Letnie marzenie
Cathy Cassidy;

,,Liczy się tyle, że kiedy zachowujesz się w określony sposób, ludzie tego właśnie od ciebie oczekują. Wtedy ty, chcąc spełnić oczekiwania, podążasz tą drogą, aż nagle okazuje się, że nie znasz innej ścieżki i jesteś uwięziona..."

Jak ja kocham ta serię! Jest to tom trzeci i bardzo nad tym ubolewam. Odwlekałam tą chwilę przeczytania jej tak długo, jak tylko mogłam. Wiedziałam, że jest niesamowita, taka książka z przesłaniem i duszą, która po skończeniu czytania was oplata i pokazuje, że życie wcale nie musi być takie straszne, jeśli tylko jest ktoś, kto nas kocha...
W tej części działo się sporo, zresztą jak zwykle. Summer trenowała na zaból, by dostać się do szkoły baletowej, do której zostały tylko trzy miejsca. Jak to ona, doskonała perfekcjonistka zaniedbała wszystkich dookoła poddając się głodowi. Ilekroć ktokolwiek chciał zwrócić jej uwagę, że robiła źle, od razu odbierała to jako atak. Wciąż wydawało jej się, że jest za gruba, co głos w jej głowie tylko potęgował. Nie dostrzegała nawet delikatnych podchodów pewnego chłopca, który od dawna darzył ją uczuciem. Wszelkie jego komplementy brała jako kpinę z jej osoby. Choroba, która zaczęła ją osaczać sprawiała, że we wszystkich widziała wrogów. Miała pretensje do siostry, że ma chłopaka, który jest dla niej dobry i czuły. Czepiała się przyjaciółki sądząc, że chce dla niej jak najgorzej. Zobaczyła nawet wroga w pewnej ważnej dla niej osobie. Wszystko osaczyło ją na tyle, że kiedy wybuchł pożar ona zamiast działać, zwyczajnie zemdlała...

Słuchajcie, wybaczcie, że tyle wam opowiedziałam, choć to zaledwie zalążek przeżyć i historii naszych bohaterów. Gdybyście nawet przypadkiem natrafili na akurat ten tom, to na samym końcu przeczytacie ich rysopis i miejsce w książce. Dodatkowo znajdzie się też notka na cudowne przepisy, które podczas czytania wywoływały we mnie burczenie w brzuchu. Jednym słowem, to najlepsza seria dla młodzieży, która zaczęła zauważać swoje ciało. Głowna bohaterka ma trzynaście lat i szmat problemów z którymi się boryka.
Bardzo wam polecam serię trzech sztuk jako gwiazdkowy prezent:-)

Po rewelacyjnym Piankowym niebie bałam się sięgać po kolejne tomy. Z jednej strony bardzo chciałam poznać historię Summer, ale z drugiej obawiałam się, że nie dorówna ona historii Skye. Jednak przemogłam się i przeczytałam tę powieść. Jak myślicie: jestem zadowolona czy raczej rozczarowana?

Marzeniem Summer od zawsze był taniec, a konkretnie balet. Czuła, że jest to dziedzina, w której się odnajduje i coś, co przynosi jej prawdziwą radość. Kiedy pojawia się niepowtarzalna szansa na zdobycie miejsca w elitarnej szkole baletowej, zaczyna desperacko starać się, by je zdobyć. Rok szkolny się kończy, wakacje rozpoczynają, jednak Summer nie ma czasu na beztroskie lenistwo. Nadchodzące przesłuchanie staje się jej obsesją, a ona sama zaczyna tracić kontrolę nad samą sobą...

Główna bohaterka tej części, w poprzedniej książce nie za bardzo przypadła mi do gustu. Miałam wrażenie, że w stosunku do siostry bliźniaczki zachowuje się egoistycznie, a także nie zwraca uwagi na to, czego chce właśnie Skye. Kiedy jednak zaczęłam czytać tę książkę, zmieniałam swoje podejście do niej o sto osiemdziesiąt stopni. Udało mi się o wiele lepiej poznać Summer i zrozumieć jej poczynania. Mogę również z czystym sumieniem napisać, że bardzo polubiłam tę dziewczynkę, która gdzieś tam się pogubiła, ale imponowała mi jej determinacja w dążeniu do celu.

Autorka poruszyła tutaj okrutnie ważny temat, który podejrzewam, że jest znany większości młodych tancerzy. Zaburzenia odżywiania, obsesja na punkcie swojego wyglądu i chorobliwie ambitna potrzeba osiągnięcia celu. Cathy Cassidy poprzez postać Summer pokazuje, jak zgubne może być to podejście oraz jak szybko można popaść w ogromne problemy zdrowotne. Wydaje się, że to jest długotrwały proces, ale autorka udowadnia, że to wcale tak nie jest. Łatwo jest się zatracić i doprowadzić się do dramatycznego stanu, ale powrócić do normalności - tak prosto i przyjemnie nie jest.

Jedyny element, który nie do końca mi tutaj zagrał, było przedstawienie tak młodych osób w taki sposób, jakby nie mieli oni 13-15 lat, a już osiemnaście. Nie przepadam za takim ukazywaniem młodych osób, jakby byli oni już dorośli i mogli wszystko. Zdaję sobie jednak sprawę z tego, że jestem już stara (w końcu te 22 lata zaraz to już nie przelewki...), świat poszedł już do przodu, a te wszystkie młode osoby rzeczywiście często się już tak zachowują, więc domyślam się też, że autorka właśnie taki miała cel - chciała, by ta historia była jak najbardziej dostosowana do obecnych czasów.

Letnie marzenie to powieść, która sprawiła, że czułam ból, czułam dużo smutku i nawet wylałam trochę łez. Jest to bardzo dobrze i ciekawie napisana książka, którą podsunęłabym wszystkim młodym osobom. Zarówno ku przestrodze, a także po to, by, być może zdołali odnaleźć jakieś rozwiązania swoich problemów i trosk.

Jeżeli nieobce Wam powieści młodzieżowe to koniecznie musicie poznać książki z tej serii. Nie zabraknie śmiechu, smutku i łez - ale o to właśnie chodzi w dobrych książkach. Mają wywoływać dużo emocji, a Letnie marzenie zdecydowanie spełnia tę funkcję. Nie mogę doczekać się kolejnych części.

“Musiałbym chyba zwariować, żeby pozwolić marzeniu wymknąć mi się drugi raz, prawda?”

Summer od zawsze kocha taniec i marzy, żeby dostać się do szkoły baletowej. Kiedy tylko nadarza się okazja to dziewczynka bez chwili namysłu postanawia poświęcić wakacje i zrobić wszystko, żeby tylko spełnić swoje największe marzenie. Summer bardzo chce osiągnąć swój cel, który staje się jej obsesją. Podejmuje ryzykowne decyzje przez które wszystko zaczyna się komplikować.

“Letnie marzenie” to kolejna część serii Bombonierki opowiadająca o losach sióstr. W tej części czytelnik poznaje historię Summer. Dziewczynka marzy o zostaniu tancerką. Im bardziej Summer się stara tym bardziej sprawy się komplikują. Jej zawziętość i głupie decyzje mogą odbić się na jej zdrowiu. Do tego wszystkiego komplikuje się jej związek. Czy dziewczynka sobie poradzi? “Letnie marzenie” to młodzieżówka przeznaczona dla młodszych czytelników, jednak pomimo tego, że jestem trochę starsza, to zawsze świetnie się bawię czytając książki z serii “Bombonierki” Cathy Cassidy i bardzo je polecam, bo nie tylko odprężają, ale również pokazują problemy z którymi muszą zmierzyć się nastolatki.