Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz
Lisa See

Polecam miłośnikom wschodniej kultury,choć pewnie nie tylko.Również każdemu, który interesuje się światem zarówno tym obecnym jak i dawnym. Książka napisana jest ciekawym językiem i zachęca po sięgniecie po inne pozycje Lisy See.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Chiny w XIX wieku. Życie kobiet, które połączył szczególny los - los laotong, czyli przyjaciółek, wybieranych na podstawie zgodności 8 znaków. Los ten zgodnie z chińską tradycją musi być silniejszy niż więź z rodziną czy mężem. Świetnie napisana powieść, ukazująca realia chińskiej bogatej prowincji. Są tu nadal aranżowane małżeństwa, tradycja bandażowania nóg, ale również sztywny podział świata na zewnętrzny świat męski i wewnętrzny świat kobiet, który ogranicza się do "świata" wyznaczonego przez cztery ściany izby na piętrze. Ich świat dodatkowo ograniczają niewielkie stopy, które są kartą przetargową przy zawieraniu małżeństwa, a jednocześnie są przekleństwem, bowiem skutecznie przywiązują kobietę do domu. Świat widziany oczami jednej z kobiet staje się tłem do wydarzeń, wiążących losy kilku rodzin.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Literatura Bliskiego i Dalekiego Wschodu zarazem fascynuje i przeraża przeciętnego Europejczyka. Zadziwia swoją egzotyką, pięknem krajobrazu, a wzbudza trwogę tradycjami, obyczajami i pozycją kobiet w społeczeństwie. Nie inaczej jest podczas lektury powieści Lisy See. "Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz" to fikcja literacka oparta na autentycznych zapiskach bezimiennych kobiet chińskich żyjących w dziewiętnastym wieku. Autorka zaprasza nas w niezapomnianą podróż na chińską prowincję, gdzie kobieta to "bezużyteczna gałązka", a potomek płci żeńskiej, to jeszcze jedna "gęba" do wyżywienia, gdzie za największe błogosławieństwo uznaje się śmierć nowo narodzonej dziewczynki. Kobieta od najmłodszych lat uczona jest bezwzględnego posłuszeństwa: najpierw względem ojca, potem męża, a na końcu syna. Od szóstego roku życia przebywa w domu, gdzie większość czasu spędza w izbie dla kobiet, ucząc się prac typowo kobiecych. Bohaterką, a zarazem narratorką powieści jest osiemdziesięcioletnia Lilia. Dzięki jej opowieści poznajemy trudy życia codziennego, obyczaje i okrutną względem małych dziewczynek tradycję krępowania stóp. Najbardziej przerażające jest to, że ból i cierpienie związane z krępowaniem stóp zadawały swoim córkom matki. Lisa See nie szczędzi czytelnikowi drastycznych opisów związanych z tym zwyczajem. Po co i dlaczego krępowało się stopy? Otóż w dziewiętnastowiecznych Chinach wartość kobiety mierzono dobrze ukształtowaną stopą, najlepiej o długości siedmiu centymetrów -- była to "złota lilia" -- oraz ilością urodzonych synów. W praktyce wyglądało to w ten sposób, że im mniejsza stopa, tym wyższa pozycja w hierarchii społecznej. Kobiety, którym w dzieciństwie nie krępowano stóp były napiętnowane, tzn. mogły pracować w polu albo zostać "małymi synowymi" wykorzystywanymi seksualnie przez wszystkich mężczyzn w rodzinie. Lilia pochodziła z ubogiej rodziny, jednak miała szczęście, ponieważ jej los został spleciony z losem innej dziewczynki o imieniu Kwiat Śniegu i przypieczętowany laotong czyli węzłem przyjaźni, w którym miłość siostrzana jest silniejsza i trwalsza niż ta, która występuje między małżonkami. Dziewczynki, tak jak i wiele kobiet posługiwały się nu shu, czyli sekretnym pismem kobiet. Pismo to różniło się znacznie od pisma mężczyzn, którzy nie ingerowali w sposób komunikacji płci przeciwnej. Same kobiety musiały wykazać się inteligencją, gdyż znaczenie słów należało odczytywać w kontekście tekstu, inaczej treść przekazu wprowadzała zamęt i niezrozumienie, co natomiast prowadziło do nieporozumień. "Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz" to powieść o dojrzewaniu kobiet i pokonywaniu przez nie kolejnych etapów życia: Dni Córki, Dni Upinania Włosów, Dni Ryżu i Soli, Dniu Spokojnego Siedzenia. Każdy z tych etapów to bogata skarbnica wiedzy na temat obrzędów, tradycji i obyczajów związanych z różnymi wydarzeniami, które są nierozerwalnie związane z codziennym życiem na chińskiej prowincji. Poza wspomnianym już przeze mnie zwyczajem krępowania stóp dowiadujemy się między innymi o tym jak wyglądał pochówek zmarłych, jak wyglądały przygotowania przedślubne oraz jak przebiegała sama ceremonia zaślubin. Zachęcam każdego, kto gotowy jest na to, aby zmierzyć się z brutalnym i niewyobrażalnym dla nas życiem kobiet chińskich w dziewiętnastym wieku, do sięgnięcia po powieść Lisy See "Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka jest fascynująca, szczególnie pod tym względem, że zawiera mnóstwo zwyczajów i tradycji występujących w