Ktoś z nas będzie następny
Karen McManus

Czytałam część wcześniejszą i przyznaję, że ta jest poprowadzona w bardzo podobny sposób. Początkowo mamy skrawek informacji, które nieco przypominają część pierwszą i kończy się ona wielkim znakiem zapytania, który sugeruje, że skoro wcześniejszy sprawca wciąż chodzi na wolności, to pasuje mu wymierzyć sprawiedliwość. Jednak w momencie, kiedy chcemy poznać kim jest ta osoba, rozmowa nagle się kończy. To wspaniałe zagranie, gdyż odpowiedź na nie nurtuje nas do samego końca. Autorka lubi sobie pogrywać, dlatego rzuca nam ochłapy informacji z których ciężko jest zbudować obraz sceny, jaką później zastajemy. Postacie wciąż ze sobą rozmawiają, gdybają na różne sposoby, gdyż obawiają się o swoje życie. Wciąż mają w pamięci sytuację z Simonem, który nie zasłużył na to, co go spotkało. Jak można się było domyśleć, pojawia się nowa gra w prawdę lub wyzwanie. Niby niepozornie niewinna, lecz uczestnicy biorą ją śmiertelnie poważnie do serca. Każdy pragnie być w centrum uwagi, choć tajemnice, które wychodzą na jaw zaczynają boleć.

,,To nie jego wina. Po prostu został zraniony. Wyszło na jaw coś, co nie powinno, wszyscy teraz plotkują i zrobił się jeden wielki bałagan".

Niewinna gra zaszkodziła bardziej, niż każdy się tego spodziewał. Rozpoczynają się kłótnie, spory i zranione serca. Akcja bardziej skupiła się na trójce przyjaciół, którzy w pierwszej części bardziej pozostawali w cieniu. Wiemy co planują, gdyż każdy rozdział pisany jest z perspektywy jednej z postaci, która nam się zwierza. Każdy z nich snuje własne domysły i dochodzi do nich, że coś przeoczyli. Bo kto wymyślił tą grę? Komu zależało na kompromitacji pewnych osób? Czy sprawa może dotyczyć starych wydarzeń, o których nie wszyscy zapomnieli?
Ta książka to istna kostka rubika, przy czym jeden kolor klocka totalnie tutaj nie pasuje, dlatego tak trudno jest poskładać ją w całość. Do tego każdy kolor, to osobna postać, która nie mówi nam wszystkiego i to akurat wiemy. Kto pragnie ich zniszczyć i dlaczego? Przeczytajcie, tylko zacznijcie od części ,,Ktoś z nas kłamie", bo tam się wszystko rozpoczęło!

Opowieść prowadzona jest z perspektywy trójki bohaterów, co daje głębszy wgląd w dziejące się wydarzenia. Phoebe, Maeve oraz Knox muszą się zmierzyć z nowym licealnym szaleństwem - grą prawda czy wyzwanie. Nie jest to jednak niewinna, nastoletnia zabawa. Wiadomości jakie rozsiewa twórca tej zabawy skutecznie zatruły im życie, natomiast wyzwanie sprawia wrażenie wyrazu nastoletniego buntu, do czasu... Jest to opowieść o nastolatkach - ich życiu, ich problemach i wszystkim, co się wiąże z licealnym życiem. Mimo intrygi nie wciągnęło mnie na tyle, bym czuła iż jest to thriller, lecz akcja jest na tyle intrygująca, że czyta się tę książkę naprawdę szybko. Poboczni bohaterowie niestety stanowią tło dla wydarzeń, przez co niekiedy ciężko ich rozróżnić, ale każdy z głównych bohaterów ma w sobie coś, dzięki czemu większość czytelników będzie mogła odnaleźć tam kogoś, z kim choć trochę mogłaby się identyfikować. 

Kto z Was czytał ,, Jedno z nas kłamie", na pewno chętnie sięgnie po kontynuację historii naśladowców Simona. Żaden z nich nie potrafił zrobić takiego samego wrażenia aż do dnia w którym ktoś wymyśla grę SMS Prawda czy Wyzwanie.
W tej grze jeżeli ktoś wybierze prawdę jeden z jego wielkich i brudnych sekretów wyjdzie na jaw, a jeżeli wybierze wyzwanie musi wykonać nie lada zadanie.
Nie wszyscy wierzą w moc tej gry aż do czasu kiedy robi się niebezpiecznie....

Bardzo podobała mi się książka bo napisana jest z różnej perspektywy bohaterów. Rozdziały są różnorodnej długości. Świetna historia pełna tajemnic i zagadek. Fajna książka dla młodszych czytelników. Czyta się szybko i bardzo wciąga. Ciekawe postacie, zaskakujące emocje zapewnia Wam niemałą przyjemność. Idealna powieść na zimowe wieczory pod kocykiem lub kołderką z gorącą herbatka. Polecam ?