Mroczna prawda
Cara Hunter

Na początku tej książki autorka przedstawia wszystkich bohaterów. Dlatego jeśli ktoś nie czytał poprzednich części będzie mógł spokojnie odnaleźć się w tej części.
💥💥
Nasz detektyw i jego zespół zostają wezwani do sprawy nietypowej napasci seksualnej. Ofiarą jest student uniwersytetu w Oksfordzie. Osoba, którą oskarża to jego wykładowczyni.
Jest ona dumą uniwersytetu, przodującą w kręgach nauczycielskich. Ofiarą dwumetrowy zawodnik rugby.
Ciekawe połączenie. Mała kobieta i kawał chłopa, który nie może obronić się przed nią. Dodatkowo całe zdarzenie miało mieć miejsce w jej domu. Jednak czy to o co oskarża ją student jest prawdą? Czy tylko dobrze uknutą intrygą? Co takiego musiało się wydarzyć by doszło do takiej sytuacji?
Dużo pytań, dużo odpowiedzi. Postronne osoby bardziej lub mniej pomocne.
💥💥
Widząc nazwisko Hunter można brać książkę w ciemno i wszystko powinno być super. Tym razem autorka przekombinowała. Na tle innych jej książek, które czytałam ta wypada średnio. Zbyt duża opisów, które były zbędne.Akcja rozwija się bardzo powoli. Czytajac miałam wrażenie, że jest po trochę wszystkiego. Pomieszanie z poplątaniem. Mimo minusów książka mi się podobała, ale nie było tego czegoś co zwykle wywoływały książki tej autorki.

Kto czytał wcześniejsze książki tej autorki, pewnie nie będzie się długo zastanawiał nad kupnem tej najnowszej. I bardzo dobrze, bo jak każda jej książka, czyta się ją bardzo dobrze. Książki te troszkę odbiegają od innych, zawierają zawsze dodatkowe materiały np. fragmenty gazet, rozmów na forach internetowych, bądź zapiski z przesłuchań oskarżonych. Materiały te zawsze dodają wyrazistości opisywanej sytuacji, w jakie znajdują się bohaterowie.

Tym razem będzie mowa o gwałcie, ale nie o takim powszechnie przyjętym, o którym teraz pewnie myślicie. Gwałt najczęściej kojarzy nam się z przemocą, brutalnością, wymuszeniem mężczyzny wobec kobiety. Tak, to jest najbardziej znane zjawisko, ale przecież mężczyzna również może zostać zgwałcony i wykorzystany seksualnie. Męskie ego w większości nie pozwala do przyznania się do tego, bo świadczyłoby to o ich słabości. Oni też są nieraz ofiarami, choć tak mało się o tym mówi. Częściej można o tym słyszeć, żarty lub docinki. Przecież ofiara, to zawsze ofiara, a przestępca zawsze powinien ponieść karę.

Autorka opowiada nam o młodym mężczyźnie, wysokim, dobrze zbudowanym, byłym zawodniku rugby. Jest studentem na uniwersytecie w Oksfordzie, a oskarża o napaść seksualną swojego wykładowcę, kobietę, która jest piękna i seksowna, zawsze zadbana i pięknie ubrana. Przyciąga nie jedno spojrzenie mężczyzn i młodych chłopaków, którzy mają swoje fantazje na jej punkcie.

Czy taka osoba może zgwałcić? Strach przed wykładowcą i swoje miejsce w uczelni. A może to zamierzony cel?

Sprawą zajmuje się inspektor Adam Fawley i jego cały zespół próbują udowodnić winę kobiecie, szukając dowodów i śladów, nie wiedząc, że sam inspektor kopie pod sobą dołki. Ktoś go pilnie obserwuje, chcąc go odsunąć od sprawy. Zakończenie zaskakuje, a temat podjęty w tej książce jest wart przeczytania. Sytuacja w książce zmienia się diametralnie i nie wiadomo komu ufać, kto jest tym zły, a kto dobrym. Musicie koniecznie sprawdzić to osobiście. Polecam.

Niezwykle wciągahąca historia, od której nie sposób się oderwać. Autorka świetnie dawkuje napięcie i trzyma w niepewności aż do ostatnich stron. Zdecydowanie jest to książka, na którą warto zwrócić uwagę. 

