Myślę, więc nie jestem
Anna Pliszka

Książka, którą czyta się bardzo szybko a myśli o niej bardzo długo po przeczytaniu. Przynajmniej w moim przypadku tak było. Bardzo dużo osób zmaga się z codziennym poczuciem beznadziejności, samotności. Brak wiary we własne siły, brak perspektyw na lepsze życie. Nie mając oparcia w rodzinie ani przyjaciołach. nie dostrzegamy sygnałów jakie przesyłają. Nie chcemy pomóc gdy czasem wystarczy tylko rozmowa. popchnięcie do przodu. Coraz więcej na świecie jest samobójstw. Wystarczy poczytać pewne fora gdzie często młodzi ludzie szukają ostatecznego "rozwiązania" swoich problemów. Myślę, że książkę warto przeczytać i spojrzeć na świat oczami osoby z depresją. Gdy każdy dzień jest coraz gorszy. Zastanowić się co można zrobić, by pomóc. Może warto poświecić trochę czasu i być dla kogoś taką Synapsis. Nauczmy się dostrzegać innych, nauczmy się tolerancji. Osoby, które przeżywały trudne chwile na pewno także odnajdą w niej siebie i może znajdą w sobie trochę siły i odwagi by małymi kroczkami iść naprzód.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Samobójstwo to trudny temat, który niezbyt często się podejmuje, a już wcale nie mówi się o nim ze swobodą i głośno. Bardzo rzadko poruszane są kwestie ludzi, którzy dotknięci tragedią chcą odebrać sobie życie. Są oni raczej wytykani palcami i traktowani inaczej, źle. A tak naprawdę, to kim oni są? Jak się czują? Co myślą? To trudne zagadnienie przedstawia w swojej książce Anna Pliszka. ,,Myślę, więc nie jestem" przedstawia obraz młodej kobiety, która po stracie bliskiej osoby zadręcza się ciągłymi myślami, które prowadzą człowieka na samą krawędź... Asia to młoda kobieta, która po stracie ukochanego mężczyzny nie widzi w swoim życiu żadnego sensu. Miewa myśli samobójcze. W swojej rodzinie również nie ma oparcia, zwłaszcza w ojcu, który potępia każde jej zachowanie. Podporą Asi staje się Synapsis, z którą mailuje. Poznana na pewnym forum kobieta służy jej dobrym słowem i poradą. To dzięki niej jakoś staje powoli na nogi, odcina się od dawnego życia. Jednak czy wszystko pójdzie dobrze? Czy Asia wyleczy się ze swoim myśli? Przyznam, że tematyka jest dość trudna i odmienna jak dla mnie. Na początku wahałam się, czy zgodzić się na nią czy też wybrać co innego. Jednakże po krótkim zastanowieniu postanowiłam przeczytać ją, aby oderwać się od codziennej rutyny czytania 'zwyczajnych' książek. Szczerze muszę przyznać, że nie żałuję decyzji, gdyż lektura okazała się bardzo pouczająca i jak na trudny temat, wciągająca. Autorka dosyć szczegółowo odkryła przed czytelnikiem rozum i myśli samobójcze bohaterki. To sprawia, że można choć spróbować zrozumieć taką osobę. Nie jest łatwo jednak postawić się na miejscu Asi, która w swym życiu nie widzi głębszego sensu. A przecież jest ona człowiekiem z problemami, które miewa większość ludzi. To jeden z wielu dowodów na to, że fabuła tej książki nie jest prosta. Chociaż cała książka nie ma nawet dwustu stron i tak obfituje w bogatą treść. Jestem pod wrażeniem umiejętności autorki, która potrafiła przedstawić ten problem rzeczowo, dokładnie, w tak krótki sposób. Zastanawiałam się, jak taki głęboki temat może zmieścić się w tak małej objętości. Jak widać, może i w dodatku jest to treść 'dokończona', nie ma w niej brakujących, przypadkowo wysuniętych wątków. W treści występują zapiski maili, które piszą do siebie Asia i Synapsis. Dzięki nim widać wyraźnie punkt widzenia głównej bohaterki jak i osoby, która chce jej pomóc. Wywiązał się z tego swoisty dialog, który pokazuje przebieg wszystkich zdarzeń, jakie miały miejsce. Wpływ na to ma również narracja pierwszoosobowa, która ukazuje każdą myśl, każdą uwagę i każde zachowanie Asi. To rzutuje na naszą ocenę jej postaci, ale również pokazuje, obnaża jej osobę, wiemy, jaka naprawdę jest. I to pozwala na lepsze zrozumienie nie tyle, co jej osoby, ale całej treści. Podsumowując, książka pani Anny nie należy do łatwych, jednakże nie oznacza to, że nie jest dla każdego. W tym przypadku raczej nie jest to kwestia gustu, tą książkę powinien przeczytać każdy, bez względu na swoje preferencje literackie. Omawiany w niej temat, często pomijany, jest trudny lecz przystępny. Warto zapoznać się z jej treścią, aczkolwiek nigdy nie wiadomo, czy czasem nie spotkamy kogoś takiego jak Asia. Oby nic takiego nie miało miejsca, jednak wiadomo, jak życie potrafi być kapryśne...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przechodziłam kiedyś w swoim życiu bardzo ciężki okres, gdy cierpiałam na depresję. Czytając ,,Myślę, więc nie jestem" miałam wrażenie, jakbym czytała o sobie. O sobie, z tego najtrudniejszego jak do tej pory etapu mojego życia. Książka jest napisana prosto, bez patosu , a jednak pięknym, literackim, poetyckim językiem. To bardzo trudna sztuka. Gratulacje dla autorki, ze była w stanie tego dokonać. Jedyny minus tej książki to końcówka. Odniosłam wrażenie, ze autorka planowała, aby koniec książki był to istny ,,booom"- szok , nieoczekiwana zmiana akcji. A tak naprawdę było to troszeczkę głupiutkie... Ostatnie kartki troszkę mnie zirytowały, lecz w moim ogólnym odczuciu książka jest warta polecenia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mam szczerą ochotę sięgnąć po tę pozycję. Może uda się wygrać? :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Z recenzji uważam,że warto tę książkę przeczytać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)