pewno sięgnę po inne książki tej autorki.

„Nawet jeśli cały świat będzie cię wytykać palcami, szykanować i nienawidzić, ty kochaj. Cały świat i siebie.”

Kontynuacja losów Łucji i Daniela. I cóż mogę rzec. Tak naprawdę niezbyt wiele. Po prostu jest wzruszająco. Pelno emocji, tych dobrych i tych złych. Pełno rozterek u głównych bohaterów, wyrzeczeń, bólu, ale również dużo miłości i pasji. Los okrutnie z nich zadrwił, ale walczyli w pierwszej części z tym zakazanym uczuciem, z odrzucenie najbliższych, z brakiem akceptacji... i widać w drugiej części dalej walczą. Ale czy wygrają? Przekonajcie się sami. :) Zachęcam do lektury. 

Książka przeczytana w ramach wyzwania "Olimpiada czytelnicza 2020" org.przez Pośredniczkę książek.