Martwy klif
Jędrzej Pasierski

Zaczynam przyzwyczajać się, a nawet doceniać styl pisania Pasierskiego. Spokojny, niespieszny, skupiający się bardziej na psychologii bohaterów, oddaniu atmosfery miejsca akcji niż na wątkach kryminalnych. Te może i nie są porywające, dynamiki tu niewiele, ale są dość ciekawe. 

Z dotychczas przeczytanych przeze mnie książek o komisarz Ninie Warwiłow ta historia wydaje mi się najsłabsza. Nie wiem co przyciąga do Niny kłopoty ale gdy tylko gdzieś się pojawi i ma zamiar odpoczywać to okoliczności zmuszają ją do pozostawienia córeczki pod czyjąś opieką i szukania przestępców, a właściwie morderców. I tym razem nie było inaczej. Tylko tym razem miejscowy śledczy nie był na tyle zadufany, żeby nie chcieć skorzystać z pomocy bardzo dobrej śledczej. Trochę zbyt powoli toczyła się akcja i nie wywołała we mnie jakichś większych emocji. Nie znaczy to jednak, że Jak Nina Warwiłów się gdzieś jeszcze pojawi to nie poznam jej losów. Przeczytam z pewnością bo samą Ninę po prostu lubię.

Pewnego dnia zostaje znalezione ciało starego mężczyzny dryfujące u brzegów Karsiboru. I niestety nie jest to początek tajemniczej serii zgonów. Ktoś zabija wychowawców starego domu dziecka na wyspie Wolin. Policji brakuje tropów, a tymczasem na ślub ojca swej córki przyjeżdża Nina Warwiłow. Jeden ze śledczych postanawia to wykorzystać i angażuje ją do śledztwa.

Czy w zamkniętej społeczności rybaków i żeglarzy kobiecie uda się powiązać rozerwane nici tej historii?

Czy dowie się, kto i dlaczego morduje?

Tego dowiecie się z tej klimatycznej i wiejącej nadmorskim chłodem książki.

Za każdym razem, kiedy dowiaduję się, że autor wydaje kolejną część z tej serii, czuję podekscytowanie. Nina, bowiem, jest jedną z moich ulubionych bohaterek literackich. Kobietą zdystansowaną, trochę tajemniczą, ale skuteczną, która wie, czego chce i nie boi się iść pod prąd.

W tej części czeka ją nie lada zadanie.

Musi nie tylko pokonać małomiasteczkową zmowę, ale i spróbować uporządkować relacje z rodziną byłego partnera.

Autor wykonał tutaj kawał dobrej roboty, aby wciągnąć nas w opowiadaną przez niego historię. Może nie jest ona brutalna i nie pędzi na ,,łeb i szyję", ale na każdym kroku czuć dziwny niepokój i chłód wiejący znad morza. Musimy ciągle kombinować, kto może być zabójcą i jaki jest powód jego zemsty. Zakończenie z pewnością niejednego zdziwi. Do tego w tle dodatkowo rozbrzmiewa nuta innych poszukiwań, które sprawią, że zaboli nas serce.

Dlaczego?

Tego Wam nie powiem.

Razem z Brunem zapraszamy do czytania.