dawnych Chnach. Zawsze bardziej pasjonowała mnie Japonia niż Chiny, ale postanowiłam, że przeczytam "Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz" aby dowiedzieć się czegoś więcej o tym wielkim kraju azjatyckim. W skrócie: Lilia i Kwiat Śniegu zostają laotong, jest to taki związek między kobietami, oparty głównie na przyjaźni i wzajemnym wspieraniu się w trudnych sytuacjach. Kwiat Śniegu pochodzi z lepszego domu niż Lilia, obie dorastają w różnych warunkach lecz jednak pomimo tego zostają najlepszymi przyjaciółkami. Jednak Kwiat Śniegu skrywa pewien sekret a Lilia ostatecznie dopuści się pewnego czynu, którego będzie żałować przez wiele długich lat. Powieść jest naprawdę bardzo ciekawa, podobało mi się szczególnie to pismo kobiet, które znacznie różniło się od pisma mężczyzn, było bardziej subtelne, delikatne... Nie składało się z liter, tylko z cząstek wyrazów, które można było zinterpretować na różny sposób, dlatego posługiwanie się takim pismem było pewnego rodzaju zaszczytem i sztuką.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nigdy nie przeczytałam równie wstrząsającej książki. Minęło już trochę czasu, ale ja nadal odczuwam w związku z nią ogromne emocje. Mała Lilia wstępuje w związek latong. Jest to para przyjaciółek, które do końca życia darzyć się będą ogromną miłością, dzielić wszelkimi trudnościami i troskami. Będą się kochać bardziej niż własnych mężów, gdyż w małżeństwie miłość w tamtej kulturze występuje rzadko. Do tej pory Chiny znałam jedynie z książek Pearl S. Buck. Trafiłam na Lisę See i już wiem, że będzie to jedna z moich ulubionych autorek. Dzięki niej zapoznałam się z dawnym życiem kobiet w Chinach. Było ono bardzo trudne i wymagało dużej cierpliwości i charakteru. Chyba najgorzej miały młode mężatki, które nie widziały swojego męża do dnia ślubu i znały go tylko z opowieści innych osób. Teściowie traktowali je z pogardą, a jeśli nie mogły urodzić zdrowego syna były na straconej pozycji. Ze szczegółami został tu opisany proce krępowania stóp u dziewczynek, aby miały one piękne małe stópki, złote lilie. Wiele z nich umierało lub zostawało kalekami do końca życia. Nie wiedziałam, że towarzyszyło temu łamanie kości i zgniatanie ich na miazgę. Nawet nie potrafię sobie wyobrazić jaki to ból. Nigdy nie słyszałam też o sekretnym piśmie, jakie znały tylko kobiety. Dzięki niemu mogły dzielić się ze sobą swoimi troskami i problemami. Historia Lilii, jej całe życie bardzo mnie wciągnęła i bardzo was zachęcam do przeczytania. Pani See pisze w bardzo ciekawy sposób i bardzo zachęca do poszukania więcej informacji o rzeczach które nam przedstawiła. Polecam! Okładka oczywiście też kapitalna! Opinia pojawiła się już na moje-ukochane-czytadelka.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka ta jest opowieścią snutą po latach przez jedną z jej głównych bohaterek, która opowiada historię życia swojego oraz swojej laotong - przyjaciółki od serca - zwanej Kwiatem Śniegu... Lilia pozwala nam wejść w najskrytsze zakamarki swojej historii, poczynając od krępowania stóp w dzieciństwie, poprzez młodość, życie w małżeństwie, a na końcu we wdowieństwie... Wraz z bohaterkami - Lilą i Kwiatem Śniegu - rozszyfrujcie zawartość fałd zapisanego w tajemnym języku kobiet - nu shu, sekretnego wachlarza i zanurzcie się w świat pełen trudnych wyborów, emocji umiejętnie skrywanych pod maską niewzruszoności i pogodzenia z nieuchronnością własnego losu... Autorka niezwykle sugestywnie i ciekawie odmalowała przed nami obraz chińskiej kultury, przywiązania do różnorakich tradycji, ludzkiej mentalności... Ukazała nam także rolę i status społeczny chińskiej kobiety, jak również ogromne różnice w podziale klasowym tamtejszych rodzin... Jest to niesamowita książka o przyjaźni, która pomaga przetrwać wiele życiowych zakrętów lecz także o tym, iż bardzo często pozory bywają zupełnie inne niż rzeczywistość... Czyta się ją jednym tchem... Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gdy zaczęłam ją czytać żałowałam, że ją kupiłam. Ale potem było już coraz lepiej. Książka opisuje specyficzną przyjaźń Chinek. Bardzo wzruszająca historia warta przeczytania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka nad którą płakałam...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 Ciekawa, wciągająca, egzotyczna. Czasami trudno dostrzec sprawy takimi, jakie są, ponieważ nie zgadzają się z szablonem. Aby dostrzec prawdę trzeba się postarać, poświęcić trochę czasu i nie oceniać wszystkich jedną miarą.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opowieść o przyjaźni między Lilią, a Kwiatem Śniegu, dwiema chińskimi dziewczętami, które poznały się już w dzieciństwie. Obydwie są sobie przeznaczonymi laotong, urodzonymi w tym samym roku - Roku Konia.

