Miłość bez końca
Scott Spencer

Książka rozczarowuje i niejako zniechęca do obejrzenia filmu. Jeśli to jest polecane na walentynki, to ja odpadam i wolę pójść w klasykę. Przede wszystkim zaskoczyło mnie to, że książka została napisana w 1979 roku, spodziewałam się jakiegoś gniota dla młodzieży. "Miłość bez końca" budzi we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony to studium psychiki Davida, zafascynowanego Jade, wmawiającego sobie, że ją kocha, gotowego zrobić wszystko dla tej miłości. Możemy poznać go od momentu pożaru domu, poprzez pobyt w szpitalu psychiatrycznym, powrót do Jade i znów szpital psychiatryczny. Do tego warto dostrzec, jakie relacje łączą go z rodzicami, o których mówi po imieniu, a jakie - bardziej otwarte i szczere z Anną, która zdaje się go rozumieć i nie potępiać. Wyczuwam tu destrukcyjne oddziaływanie Jade na Davida - dla niej zmienia całe swoje życie, a ona w efekcie go niszczy. Jest egoistką, która chyba tak naprawdę nie kocha go całą sobą, realizuje swoje plany, a on jest tylko dodatkiem. Ogromnie przeżywałam rozterki Davida, jego poświęcenie i powolne psychiczne wykańczanie się. Ogromny minus za scenę "erotyczną" między bohaterami w NY, która była zwyczajnie obrzydliwa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Mózg ludzki to nie dziurawe sito: uczucia zostają w nim na zawsze, Niczego się nie jest w stanie zapomnieć." Książka Spencera to bardzo dobra, wnikliwa powieść psychologiczna - pierwszoosobowa narracja pozwala nam dobrze poznać Davida. W tej powieści miłość nie jest uroczą, społecznie akceptowaną formą szaleństwa. To, co dzieje się między głównymi bohaterami, staje się inspiracją i źródłem zazdrości dla innych, a autor uśmierca, kaleczy i karze wszystkich, którzy idą za głosem serca. Książka bardzo różni się od filmu, ale obydwie zafascynowały mnie i zaintrygowały. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie ukrywam, że po tytule spodziewałam się cukierkowej opowieści o miłości i tutaj zostałam pozytywnie zaskoczona. Historia uświadamia do jakich posunięć jest zdolny zakochany do granic możliwości człowiek i z jakimi konsekwencjami takowe czyny mogą się wiązać. Sam pomysł na książkę był bardzo ciekawy. Niemniej trudno było mi przez nią przebrnąć. Momenty nużące dla czytelnika przeplatały się z tymi, które nie pozwalały oderwać oczu od każdej kolejnej strony. Choć w mojej ocenie owych nużących opisów było zdecydowanie zbyt wiele. Dlaczego taka, a nie inna ocena? Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie fakt, że opis niektórych scen zdecydowanie przekraczał granice dobrego smaku i był wręcz dla mnie obrzydliwy, zbyt dosłowny. Myślę, że autor powinien był sobie darować parę z nich...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ta książka wywołała u mnie emocjonalną przepaść pojedyncze słowa wywołały wspomnienia, które miały bezpiecznie spoczywać pod stertą kurzu. Nie spodziewałam się takiego zwrotu akcji nie sądziłam, że można odczuwać tak silną empatię do głównego bohatera, który tak naprawdę jest wytworem ludzkiej wyobraźni. Nie chcę streszczać całej powieści bo naprawdę lepiej samemu wystawić jej własną opinię. Nie wrócę do całej powieści by znów przejść tą samą niszczycielską drogą bohatera, ale za każdym razem kiedy będę miała w ręku tą książkę odczytam ostatni akapit, który zaczyna się zdaniem: "Wszystko się ułożyło..."

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Całość napisana jest lekko i przejrzyście. Tempo akcji mogłoby być nieco szybsze, bynajmniej nie ma poczucia stagnacji. Mocną stroną jest natomiast opisywanie unikalnych wydarzeń. Bez przeszkód można ,,zobaczyć'' je w swojej wyobraźni. Oczywiście nie zabraknie też scen erotycznych, które są niezwykle intensywne, dosadne i odważne. Niestety w jednym akcie miłosnym w moim mniemaniu autor przekroczył granicę dobrego smaku. Mało rzeczy jest mnie w stanie obrzydzić czy zniesmaczyć, lecz w tym przypadku dosłownie poczułam mdłości. Dobrze, że miałam pusty żołądek, bo mogło się to skończyć nieciekawie. Natomiast zakończenie okazuje się nietypowe i niebanalne, dzięki czemu historia nabiera nowych barw i szczegółów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)