Magiczna gondola
Eva Völler

Magiczna gondola, czyli romantyczna historia o poroży w czasie w cudownym klimacie.

Wenecja – chyba jedno z najpiękniejszych miast świata. Kanały uliczki i cudowna architektura, do tego ten romantyczny klimat. Wenecja to również miasto ciekawej historii i kultury. Nic dziwnego, że Eva Völler wybrała właśnie to miejsce dla swojej historii. Co może być lepszego do podróży w czasie, karnawałowych masek i wielkiej miłosnej przygody.

Główna bohaterka Anna spędza wakacje w tym cudownym mieście. Nie jest osobą, którą polubiłam od razu. Znudzona i zniechęcona musi wysłuchiwać pełnego pasji ojca, który nieustanie mówi o swojej pracy. Ja od znalezisk archeologicznych (i jakiejkolwiek nauki) bardziej interesuje jej iPod. Nic więc dziwnego, że w towarzystwie oczytanych rodziców jak i nowych znajomych zaczyna się nudzić. Na dodatek interesuje się nią niezbyt urodziwy chłopak. Dla takiego typu siedemnastolatki wakacje mogą się wydawać niezbyt udane. Jednak wszystko się zmienia kiedy Anna staje się świadkiem pojedynku pewnego przystojniaka a później dostrzega czerwoną gondolę.

Kiedyś gondole faktycznie mogły mieć różne kolory i co bogatsi szczycili się krzykliwym wystrojem. Senat Wenecji postanowił jednak to ukrócić i nałożył kary za ozdabianie swoich gondoli. Każda ma być tradycyjnie tylko czarna. W ramach ciekawostki na początku gondole barwione były smołą stąd właśnie ich barwa. Co niektórzy twierdzą, że czarne gondole miały być wyrazem żałoby po ofiarach dżumy.

Tajemnicza gondola otwiera drogę niesamowitej historii, w której prócz niezwykłych przygód i tajemnic do rozwikłania będziemy także świadkami bogatej kultury Wenecji. Zarówno współczesnej jak i tej sprzed lat. Będziemy świadkami niezwykłych karnawałów, zobaczymy przepiękne maski, które nie będą tylko zwykła ozdobą. Weźmiemy udział w regata storica, przyjęciach u najbardziej wytwornych osób. Zwiedzimy także ciekawe zabytki również w okresie kiedy dopiero powstawały. Jakby tego było mało zajrzymy także do burdelu i zakonu.

Książka świetnie ukazuje jak trudno dziewczynie pochodzącej ze współczesnych czasów zacząć żyć w XIV wieku. Wszystkie niedogodności związane z higieną. Mimo iż w tych czasach aż tak źle z nią nie było dla nastolatki przyzwyczajonej do wygody to nie lada wyzwanie. Poznamy tez tamtejsze sposoby na pracę i życie zwłaszcza dla kobiet, które nie mogły pozwolić sobie na wykształcenie. Zobaczymy tamtejsze stroje, potrawy biedoty i bogatych ludzi, różnice między zamieszkaniem. Uroki życia codziennego ludzi różnych klas.

Podróż nie odbyła się jednak po to, żeby tylko sobie pozwiedzać i pomartwić się o brak dezodorantu. Nasza bohaterka ma do wykonania trudne zadanie. Wenecji grozi wielkie niebezpieczeństwo. Nie można więc również narzekać na brak przygód i zwrotów akcji. Nie zabraknie tez kilku romantycznych scen i dobrego humoru. Niektóre fragmenty naprawdę mnie rozbawiły.

Książka ma jednak swoje minusy. Z motywem cofania się w czasie trzeba zawsze uważać ponieważ tworzą się paradoksy. Niektórzy z autorów potrafią z nich zgrabnie wychodzić. Tłumaczą c wiele kwestii bądź dochodząc do wniosku, że czasu nie da się zmienić. Tu jednak jest wprost powiedziane, że to tworzy paradoksy i są paradoksy. Niektóre po prostu niepotrzebne i można by było trochę je dopracować.

Motyw przeniesienia się w czasie kiedy ktoś znika z tych pojawia się w innym i ma już tam ułożone życie. Nikt nic nie zauważył i wszystko jest pięknie. Jest to trochę naciągane. Wiem, że miało to być dodatkową ciekawą historyjka w całej opowieści jednak można było rozegrać to inaczej. Pod koniec tych niedociągnięć jest jeszcze więcej al jeśli przymrużyć na to oko to książka jest naprawdę ciekawa i przyjemna.

Na koniec, żeby było śmiesznie dodam coś o początku, bo bardzo mi się spodobał list, który jest wstępem do całej historii. Świetne jest to, że czytając ma się wrażenie, że to jakieś brednie i czytelnik zaczyna się zastanawiać o co tak naprawdę chodzi. Dopiero później wszystko się wyjaśnia i fragment ten odgrywa dużą rolę.

