Na ostrzu noża, t. 1
Miroslav Žamboch

AWANTURNICZE FANTASY Gatunek fantasy nigdy nie był odległy od awanturniczo-przygodowych korzeni. Znany czeski pisarz, chyba najsłynniejszy fantasta z tamtych rejonów, Miroslav Žamboch w swojej trylogii o Koniaszu zdecydował się na pójście w tę właśnie stronę. Jak się jednak można było po tym autorze spodziewać, podlał to wszystko mocno męskimi motywami i bez zbędnego ociągania wrzucił w wir akcji i niebezpieczeństw. Koniasz jest najemnikiem. I to bardzo typowym najemnikiem, który potrafi udowodnić, że pozory mylą, a nawet persona dość wątpliwa, jak on, może mieć swój własny kodeks honorowy i konkretne zasady. Koniasz wygląda więc jak na najemnika przystało, wielki, silny, uzbrojony, poprzecinany bliznami, jakby został zjedzony żywcem, nawet wyraz twarzy (a i zachowanie plus sposób wyrażania się) posiada bardzo ograniczony, by nie rzec tępy. Głupiec z mieczem w dłoni, co to nie zna wartości pieniądza? Tak woleliby o nim myśleć ci, którzy najmują go do najróżniejszych zadań, najczęściej kosztujących kogoś głowę, a i samemu Koniaszowi taki wizerunek jest jak najbardziej na rękę. Tym razem nasz bohater dostaje jednak zgoła odmienne zadanie - zleceniodawca nie chce by kogokolwiek zabijał, wręcz przeciwnie. Koniasz musi przeprowadzić ponad tysiąc ludzi na ziemię niczyje, gdzie mają założyć kolonię. Warunek jeden - co najmniej tysiąc z nich musi dotrzeć tam żywych. Jeśli będzie choćby o jednego mniej, horrendalna zapłata przepadnie. Koniasz, który na swojej pracy zna się jak mało kto, zlecenie oczywiście przyjmuje. Wie, że nie będzie lekko, ale czy może spodziewać się jakim naprawdę kosztem przyjdzie mu wykonać powierzoną misję? Literatura Žambocha to taki książkowy odpowiednik kina akcji ze Schwarzeneggerem - dzieje się dużo, z humorem, bohaterowie są twardzi i na wskroś męscy, takie samce alfa, które i pysk obiją i niewiastę do łóżka zaciągną, a w życiu wiedzie im się dobrze, nawet jeśli wiedzie się źle. Coś więcej? Walki, pojedynki, ucieczki, pościgi, piękne kobiety, silni wrogowie, seks, przemoc... Wszystko podane stylem lekkim i szybkim w odbiorze, bo Žamboch literacko radzi sobie bardzo dobrze. Inna sprawa, że czytelnik sięgający po jego powieści musi być do pewnej stylistyki przyzwyczajony - zbiegi okoliczności, czasem niekonsekwencja i bardzo współczesne potraktowanie tematu. Nie jest to więc klasyczne fantasy, nie ma tu nazbyt rozbudowanego świata czy przesadnie oderwanego od ziemi podejścia, bardziej już pastisz, który spodoba się męskim odbiorcom. Wznowienie od Fabryki Słów natomiast wygląda rewelacyjnie. Świetna, ujednolicona szata graficzna, znakomita okładka i bogato ilustrowane wnętrze składają się na tom, na który miło się patrzy i który jeszcze milej ogląda się w trakcie. A że i liczba stron jest solidna i wszystkie składowe również, warto jest po ,,Na ostrzu noża" i pozostałe tomy cyklu sięgnąć. Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/08/24/na-ostrzu-noza-miroslav-zamboch/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Myśleliście kiedyś, jakim przedsięwzięciem jest założenie kolonii, która musi mieć minimum 1000 osadników? Nawet nie podejrzewacie, ile z tym papierkowej roboty oraz ile osób może zginąć tylko dlatego, że komuś pomysł bardzo się nie podoba. Koniasz to najemnik, który nie raz stawał oko w oko ze śmiercią. Takiego człowieka nie łatwo przestraszyć. Zwłaszcza, jeśli jest wykształcony oraz zaznajomiony z dworską etykietą, a udaje półgłówka przy wspólnikach Masnera. Fabuła książki skupia się na jednym zadaniu - stworzeniu, zaopatrzeniu i wyprowadzeniu karawany. Mamy wprowadzone dwa rodzaje narracji: pierwszoosobowa, gdzie bohaterem jest Koniasz oraz trzecioosobową, ale ze strony różnych osób - Rezki, Kowalskiego, Kelemana, Masnera, Krystyny itd. Taki sposób opisywania sytuacji bardzo mi pasuje, ponieważ możemy spojrzeć na wydarzenia z kilku różnych perspektyw oraz lepiej poznać bohaterów. Bohaterowie napotykają mnóstwo problemów, od delikatnych prób sabotowania wyprawy aż do ataku biologicznego. I to wszystko w czasach stylizowanych na średniowiecze! Takie klimaty lubię najbardziej. W książce poznajemy ten świat od trochę bardziej parszywej strony - najemników, zabójców, prostytutek. Nawet ludzie w karawanie są tam, bo daje im to nadzieję na lepsze życie. W książce magia pojawia się szczątkowo, poprzez zakon czarowników, z którym Koniasz utrzymuje pewne stosunki. Na ogół magia uznana jest za złą i zakazaną.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Oj tak, tak, tak! Ta książka ma wszystko co lubię. Akcja, intrygi, tych złych, tych dobrych i tych szarych... Cały świat jest na tyle przekonujący, główny bohater ta bezlitośnie prawdziwy że czasami to aż przeraża. Niestety małe są szansę że w bibliotece znajdę tom drugi więc mój portfel znów ucierpi, a ja do listy muszę dopisać następną ukochaną serie

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nastawiałam się na kapitalną historię, sądząc po opiniach, jednak przeczytałam "Na ostrzu noża" zupełnie bez emocji. Raptem raz mnie coś zaskoczyło, prawdę mówiąc, ale też nie za bardzo, więc trochę tego mało jak na dość grubą książkę.
Jeśli ktoś lubi skomplikowane fabuły i epickie wyprawy, niech czyta na zdrowie. Na plus mogę wskazać, że fabuła jest relatywnie niestandardowa - epicką wyprawę stanowi tu bowiem podróż dwóch tysięcy przyszłych kolonistów do miejsca, w którym mają osiąść. Jest mnóstwo nie do końca wiarygodnych walk (odporność Koniasza naprawdę wydaje mi się przesadzona), szereg intryg i wychodzenia z opałów cudem i w ostatniej chwili, przy udziale wielu nader korzystnych zbiegów okoliczności. Są dwa nietypowe romanse, polityka, zdrada, odwaga, nadzieja i beznadzieja, wzloty i upadki, krew leje się obficie. Dla fanów twardych bohaterów spod znaku nie do końca ciemnej gwiazdy i ich przygód.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Żolnierz najejemca dostaje zlecenie przeprowadzenia karawany składajacej sie z ponad ółtorej tysiaca ludzi wraz z dobytkiem, do miejcs gdzi będą mogli załozyć kolonię. Intratny interes interesuje wiele wusokopostawionych osób. Koniasz ciągle jest na celowniku. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)