Leniwe wieczory, burzliwe poranki
Alina Białowąs

Dalsze losy Eweliny poznanej we wczesniejszym tomie "Bezsenne wieczory, senne dni" . Bohaterka, która śmieszy, ośmiesza się i irytuje. Ale powoli zauważa, że nie jest idealna i że jednak tęskni za mężem. Okazało się, że z mężem źle, ale bez męża jeszcze gorzej. 

"W pokoju bałagan, w mojej głowie bałagan…".

 
Trudno polubić główną bohaterkę tej książki. Trudno ją zrozumieć i obdarzyć chociażby cieniem sympatii, a jednak, jej jakże przejaskrawiona kreacja psychologiczna, w jakiś dziwaczny sposób przyciąga uwagę. W kontynuacji losów zupełnie pokręconej Eweliny, odnalazłam odpowiednią dawkę humoru, tak potrzebnego nam w codziennym życiu.

 
Alina Białowąs to rodowita wrocławianka, która nie wyobraża sobie życia bez książek. Autorka swoją przygodę z pisaniem rozpoczęła od prowadzenia pamiętników w szkole podstawowej. Zawsze chciała zostać dziennikarką, ma duże poczucie humoru i sporo pozytywnej energii. Jej debiutem literackim była dobrze przyjęta powieść pt. "Galeria uczuć".

 
Ewelina po ucieczce Radka do Japonii, zdobywa adres męża i planuje się do niego wybrać. Tymczasem jej codzienność określają licznie wypalone papierosy oraz wściekłość, rozżalenie i ogrom emocji, z jakimi trudno sobie poradzić. Bohaterka sama bowiem nie wie czego chce, a w podjęciu decyzji nie pomagają jej szczęśliwe związki najbliższych osób. Ewelina mając bałagan w domu, ma również bałagan w życiu, który musi w końcu uporządkować.

 
Dalsze losy niepokornej Eweliny to porcja iście komediowej opowieści o tym, jak trudno jest poradzić sobie z własnym ja, gdy jest się taką personą jak główna bohaterka. To bowiem kobieta, której zachowanie przez całą powieść irytuje, zadziwia i wprawia w konsternację, wywołując sprzeczne uczucia. Alina Białowąs ukazując jej kreację, bardzo mocno przejaskrawiła pewna przywary, jakie towarzyszą naszym charakterom. Ewelina to bowiem postać z nietuzinkowym temperamentem, któremu towarzyszą takie cechy, jak egoizm, przekonanie o własnej nieomylności, czy też wybujała wyobraźnia. A gdy jeszcze dołożyć do tego niezdecydowanie, powstaje mocno niejednoznaczna bohaterka, która potrafi wywołać sporo różnorakich uczuć.

 
Niesztampowa kreacja psychologiczna Eweliny to atut tej historii okraszonej specyficznym humorem, który nie każdemu może się spodobać. Liczne, mało dojrzałe zachowania protagonistki jednych mogą bowiem rozbawić do łez, a innych zirytować. Ten dualizm w odbiorze to więc zarówno atut, jak i cecha, która może zniechęcić czytelników od lektury tej książki. Myślę jednak, że dla odbiorców lubiących komediową formę, postać Eweliny przypadnie do gustu.

 
Tytuł najnowszej powieści Aliny Białowąs doskonale nawiązuje do tego, co dzieje się we wnętrzu głównej bohaterki, czyli od spokoju do prawdziwej burzy emocji, co niewątpliwie obrazuje trafnie dobrana pierwszoosobowa narracja Eweliny. Dzieje się jednak także na zewnątrz pod postacią pojawienia się pewnego kota, kupna domu w Portugalii, czy też zmiany nastawienia do upierdliwej sąsiadki. Wisienką na torcie jest natomiast zakończenie, które mimo swojej przewidywalności, pozostawia autorce furtkę do napisania trzeciej części tej serii.

 
"Leniwe wieczory, burzliwe poranki" to książka, którą można przeczytać bez znajomości powieści "Bezsenne noce, senne dni", jednak ja rekomendowałabym czytelnikom lubiącym takie klimaty, poznanie tego połączenia komedii i tragedii małżeńskiej od samego początku.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

„ W życiu wszystko się zmienia, czasem szybciej niż w kalejdoskopie”.

Zaskakująca komedia małżeńska. Główna bohaterka to osoba „jędzowata”, ma pięćdziesiąt lat, jest trochę puszysta, z całą masą kompleksów. Jej wyobraźnia nie zna granic w wymyślaniu niestworzonych rzeczy, często sama siebie nakręca. Ma bardzo wybuchowy charakter, najpierw robi, dopiero potem myśli. Lubi się wywyższać, często zachowuje się egoistycznie. Trudno za nią dążyć, wydaje się, że tak naprawdę ta kobieta sama nie wie, czego chce. Chwilami miałam ogromną ochotę nie potrząsnąć. Jej niezdecydowanie, wybujała wyobraźnia, sposób bycia, niepotrzebne roztrząsanie wszystkiego bardzo mnie irytowało. Nie potrafiłam zrozumieć tej kobiety.

Życie, codzienność stale nas zaskakuje, a zawirowania losu towarzyszą nam nieustannie. Pokomplikowane relacje międzyludzkie. Ciekawa lekcja życia, pełna niespodzianek. Bawi i jednocześnie wywołuje refleksje nad naszym życiem. Czy doceniamy to, co mamy? Czy nasze oczekiwania wobec innych nie są zbyt wygórowane? Smutek, rozgoryczenie, ciągła irytacja. Wywoływanie niepotrzebnych konfliktów. Miłość i jej różne oblicza.

Bardzo dobra, pozytywnie zaskakująca powieść obyczajowa. Pełna życiowych, mądrych spostrzeżeń dotyczących ludzkiej, złożonej natury. Wszystko okraszane dobrym humorem. Zakończenie – czegoś takiego kompletnie się nie spodziewałam. Polecam :)