Podoba mi się też okładka książki jest piękna, szkoda tylko, że z małym błędem chodzi mi o wygląd maski. Może czepiam się szczegółów ale nie lubię kiedy okładka nie zgadza się z treścią. W każdym razie na pewno sięgnę po kolejna część.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

magia :) podróże w czasie i zagrożenie życia. Miłość, no bo czym by była bez tego książka. to wszystko składa się na w pełni doszlifowaną pierwszą część trylogii

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ta książka od razu po przeczytaniu znalazła się na mojej półce z ulubionymi książkami. Czytałam ją z zapartym tchemm. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

eśli Drogi Czytelniku, jesteś miłośnikiem książek, w których odnajdziesz mnóstwo opisów architektury, przeróżnych budowli, miejsc w tym przypadku Wenecji oraz opisywaniu kultury, mentalności ludzkiej ludzkich upodobań, stylu życia, w tej książce odnajdziesz to w odniesieniu nie tylko do czasów współczesnych, ale też w przeszłości, poznając historię miasta i okolic. Jeśli to właśnie lubisz, książka z pewnością przypadnie Ci go gustu. Jak dla mnie mało w niej akcji. To co moim zdaniem autor powinien zawrzeć w 3, góra 4 rozdziałach ciągnie się przez kilkaset stron, a w miejsce akcji wpisane są opisy miasta, budowli, jedzenia, strojów, wątki historyczne, ale także opisowo. Owszem, opisy są na tyle dokładne, że można wręcz poczuć smaki i zapachy "papki" jaką jadali w ówczesnych czasach, zobaczyć niemal Plac św. Marka własnymi oczami, ale to zbyt mało na dobrą książkę w mojej opinii. Wątek miłosny także nie jest rozbudowany tak, jakbym chciała... generalnie mało się dzieje w książce. Wiem jednak, ze wielu osobom przypadła ona do gustu, kwestia tego co kto lubi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka mnie po prostu nudziła.Czyta się monotonnie,bez wrażen i zachwytów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Magiczna gondola" to kolejna książka z cyklu ,,poza czasem" wydawnictwa Egmont. Autorka pracowała, jako sędzia i adwokat by ostatecznie poświęcić się pisarstwu. Jej decyzja z całą pewnością była właściwa, ponieważ jej książka potrafi oczarować czytelnika. Anna jest współczesną dziewczyną, która wraz z rodzicami spędza wakacje w Wenecji. Podczas święta Regata stolica nieoczekiwanie spotyka gondoliera w czerwonej łodzi. To spotkanie zmienia jej dotychczasowy pogląd na świat, ponieważ pchnięta przez przystojnego Sebastian wpada do kanału by chwilę później przenieś się do Wenecji, ale roku 1499. Anna stara się odnaleźć w nowej sytuacji i poznać zadanie, które musi wypełnić by wrócić do domu, staję się to o wiele trudniejsze, gdyż na swej drodze spotyka braci Malipiero z Alvise na czele. Już pewnie się domyśliliście, że to Anna jest główną bohaterką. Dziewczyna jest niestała emocjonalnie. Z powodu bezradności i tęsknoty często ryczy, by chwile później zaskoczyć odwagą i determinacją. Bohaterkę łatwo polubić dzięki przyjemnemu charakterowi. Często jest łatwowierna i nie dziwię się temu. Otaczali ją ludzie, którzy nawet mnie przekonali o swojej lojalności, a ostatecznie okazywali się samolubnymi istotami i intrygantami. Widać, że Anna jest osobą, która nieżywi długo urazy i potrafi wybaczać. Bohaterka została wykreowana na dziewczynę, którą chciałoby się mieć za przyjaciółkę. Sebastian jest równie ważny, co Anna i początkowo był aroganckim chłopcem. Nie przejmował się Anną, lecz bohaterowie zbliżyli się do siebie i Sebastian okazał się zaskakująco czułym młodym mężczyzną. Jego zadanie polega na obranie przeszłości, by przyszły świat nie został zniszczony. Co do czarnego charakteru mam mieszane wrażenia. Alvis został pokazany, jako okrutnik, czyli jak każdy inny zły bohater, Autorka nie poświęciła mu za wiele miejsca w lekturze i poznajemy go dość pobieżnie. Wspomnienie jego osoby stale wisi nad bohaterami, ale raczej jako cień. W ,,Magicznej gondoli" występuję sporo istotnych bohaterów, lecz nie zdradzę nic więcej, ponieważ odkrywanie ich niezwykłych i oryginalnych osobowości sprawia niebywałą przyjemność. Narratorem powieście jest siedemnastoletnia Anna, dzięki czemu język jest prosty, pomimo, że często padały starodawne zwroty. Dziewczyna w towarzystwie osób z przeszłości nie mogła używać słów z przyszłości. Słowa były przeinaczane, co wielokrotnie mnie rozbawiło. W książce nie ma nudnych opisów i przestojów, praktycznie nieustannie bohaterowie są w ruchu nakręcając akcje. Musze poruszyć