Mistrz ceremonii
Sharon Bolton

Sharon Bolton to znana i wielotrotnie doceniana brytyjska autorka kryminałów i thrillerów. Jej powieść "Mistrz ceremonii" po pierwsza część serii o tym samym tutule. W tej książce pisarka zabiera nas w świat zabobonów, wiedźm i czrów.

Akcja powieści rozgrywa się w małym miasteczku Sabden położonym wśrod wzgórz i wrzosowisk. To tam swoją karierę rozpoczęła młoda policjantka Florence Lovelady. W miasteczku zaginęła trójka nastolatków. Policja rozpoczyna śledztwo, a w poszukiwania angażuje się również Florence, chociaż jej metody i pomysły nie spotykają się z aprobata kolegów po fachu. Jednaj jej upór i determinacja doprowadza do odnalezienia najpierw jednaj dziewczynki - Patsy, później pozostałej dwójki dzieci. Trójka nastolatków została zamknięta w skrzyniach i zakopana w grobie żywcem. Posterunkowa Lovelady odkrywa mordercę - to Lary Glassbrook. Morderca przyznaje się do winy i spędza trzydzieści lat w więzieniu.

Sprawa komplikuje się po śmierci Larego. Florence ponownie wraca do miasteczka na jego pogrzeb i znajduje glinianą figurkę, taką samą, jaką odnajdywano przy pogrzebanych żywcem dzieciach. Czyżby morderca  był cały czas na wolności, a Lary niesłusznie odsiedział trzydzieści lat w więzieniu?

Akcja powieści biegnie dwutorowo. W książce przeplatane są wydarzenia teraźniejsze z wydarzeniami sprzed trzydziestu lat. Dzięki temu akcja powieści jest ciekawsza i bardziej trzyma nas w napięciu. Wykożystanie w powieści wątku czarów, magii, obrzędów i wiedźm sprawia, że historia staje się bardziej mroczna i tajemnicza. Zakończenie powieści jest bardzo satysfakcjonujące - tajemnicze i zaskakujące.

Książka bardzo mi się spodobała, szybko się ją czyta, nie dłuży się i nie nudzi. Z przyjemnością sięgnę po drugą część tej serii.

Świetny trzymający w napięciu thriller. Bardzo dobrze oddana atmosfera małego miasteczka, w którym zło ma wiele warstw. 

Polecam wszystkim miłośnikom mocnych wrażeń. 

Bałam się powtórki z rozrywki, gdyż podobny temat S. Bolton już eksplorowała, ale jednak mile się zaskoczyłam. Główna bohaterka intryguje od samego początku, wzbudza sympatię; w związku z tym interesująco jest śledzić jej poczynania. Wracając do przeszłości liczy na  zamknięcie pewnego etapu w swoim życiu, jednak okazuje się to naprawdę błędnym posunięciem. Dosłownie otwiera puszkę Pandory, wplątując w wir wydarzeń również swojego syna. Wspominając czasy, kiedy musiała się wybijać w policji, dojdzie do wniosku, że podczas jednego śledztwa popełniła kilka błędów; a człowiek skazany przez to na śmierć był niewinną osobą. Za wszelką cenę będzie starała się wyjaśnić ponownie zagadkę, jednoczeście narażając siebie oraz jej bliskich na niebezpieczeństwo.

Mocny i zaskakujący finał. Dla wielbicieli S. Bolton oraz wartkiej i inteligentnej sensacji.

Na tle innych jej książek, ta najsłabsza.