Książka rozpoczyna się nietypowym zgłoszeniem. Jeden z wykładowców uniwersyteckich zostaje oskarżony przez studenta o napaść seksualną. Takie sprawy zwykle nie są łatwe, trzeba wykazać się szczególną delikatnością i zrozumieniem. Oxfordzka policja oczywiście nie zajmuje się tylko jedną sprawą, oprócz tego rozpoczyna się dochodzenie w sprawie zabójstwa kobiety, dość szybko zostaje zatrzymany podejrzany, ale żeby uniknąć spojlerów, nie powiem nic więcej.

To jest jedna z nielicznych serii, które czytam od początku z zachowaniem właściwej kolejności. Każda część to inna sprawa kryminalna, a wszystkie łączy główny bohater i kilka postaci z jego otoczenia. Bardzo lubię Adama Fawleya i jego żonę, zawsze ciekawią mnie ich dalsze losy. W tej części bohaterzy i ich perypetie tworzą silniejszy wątek niż zagadka kryminalna, chociaż właściwie nie da się tego rozgraniczyć.

Co do samej intrygi kryminalnej, to pierwsza tylko w małym stopniu mnie zaskoczyła, co do drugiej to nie było żadnego zaskoczenia.

Pewną trudność stanowiły dla mnie fragmenty z podcastu itp, pisane mniejszą czcionką, ale poza tym całość czytało mi się dość dobrze.  

Nie wiem jak ocenić tę część, z jednej strony, z pewnych względów jestem zadowolona z fabuły, z drugiej muszę uczciwie przyznać, że inne podobały mi się bardziej. Ciekawa jestem czym zaskoczy autorka w kolejnej części. 

Sprawdźcie sami czy wam się spodoba, ja polecam.

Kolejna część o losach policjanta Adama Fawleya. Po raz kolejny genialnie napisana i wciągająca od pierwszej strony. Historia Przydrożnego gwałciciela wraca znowu z wielkim echem i po raz kolejny wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi. W między czasie ginie kobieta a za jej morderstwo oskarżony jest nasz główny bohater. Wszystko wskazuje że ja zabił i zgwałcił i musi zostać skazany. Co tak naprawdę się wydarzyło? 

Niestety,ale z przykros?cia? musze? stwierdzic?,z?e ta lektura nie do kon?ca mi podeszła.Akcja w niej cia?gnie sie? niemiłosiernie w totalnie zwolnionym tempie a przegadana fabuła tylko dodatkowo sprawia,z?e niejednokrotnie sie? przy jej czytaniu nudziłam okrutnie.
I nie powiem, autorka miała całkiem ciekawy pomysł na przedstawienie tej historii,gdyz? temat poruszony w tej powies?ci był dos?c? trudny i mocno kontrowersyjny,to jednak wyszedł on strasznie płytko.W sumie to miałam nieodparte wraz?enie,z?e wie?kszos?c? dram dotyczyła z?yciowych problemo?w gło?wnych bohatero?w.A sama intryga,kto?ra miał byc? tu jednoczes?nie mroczna i zawiła stała sie? po prostu mało interesuja?ca.
.
5/10?
MROCZNA PRAWDA to thriller,kto?ry nie porwał mnie jakos? szczego?lnie.Fabuła nie była tu jakos? wybitnie zawiła,nie odczuwam takz?e zbytniego napie?cia czy przyspieszaja?cych puls zwroto?w akcji.Ksia?z?ke? czyta sie? niez?le,ale dla mnie to zdecydowanie za mało,by stwierdzic?,z?e lektura ta była dobra i godna uwagi.Ale,z?eby nie było,z?e tylko skupilam sie? na jej minusach.W tej pozycji zecydowanie w dużym stopniu podobały mi sie? ciekawie uje?te i umieszczone podcasty oraz wycinki rozmo?w.
.
@wydawnictwofilia @filiamrocznastrona

https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/

Na uniwersytecie w Oksfordzie dochodzi do napaści seksualnej. Śledczy z inspektorem Fawley'em na czele są zaskoczenie, kiedy okazuje się, że tym razem ofiarą jest student, postawny mężczyzna, a napastnikiem, kobieta wykładowczyni.
Zespół Adama Fawley'a bierze się do pracy i robi wszystko, aby wyjaśnić sprawę.