 

"Kwiat śniegu i sekretny wachlarz" to klimatyczna historia okraszona (nieraz wstrząsającymi) opisami obyczajów kultury chińskiej. Również opisami traktowania kobiet zarówno przez ich rodziny (szczególnie relacja matka-córka) oraz przez partnera/męża. Zmagania i perypetie Lilii i Kwiatu Śniegu podczas wojny (na szczęście nie ma tu dużo o wojnie;), jet to bardziej ukazanie sytuacji obu dziewcząt (cierpienia, walki o przeżycie), perypetii ich rodzin oraz innych kobiet, mężczyzn i dzieci (z punktu widzenia Lilli tęskniącej za swoją rodziną).

 

Tutaj troski dotykają nie tylko biednych. Nie jest to książka wyłącznie o przyjaźni i miłości, to także piękna opowieść o tym, czym jest zbyt duże przekonanie o swojej wyższości, egoizm oraz sztuka przebaczania. A także o tym do czego może doprowadzić urażona duma.
Książkę polecam. Może w pewnym momencie zwolnić tempo ale naprawdę warto doczytać do końca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

rewelacja

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To książka mądra, wprawdzie skierowana do kobiet, ale jestem święcie przekonany, że każdy mężczyzna powinien po nią sięgnąć. Autorka zdobyła moje serce. Świetnie oddała żeński światopogląd, cudownie wlała w bohaterki emocje, które mnie porwały i rozbiły, a następnie pozwoliły spojrzeć na świat inaczej niż dotychczas. Autorka żywo oddała losy Chinek na przełomie XIX i XX wieku. A głębiej, dolę kobiet na całym świecie, pewnie aktualną również dzisiaj w krajach Trzeciego Świata. Jestem pewien, że odbędziecie niesamowitą podróż - wciągającą, bolesną, dosadną i z perspektywy kobiet. Panowie, powinniście bardziej doceniać to, co dają wam wasze kobiety! Naprawdę wiele poświęcają, choć nam, może wydawać się to takie prozaiczne, proste i zwyczajne. Dziękuję Autorce za to, co ze mną zrobiła.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)