Miasta pod skałą
Marek S. Huberath

Książka podzielona na trzy części, które w połączeniu tworzą ciekawą wizję historii stworzenia, zbawienia i potępienia oraz wzajemnego oddziaływania rzeczywistości materialnej i onirycznej. Główny bohater, oczywiście nieprzypadkowo, trafia do watykańskich podziemii, które okazują się być, również nieprzypadkowo, zapieczętowanym dojściem do "świata na dole". Czasem trudno jest przypisać daną książkę do konkretnego gatunku, jednak tę zaklasyfikowałabym jako fantastykę religijną, gdyż odniesień do Starego Testamentu nie sposób nie zauważyć, jest to w zasadzie fundament, na którym nadbudowana została fabuła. Imiona i nazwiska postaci (Adams, Ewa, Behetomotoh, itd.) szybko pozwalają się zorientować z kim tak naprawdę mamy do czynienia, jaką odgrywają rolę i jak interpretować zdarzenia z ich udziałem.
Adams, profesor historii cywilizacji, trafia najpierw do miasta pod skałą, które wydaje się być alternatywną wersją Rzymu, gdzie władzę reprezentuje przewodniczący Nero - marionetka, za której sznurki pociąga ucieleśnione zło - okrutne, zwodnicze, jednak pozbawione umiejętności tworzenia. Świat ludzki i demoniczny wzajemnie przeplatają się tak ściśle, że trudno odróżnić jeden od drugiego. Demony zmuszone są czerpać z ludzkiej twórczości, ale i człowiek, otwierając się na ich działanie, pozwala zaszczepiać w swoim umyśle piekielne nauki i żądze.
Gdy Adams, na wzór Dantego, przedziera się jeszcze niżej, wraz z nim na samo dno spada jego pozycja społeczna. Wędrówka ta działa trochę jak broń obosieczna, z jednej strony przyczynia się do oświecenia i dojrzałości głównego bohatera, a z drugiej została przecież sprowokowana i wykorzystana do próby zniszczenia Boskiego porządku świata. Bardzo ciekawa, wielowątkowa fabuła.