Las przeznaczenia
Michał Lelonek

Im więcej czytam książek takich, jak ta, tym bardziej przeraża mnie to, co dzieje się na świecie.
Książka ta bardzo różni się od wszystkich książek wojennych, które do tej pory przeczytałam. Czyta się ją tak szybko, że nawet nie wiem, kiedy dotarłam do ostatniej strony.
Jest rok 1943, w czasie gdy jedni umierają na froncie, żołnierze 73 regimentu Artylerii Przeciwlotniczej stacjonują w bazie, pośród leśnej głuszy, zapomniani przez Boga. Ich życie upływa na wieczornym upijaniu się w kantynie, paleniu papierosów śpiewów i nieprzesadnym dbaniu o przestrzeganie wojskowej musztry. Z nudów zajmują się strzyżeniem trawy i malowaniem baraków. Jedyne o czym marzą, to by w tej sielance dożyć końca wojny, nikogo nie zabić i wrócić do domu. Niestety ich spokój kończy się, gdy w bazie zostaje utworzony obóz dla kilkudziesięciu więźniów, a wkrótce od SS otrzymują ich likwidacji.
Tak naprawdę w tym momencie rozpoczyna się akcja powieści. Czytelnicy stają się świadkami zwrotów akcji, moralnych dylematów i dramatycznych decyzji.
Ta historia to głębokie rozważania nad ludzką naturą, humanitaryzmem, odpowiedzialnością za podejmowane decyzje, miłością postawioną na przeciw nienawiści. Analiza partyjnych wpływów, a raczej tego, do czego może doprowadzić karmienie ludzi nienawiścią, żądzą zemsty za prawdziwe i wymyślone krzywdy, obarczanie jakiejś grupy ludzi za wszystkie problemy i sprowadzenie ich do gatunku podludzi, z którymi można zrobić wszystko dla utrzymania władzy i chorej idei.
Autor wzbogaca książkę o przypisy, w których poznajemy wiele dodatkowych informacji i ciekawostek, np. o napoju Fanta. Całość zwieńczona jest epilogiem obrazującym ludzką naturę oraz genezę zła.
Jeśli szukacie nietuzinkowej książki z wojną w tle, zmuszającą do przemyślań, odnoszącą się również do współczesnego świata, to polecam tę powieść.

,,Sam przecież wiesz, że człowiek przechodzi przez życie, jak ślepiec, nie podejmując najmniejszego wysiłku, by nadać swemu życiu jakiekolwiek znaczenie. Rodzi się bez celu i umiera bez sensu".

Zazwyczaj sięgając po taką literaturę, dostajemy obraz polskich ludzi, którzy w tym czasie przeżywają piekło na ziemi, modląc się o dożycie wieczora czy kolejnego poranku. Błagają o ratunek, pomoc, która ich ocali. Zawsze wtedy zadajemy sobie pytania dotyczące wroga. Gdzie jego sumienie? Jak on tak mógł? Przypisując wszystkie te cechy wszystkim, którzy podlegają pod nazistowską propagandę, często tylko ze względu na narodowość.

Autor w swojej powieści przedstawia punkt widzenia niemieckich żołnierzy na tę brutalną agresję względem ludzi, którzy pod dyktaturą hitlerowskiej propagandy mają oczyszczać świat i idealizować narodowy socjalizm. Jednak znaleźli się i tacy, co nie dali się zmanipulować tej brutalnej propagandzie, która i tak powodowała strach, poprzez metody jej wpajania. Ich nie interesuje walka za ojczyznę czy szerzenie ideologii nazistowskiej, chcą jedynie przeżyć wojnę i wrócić do swych domów.

Przy czytaniu takich pozycji zawsze przez głowę przechodzi mi myśl o ludzkiej moralności i ich sumieniu. Jakim, że trzeba być brutalem, aby móc odebrać życie innej istocie, w ramach jakiś wybujałych marzeń jednego człowieka. Dlaczego ludzie, tak podatnie dają sobą manipulować, wierząc w to, co mówią inni, nie znajdując podstaw, aby we własnej świadomości tych myśli nie idealizować.

Książka napisana jest przyjemnym językiem pomimo dość ciężkiej tematyki. Znakomite ukazanie uczuć bohaterów, które oddziałują na czytelnika. Niekiedy możemy uważać, że są dla nas mocno obnażeni, skrywając swój krzyk w głębi.

