Krwawy obowiązek. Soraya
Amelia Sowińska

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, a za mną tak naprawdę wszystkie powieści Amelii. Książka "Krwawy obowiązek. Soraya" jest czwartym tomem cyklu #krwawyobowiązek i chociaż każda książka opowiada o innej parze bohaterów, to najlepiej je czytać w odpowiedniej kolejności. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się niezwykle szybko. Od pierwszych stron zostałam wciągnięta do świata bohaterów i pochłonęłam ich historię w jeden poranek. Fabuła jak zawsze została w bardzo interesujący sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona. Historia przedstawiona jest z perspektywy obojga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Oboje od początku zaskarbili sobie moją sympatię, ale to postać Sorai wiedzie prym w tej książce! Muszę przyznać, że potyczki słowne bohaterów wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech. Od samego początku czuć między nimi wyraźną chemię. Soraya i Michele to takie postaci po których tak naprawdę nie wiemy czego się spodziewać, co bardzo mi się podobało. Autorka oprócz typowo "mafijnych tematów" przemyca tutaj również bardziej przyziemne problemy, z jakimi mierzyć mógłby się każdy z nas, jak chociażby problem z zajściem w ciążę. Naprawdę miło spędziłam czas z tą książką i czekam już na kolejne powieści spod pióra autorki. Polecam!

Soraya była bardzo młoda, kiedy dowiedziała się kto, zostanie jej mężem. Jak inne kobiety w mafii nie miała nic do powiedzenia, nie mogła się sprzeciwić. To, co działo się później, zniszczyło ją, sprawiając, że stała się zimna, wyrachowana, niebezpieczna, bez uczuć. Zdrada i śmierć męża sprawił, że odzyskała wolność, jednak jej zachowanie sprawia, że nikt nie czuje się w jej towarzystwie bezpiecznie. Kobieta zaczęła zbyt wiele pić, co zdecydowanie nie podoba się jej rodzinie, również bratu, który jest capo.
Michelego i Soraye nie łączy praktycznie nic, poza tym, że ona jest siostrą capo, a on jego prawą ręką. Każde ich spotkanie kończy się sprzeczką, a kiedy kobieta odkrywa jego tajemnice, nie wacha się ani chwili, aby go tym szantażować. Jednak w pewnym momencie coś się zmienia, wkrada się między nich namiętność, jednak poza chwilami spędzonymi na seksie, nadal sobie dogryzają. Oboje twierdzą, że między nimi nic więcej nie będzie, on kocha inną, ona zostaje poinformowana, że pora, aby ponownie wyszła za mąż. Czy między Michelem a Sorayą naprawdę nie ma nic więcej poza łączącą ich namiętnością? Czy kobieta naprawdę jest taka zepsuta i myśli tylko o sobie? Kogo kocha Micheal? Jaką tajemnicę skrywa? Za kogo ma wyjść Soraya?

Historia Soray i Michaeala okazała się dość ciekawa i wciągająca. To opowieść o bólu, stracie, osamotnieniu, tajemnicach, sekretach, mafijnych porachunkach, a jednocześnie zmianach, miłości, która mocno wszystkich zaskoczyła.
Akcja dość sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które potrafiły mnie zaskoczyć. Książkę czytało się dość szybko, a podczas czytania towarzyszyły mi emocje.

Bohaterowie ciekawi, moim zdaniem dobrze wykreowani. Mamy okazję trochę ich poznać w poprzednich tomach.
Soray to kobieta pełna bólu i nienawiści. Nie zamierza dopuścić do siebie nikogo, a jej jedynym przyjacielem staje się alkohol. To dzięki niemu jest w stanie przetrwać, choć na chwilę zapomnieć o wszystkim, co w niej jest. To bohaterka, którą nie tak łatwo ocenić, która zakłada maskę nie tylko dla innych, ale do pewnego momentu nawet dla samej siebie.
Michaeal jest prawą ręką samego capo Franca Callaro. To mężczyzna wierny familii, bezwzględny, niebezpieczny, taki z którym lepiej nie zadzierać.

„Krwawy obowiązek. Soraya” to książka, z którą miło spędziłam czas, a historia, jaką w niej znalazłam, mnie się spodobała. Ze swojej strony polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blog - Mama, żona - KOBIETA

Recenzja przedpremierowa patronacka

Premiera 03.05.2023 r.

Współpraca patronacka z @niezywkłe

„Krwawy obowiązek. Soraya” – Amelia Sowińska

„

Czekałam na tę historię i czekałam, aż wreszcie mogłam ją przeczytać. Od samego początku gdy pojawiła się na Watt to była moją faworytką. A teraz nie dość, że mogłam ją przeczytać w całości to jeszcze zostałam jej patronką. Kochani już na wstępie powiem Wam, że obok niej nie możecie przejść obojętnie. Musicie poznać historię nemezis, która wcale nie jest taka straszna jak by się wydawało.

Soraya to niezbyt pochlebna postać, ma swoje za uszami. Wiele osób uważa ją za złą kobietę o wariackim usposobieniu. Każdy ją ocenia a nikt nie próbuje zrozumieć. Zimna, zdystansowana i pyskata, to tylko pozory za którymi się kryje. Po prostu inaczej nie potrafi. Za każdym jej zachowaniem kryje się niezliczona ilość bólu, cierpienia i chęci zemsty za to co utraciła. Jednak za tą fasadą kryje się kobieta o ciepłym i dobrym sercu. Trzeba tylko umiejętnie to wydobyć, ale niestety nie każdy ma na tyle siły aby dojść do tego.