Na torach zostaje znalezione ciało kobiety. Została ona zamordowana. Okazuje się, że to znajoma żony Adama.
Ślady jasno wskazują na sprawcę. Ale czy na pewno można im wierzyć? Dlaczego Alex, żona Fawley'a czuje się zagrożona? Czy coś im grozi?

"Mroczna prawda" to piąta część cyklu o inspektorze Fawley'u. Dla mnie było to drugie z nim spotkanie. Wcześniej czytałam "Kto mieszka za ścianą" i byłam pod wrażeniem.

Autorka ma ciekawy styl. Akcja jest ciekawa, acz toczy się dosyć powoli. Cara Hunter pokazuje żmudną pracę śledczego. Kolejne przesłuchania, szukanie świadków, kolejnych dowodów i składanie wszystkich elementów w całość.

Tak jak wspomniałam akcja biegnie powoli, ale urozmaicają ją stenogramy przesłuchań, podcasty, e-maile, artykuły internetowe i komentarze. Te zabiegi przypadły mi do gustu. Jest to ciekawa i mało spotykana forma.

Cara Hunter nie szczędzi czytelnikowi emocji i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Epilog jest zaskakujący. Szczerze mówiąc nie wiedziałam komu już wierzyć już w tej historii i kilkakrotnie zmieniałam miejscami oprawce i ofiarę.

Książki cyklu łączą tylko główni bohaterowie, więc spokojnie można je czytać jako osobną historię. Dodatkowy plus dla autorki za przedstawienie tychże bohaterów i ich krótkiej charakterystyki na samym początku książki.

„MROCZNA PRAWDA”

Cara Hunter Wydawnictwo Filia

Czy uwielbiacie psychologiczne thrillery Hunter? Jeżeli tak, to nie możecie przegapić jej najnowszego dzieła „Mroczna prawda”. Niesamowicie mrożący krew w żyłach thriller. Fabuła palce lizać. Bohaterowie tajemniczy i rewelacyjni. Dobrze wykreowani. Wartka akcja. Tutaj nie ma czasu na nudę. Z czystym sercem polecam „Mroczną prawdę”.
Standardowo jak słyszycie gwałt od razu przed oczami macie biedną skrzywdzoną dziewczynę i psychopatycznego mężczyznę. Tym razem dostaniecie zupełnie co innego. Pozory mogą mylić.
Gwiazda wydziału na uczelni, silna kobieta dopuściła się gwałtu na studencie. Jej ofiarą jest wysportowany, prawie 2 metrowy zawodnik rugby. Czy to był faktycznie gwałt? Może oddał się dobrowolnie lub obydwoje tego chcieli, a teraz udaje wykorzystanego. To już musicie ustalić sami.
W powieści „Mroczna prawda” próbuje to ustalić inspektor Adam Fawley i jego zespół. Nietypowy gwałt. Czy im się uda dokopać do prawdy? Za wszelką cenę próbują przypisać winę kobiecie.
Jednocześnie komuś nie podoba się, że inspektor Fawley próbuje rozwiązać tą sprawę. Kopie pod nim ogromne dołki. Czy Adam Fawley wyjdzie z tego cało? Komu tak bardzo zależy na nieujawnieniu prawdy? Co się za tym kryje? Macie do rozgryzienia twardy orzech.
Nie mam co ukrywać, ale zakończenie mnie mocno zaskoczyło. Kto w tej powieści jest dobry, a kto tak naprawdę zły? Ostrzegam pozory mogą mylić. Ustalicie to sami czytając ten znakomity thriller. Czysta prawda niestety boli. Kogo zaboli najbardziej?
Wypływa również sprawa „Przydrożnego gwałciciela”. On gwałcił kobiety. Ponownie atakuje. Nie będę wam zdradzała szczegółów. Musicie przeczytać sami. Co z tym wspólnego ma nasz detektyw?
„Mroczna prawda” to piąty tom serii o inspektorze Adamie Fawleyu. Nie musicie czytać pozostałych części, żeby zrozumieć ten tom. Jednak zachęcam was do ich przeczytania. Warto.
Powieść wciąga do ostatniej strony. Cara Hunter doskonale potrafi budować napięcie. Ta książka na długo pozostaje w pamięci.
Autorka jest niesamowita. Wielkie brawa za kolejną cudowną powieść.

Cara Hunter, I love your books.