Autor w swoim dziele porusza też schematy działania maszynowego, co dla fanów militari może być niezłą gratką. Zwykli czytelnicy odnajdą w tej historii przeróżny wachlarz emocji, który na dłuży okres zatrzyma się w naszych umysłach, zmuszając do głębszych przemyśleń, szukając odpowiedzi na własne pytania.

Książka bardzo wciągająca od pierwszej strony. Choć temat nie należy do łatwych, to jednak autorowi udało się idealne odzwierciedlić nastrój, prawdziwość zachowań bohaterów i tą niewypowiedzianą ciszę, kiedy wiemy, że chcieli się wypowiedzieć, lecz dla własnego dobra milczeli. Historia zaskakiwała mnie na każdym kroku, bo sytuacja niemal wskazywała rozwiązanie, lecz jakby w ostatniej chwili losy bohaterów toczyły się w inną niespotykaną stronę.
Czasem w książkach bywa, że czuć tutaj grę aktorską, jeśli tak mogę mówić o powieści, jednak tutaj oni wydawali się zdecydowani i niemal idealni w tym, co mieli zrobić. Nie odczułam tutaj żadnej sprzeczności, czy też sztuczności, co tylko potęgowało zainteresowanie czytającego. Z niemałym szokiem czytałam o żołnierzach, którzy zamiast być konkretni, pili na umór, palili papierosy myśląc tylko o tym, by po zgaszeniu peta zapalić kolejnego i jeśli już trzeba było doprawić musztrę, to tylko po to, by to zrobić, nie by wykonać ją należycie. Ich marzeniem jest dotrwanie do końca wolny. Chęć zabijania polega na strzelaniu w bliżej określony cel, a nie w niego:-) Podczas chwil, kiedy nie wiedzą co ze sobą począć, strzygą trawniki i malują baraki:-)
A teraz poważnie. Ich sielanka nie potrwa długo. Zostaje utworzony obóz dla więźniów, których będą musieli zlikwidować...
Cokolwiek przeczytaliście wcześniej od tej chwili będzie prawdziwą odwrotnością. Gdzie uśmiech, tam smutek, gdzie zabawa, tam praca i gdzie było życie, tam...
Jakby nie spojrzeć na tą książkę, to jest jednym wielkim zbiorem emocji, rozterek, trudnych wyborów i decyzji, od których będzie zależeć ludzkie życie. Co innego mordować, bo się to lubi, a co innego, kiedy trzeba, a się tego nie znosi.
Okropne sceny cierpienia i męki za to, co się zrobiło. Bardzo ją przeżyłam i nawet nie wiem, czy z jej powodu nie przespałam nocy, czy dlatego, że po prostu nie potrafiłam usnąć. Zdecydowanie dla ludzi o mocnych nerwach. Doskonała początkowa zmyłka, choć napięcie wyczuwalne przez całą książkę.