Michel, najlepszy przyjaciel familii oraz jeden z oddanych ludzi. Nosi w sobie sekret, który nie powinien wyjść na jaw, bo może to zniszczyć wszystko nad czym tak ciężko pracował. Jest jednym z ulubieńcy, bystry, inteligentny i lojalny. Ma w sobie pokorę, ale Soraya działa na niego jak płachta na byka. Nie umie trzymać języka za zębami. Jednak czy uczucia dawno tłumione można wyrzucić ? Niestety on tak nie potrafi. Gdy się zaangażuje jest w stanie dać kobiecie opiekę i bezpieczeństwo. Będzie walczył o każdy oddech i każdy uśmiech swojej ukochanej. Jednak jego cierpliwość też ma swoje granice. A Soraya nie raz wystawi jego nerwy na granicę.

Od nienawiści do miłości. Od bólu do szczęścia. Od zemsty do pokory. Od zimnej i zdystansowanej do czułe j i dobrej. Z obłędu w inny obłęd. Tutaj niczego nie mogą być pewni. Wzajemne docinki i cięte rozmowy doprowadzają do wybuchów namiętności. Każde w tym ma swój cel. Miało to być tylko przez chwilę, w końcu w mafii nic nie jest proste. Ale z czasem daje się wyczuć, że tych dwoje darzy siebie coraz większymi uczuciami. Rozmowy o bólu, przeszłości i może nawet przyszłości sprawiają, że w sercu zagości spokój.

Ta dwójka to wybuchowa para. Tyle gniewu, ostrej wymiany zdań, wybuchów złości i niecierpliwości, jeszcze w żadnej książce nie doświadczyłam. Ale dzięki temu czuć te emocje, w końcu człowiek jest skonstruowany z nich i trzymanie ich na wodzy nie zawsze jest dobre.

Autorka postarała się o to żeby poruszyć moje serce i spowodować nagłe wybuchy płaczu. Wszystkie opisy są tak mocno emocjonalne, że sama stałam się kłębkiem różnych uczuć. A przeżycia główniej bohaterki są czasem tak ciężkie i smutne, że łzy same płyną z oczu. Nie byłam w stanie zrozumieć ile złego może spotkać człowieka. Ale ona jest silna w swoim zachowaniu, chociaż inni ją oceniają to ona z dumną głową idzie dalej. Tylko czy to jest dobre wyjść ? Może czasem trzeba okazać ból aby być zrozumiałym ? Taką właśnie drogę przejdzie Soraya, tylko czy pragnienia nie będzie mocniejsze ?

Autorka pokazała bardzo specyficzną sytuację, w której nie każdy umiałby się odnaleźć. Emocjonalna huśtawka to tylko wierzchołek góry lodowej, akcja toczy się błyskawicznie z różnymi rozterkami, tajemnicami i nieoczekiwanymi zmianami planów. Wszystko dopracowane i ciekawe. Nudy nie zabraknie, a pojawi się jedynie przestrach o to, co się może jeszcze tan wydarzyć.

Ten tom jest dla mnie najlepszym do tej pory, tak jak mówiłam na początku, gdy tylko pojawiła się na Watt to skradła moje serce. Autorka ma piękny styl, który przyciąga jak magnez. Dziękuję Ci, że mogłam być patronką tej lektury i poznać dalsze losy kochanej Sorayi i Michaela. Nie była to łatwa opowieść, ale warta każdej sekundy.

11/10

Cóż to była za historiaChwyta za serce sprawiając,że niejednokrotnie pojawia się łezka.Zadziorna Soraya jest wykreowana na silna kobietę,która nie chce pomocy od nikogo.Jej determinacja,złe traktowanie innych to otoczka,która chroni ja przed cierpieniem.Miałam ochotę nią potrząsnąć,ponieważ jej zachowanie prowadziło do nikąd.Raniąc innych,rani siebie….Rozumiałam jej ból,cierpienie i stratę…ponieważ będąc w podobnej sytuacji możemy zrozumieć całkowicie taką osobę.Z drugiej strony nie da się pomoc komuś,jak tego nie chce🤷

To istny rollecoster emocji,który przeżywamy wraz z bohaterami.Ich wzloty i bolesne upadki wprowadziły do historii ogrom nieprzewidzianych wydarzeń powodujących wiele momentów,które wprowadzają w melancholię.Poruszane ważne tematy dla osób pragnący mieć własne dzieci pokazuje,że warto walczyć.Czasem pogodzić się z tym,co nam los przynosi,aby za chwile chwycić upragnione marzenia.
Nieoczekiwane niemoc i utrata istotnej sprawności prowadzi do decyzji,która później okazuje się szalona.A w rzeczywistości jest słuszną i przemyślaną dzięki odwadze,by nie stracić kogoś na zawsze…

Autorka fenomenalnie poprowadziła fabułę w książce.Sposób oddania i przekazania emocji towarzyszącym naszym postaciom sprawia,że razem z nimi przeżywamy wiele zaskakujacych momentów.Czujemy targające nimi wyrzuty i bezpośrednie słowa,które maja celowo zranić.

Powieść jest idealnym dopełnieniem serii owocującej w świetnie wykreowanych postaci zmagających się ze strata i walka o przyszłość.Obok tej książki,jak i całej serii nie da się przejść obojetnie!Koniecznie powinniście przeczytać książkę jak i całą tomy.Polecam