Łzy smoka
Dean Koontz

Życie bywa czasem gorzkie jak łzy smoka zwłaszcza gdy ktoś nagle informuje cię, że zginiesz o świcie. Tik-tak tik-tak. Rozpoczyna się zabawa z psychopatą o niezłych zdolnościach. Para detektywów próbuje rozwiązać najtrudniejszą zagadkę i co najważniejsze przeżyć. To co kocham u Koontza ciekawe charaktery bohaterów. Akcja wciąga i zaskakuje. Fragmenty pisane z różnych perspektyw. W tym nawet z perspektywy psa co jest ciekawym urozmaiceniem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeżeli ktoś lubi bardzo dużo opisów to jak najbardziej książka mu się spodoba. Autor nie pozwala nam użyć swojej wyobraźni, tylko pokazuje każdy detal każdej sceny. Czyli oprócz zwykłego (to nie są dokładne cytaty)"utworzył się wir z ulicznych śmieci" dostajemy "w wirze tym były puszki, pety, papierki po cukierkach (tu jeszcze wymieniona co za cukierki), opakowania po chipsach (wypisane smaki), chusteczki, gumy do żucia (również wypisane smaki), kartki, kawałki jedzenia (wypisane jakie to jedzenie),... (tu jeszcze wymienione setki rzeczy)..., bilety (kino, autobus, zużyte...), ulotki (wypisane jakie: wakacyjne, korepetycje, nowo otwarty sklep...), monety (i ich nominały), reklamówki papierowe, reklamówki plastikowe i strony gazet (oczywiście wypisane jakich gazet i jakiego działu dotyczyły)". Oprócz tekstu "był to długi ciemny korytarz, nieumeblowany" obok widnieje "żadnego obrazu, plakatu, komody, krzesełka,... (znowu setki rzeczy, których tam nie ma)... stojaka, wieszaka ani nawet figurki". Jedni to uznają za ogromny plus, bo ,,dzięki temu w tym uczestniczę" drudzy za minus, bo nie potrzebują opisów każdego centymetra przestrzeni, żeby poczuć się jak jeden z bohaterów książki. Pomysł oklepany, ale bardzo zgrabnie została połączona fikcja z rzeczywistością. Nie czuję się sztuczności czy też na siłę budowanego napięcia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dobry Koontz. Bez rewelacji, ale przyzwoity. Choć głównymi postaciami książki są policjanci, to moje serce skradł pies i fragmenty, których zwierzę jest narratorem. Sam kiedyś próbowałem pisać z perspektywy małpy, wyszło nawet nieźle. Koontzowi pies wyszedł świetnie. Był znakomitą odskocznią od ciężkiej treści. Pomysł sam w sobie był średni, wykonanie dość dobre, by książkę czytało się lekko i szybko.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)