Przez lwią część tej książki miałam mieszane odczucia co do niej, bo nie mogę odmówić autorowi lekkiego pióra. Tę książkę czytało się płynnie i przyjemnie. Nie mogę powiedzieć, że wybrał temat, który był poruszany wielokrotnie i znudził się czytelnikom. Skłamałbym gdybym powiedziała, że autor nie potrafi kreować postaci i te są jednolite a także nudne. Jednak czytając tę książkę głosik z tyłu głowy szeptał mi, że coś jest z nią nie tak. A co dokładnie ? Burzyło się coś we mnie kiedy czytałam jak to żołnierze ,,niezwyciężonej'' III Rzeszy nie chcą walczyć za ojczyznę i naśmiewają się ze swojego przywódcy. Serio? Kto by pomyślał jacy oni dobrzy ludzie, szydziłam. I jeszcze pacyfiści ! Szkoda, że nie przeszkadzało im, że korzystali z dobrodziejstw jakie sprowadzono z podbitych krajów. Kiedy przywieziono więźniów i kazano żołnierzom 73 Regimentu Artylerii Przeciwlotniczej i najpierw kazano ich pilnować a potem zlikwidować a ci nie chcieli tego zrobić myślałam, że nie dam rady czytać dalej... Kto by pomyślał, że niemieccy żołnierze byli tacy litościwi? Za dużo książek przeczytałam, za dużo relacji wysłuchałam by w to uwierzyć... Jakoś dotarłam do końca i końcówka mną wstrząsnęła. Naprawdę ! Końcówka tej książki była epicka. Wtedy wszystkie klocki wskoczyły na swoje miejsce i na całość spojrzałam całkiem inaczej. To co wydawało mi się nieco dziwną inwencją twórczą zyskało nową jakość i nowy wymiar. Na dobrą sprawę przyglądając się na tę książę pod kątem psychologicznym można dojść do ciekawych wniosków. W pewien sposób autor ( nie wiem czy jest tego świadomy) wyjaśnia wiele mechanizmów sterujących człowiekiem i jego zachowaniem. Książka pokazuje, że nie trzeba wiele by człowiek z osoby empatycznej zmienił się w bestię.
Myślę, że nie należy się zrażać dziwnym początkiem. Gdy dotrzemy na koniec z pewnością spojrzymy na to co działo się w niej w inny sposób. Tak. Ta książka wydawała się zabawna i opisująca losy z gruntu poczciwych żołnierzy, którzy chcieli tylko przeżyć. Nie szkodzili nikomu. Żyli spokojnie. Końcówka natomiast pokazała jak człowiek może się zmienić w jednej w chwili i jak mogą ewoluować jego poglądy. Las przeznaczenia 43 to książka, której nie należy oceniać nie tylko o okładce, ale także po kilku przeczytanych stronach. Niniejszą książkę można docenić tylko wtedy gdy przeczytamy od pierwszej do ostatniej strony.

"Las przeznaczenia '43" Michał Lelonek - strona autorska będzie miała premierę 1 września, dzięki uprzejmości Wydawnictwo WasPos miałam możliwość przeczytania i zrecenzowania książki przedpremierowo. Czytam bardzo dużo książek z motywem
II Wojny Światowej, ich akcja toczy się w okrutnych czasach, takie książki uczą mnie pokory i pozwalają docenić czasy w których przyszło mi żyć. Książka Michała Lelonka jest od nich inna, ale zawarta w niej fabuła i wątki historyczne tak mnie wciągnęły, że książkę pochłonęłam w kilka godzin.

"Podczas wojny wypływały na wierzch przeróżne szumowiny, zbiry najgorszego sortu, oprawcy i etatowi sadyści".

Baza 73 Regimentu Artylerii Przeciwlotniczej mieści się daleko od frontu, w zacisznym lesie pośrodku Niemiec. Wydawałoby się sielanka. Upijanie się w kantynie, palenie papierosów i rozprawianie na tematy nie związane z wojną to ich codzienność. Nawet poranne odprawy są dla nich kłopotliwe, często się spóźniają lub przychodzą pod wpływem alkoholu. Żołnierzy nie obchodzi co dzieje się na polu walki, chcą spokojnie przeżyć wojnę i wrócić do swoich domów. Niestety nie można mieć wszystkiego, regiment otrzymuje rozkaz utworzenia obozu dla 40 niemieckich więźniów. Żołnierze znowu lekceważą swoje obowiązki, co niektórzy kolegują się z więźniami. Dopiero rozkaz od SS o eksterminacji obozu, burzy spokój i zmusza żołnierzy do podjęcia trudnych decyzji. Czy żołnierzom regimentu uda się spokojnie przeżyć wojnę? Co zburzy ich ideały i zmusi do zmiany decyzji? Czy wyrzuty sumienia, pozwolą im żyć normalnie?

"Być może lepiej być martwym, niż zawrzeć wilcze przymierze. Teraz już wiesz, że wojna to wyrodna matka, która zjada swoje dzieci".

Autor stworzył ciekawa fabułę, wiele wątków historycznych uświadamia Nam jak straszne to były czasy. Łatwo nam ocenić bohaterów książki, patrząc na to co robili i jak się zachowywali. To książka o moralnych wyborach. Nigdy nie wiemy, jakbyśmy się zachowali będąc na ich miejscu. Jeśli lubicie książki o tematyce wojennej, jest to książka dla Was. Czytanie takich książek pokazuje Nam inną perspektywę tego co się wydarzyło i pozwala docenić czasy w których przyszło Nam żyć.