ten temat, gdyż w innych książkach jest często pomijany. Anna często rozwodzi się nad warunkami sanitarnymi w roku 1499 i przyznaję, że mnie to również zaciekawiło. Dziewczyna była niemożliwa komentując sprawę ,,tej okropnej toalety i tłustych much", ( które nawiasem mówiąc, wyżarły się na tej właśnie toalecie), czyli wychodka. Jej lamenty były tak komiczne, że uśmiałam się do łez. Podsumowując książki nie przeczytała, ja ją dosłownie pochłonęłam. Główny czynnik na to miała urokliwa Wenecja. Autorka zręczni i plastycznie opisała krajobraz, który zachwyca i wywołuje cudowne marzenia. Podczas tych sennych marzeń o kanałach usianych pięknymi gondolami, łatwo przepaść w wirze akcji i namiętnych pocałunków. Szybko okazało się, że książka dobiegła końca i zachłannie przeczytam tom drugi. Książka w szczególności dla fanów podróży w czasie, przygody i romansu. Polecam 5/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Współczesna dziewczyna. Przystojny młodzieniec. Czerwona gondola. Klimatyczna Wenecja. Historia poza czasem. Ostatnio wydawnictwo Egmont zarzuciło nas nowymi tytułami w serii poza czasem. Wśród nich znalazła się również "Magiczna Gondola", która wyszła spod pióra Pani Evy Völler, któr już jako dziecko lubiła wymyślać historie. W dorosłym życiu zarabiała na utrzymanie jako sędzia, później zaś jako adwokatka. Jest znawczynią Wenecji. "Magiczna Gondola" to jej pierwsza powieść dla młodzieży. Anna, siedemnastolatka, pochodzi z Niemiec i wraz z rodzicami spędza wakacje w Wenecji. Sądziła, że będzie to lepiej spędzony czas niż ten, który spędziłaby w domu. Na miejscu poznaje chłopaka, Matthiasa, który również przyjechał do Wenecji z rodzicami. Mimo, że niechętnie, Anna spędza z nim popołudnie. W czasie ich spaceru zauważają czerwoną gondolę. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie istniał zakaz malowania gondoli na inne kolory niż czarny. Niedługo potem, Anna i Matt są świadkami dziwnej bójki. Spojrzenia dziewczyny i tajemniczego chłopaka o niezwykle niebieskich oczach krzyżują się i u Anny odzywa się instynkt, który karze jej uciekać. Nie tylko znad kanału, przy którym siedzi, ale też z Włoch. Dziewczyna ostatecznie go ignoruje. Niedługo potem, Anna wraz z rodzicami ogląda paradę historycznych łodzi. Przez tłum zaczyna przepychać się wcześniej wspomniany chłopak o niebieskich oczach i dziewczyna wpada do wody. Szybko jednak Sebastiano ją ratuje, wciągając na pokład czerwonej gondoli. Anna jest mu wdzięczna za uratowanie życia, ale po raz kolejny odzywa się jej instynkt. Nim się orientuje, powietrze zaczyna drżeć, słychać trzask i dziewczyna traci przytomność... Niezaprzeczalnym walorem książki jest osadzenie akcji i cały pomysł na jej napisanie. Dzięki temu, że Pani Eva jest znawczynią Wenecji, całość była niesamowicie realna. Nie raz i nie dwa miałam wrażenie, że to ja jestem Anną i to ja wędruję po uliczkach miasta podziwiając walory architektury. Zawsze fascynowało mnie to miasto, ale niestety dotychczas nie miałam możliwości go odwiedzić. Lektura "Magicznej Gondoli" pozwoliła poczuć mi jego klimat chociaż troszeczkę. Kolejną zaletą są bohaterowie książki. Każdy inny, każdy wyjątkowy. Nie ma dwóch takich samych postaci, każda ma w sobie coś, za co można ją polubić, znienawidzić, bądź żywić do niej oba te uczucia. Każda postać miała swoje miejsce i nie wyobrażam sobie tej książki bez żadnej z nich. To nie byłoby to samo. Plusem było również wprowadzenie blokady. Nie chcę zdradzać za dużo, żeby nie popsuć zabawy osobom, które dopiero sięgną po książkę, ale Ci co czytali będą wiedzieć o co dokładnie mi chodzi ;) Minusy? Jeżeli chodzi o mnie, nie znalazłam ich zbyt wiele. Jedyna rzecz, która troszkę mi przeszkadzała to wątek miłosny. Nie mam nic przeciwko nim, jestem jak najbardziej za, ale przez prawie całą książkę nic się nie działo a na koniec okazało się, że wytworzyła się wielka miłość pomiędzy bohaterami. Moim zdaniem, Pani Eva mogłaby poświęcić tej części książki troszkę więcej uwagi. Mimo tego jednego minusiku jestem jak najbardziej za! Tak naprawdę przy ogólnej ocenie książki ta jedna wada po prostu ginie. "Magiczna gondola" to naprawdę fantastyczna powieść, która trafia na listę moich bestsellerów! Wiem, że na pewno jeszcze do niej wrócę, bo naprawdę dobrze się bawiłam podczas jej czytania! Mam nadzieję, że będą kolejne tomy, ponieważ z wielką przyjemnością będę śledzić kolejne losy Anny.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)