Kroniki wariata
Wojciech Mann

Zacznę od tego, że podoba mi się układ książki. Jest jak świat, w którym żyjemy; chaotyczny, fragmentaryczny. Na co dzień bombardowany znaczną ilością informacji. Sama okładka przypomina tabloid. Wszystko razem jest bardzo spójne. Spójne w tym niespójnym świecie. Do pozytywnie zakręconej treści, dodane są dokładnie wyselekcjonowane foty. Rewelacja. Książka skierowana jest do czytelnika z poczuciem humoru. Z szeroko rozumianym poczuciem humoru. Zdawać by się mogło - nieuporządkowane, krótkie niezwykle zabawne, okraszone dawką absurdu teksty, - z czytelnikiem czynią cuda. To nie jest sernik z rodzynkami - to misa rodzynek. W. Mann, wita czytelnika dużą dawką humoru i pozostawia go z uśmiechem po zamknięciu książki. To dobry, kulturalny, wysublimowany humor! Zostałam dobrze ugoszczona. Czy najedzona? Owszem. Jednak chcę więcej. I więcej. Ulubione cytaty; Wiadomości. Z kraju. Najnowocześniejsze urządzenie badawcze wykonane w Instytucie Elektromechaniki Politechniki Ostrowskiej w okolicy kilku hut wykazało straszny smród. 35str. Wiadomości. Z kraju. Zabawnego odkrycia dokonał rolnik z huty Katowice Bolesław Boczek. Oglądając się dokładnie w lustrze, Bolesław Boczek odkrył, że ma warkocze. 59str. Wiadomości. Z Kraju. Inż. Jędrusik skonstruował autobusik, który działa z rozpędu bez napędu. Matka inżyniera Jędrusika, jest już dawno aresztowana. Była pijana. 59str.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bohaterowie przez niektórych trochę zapomni, a może w ogóle nie znani przez młodych ludzi z radiowej trójki powracają dzięki panu Wojciechowi w książce "Kroniki wariata z kraju i ze świata", przypomnijmy sobie ich to - intymne porady aż dwóch specjalistów: Gandalfa i Mgra Czupurnego - przygody Żelaznego Karła Wasyla - spostrzeżenia pana Henia - pamiętnik Doktora Wyciora

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo słaba, niestety. Szkoda, bo pana Wojtka uwielbiam. Ale najlepiej wychodzi mu jednak improwizowanie w Trójce.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

hmm... trudno mi ocenić tą pozycję, dlatego napiszę na gorąco, co myślę. Spodziewałam się czegoś innego. Wojciecha Manna znam z rewelacyjnego humoru sytuacyjnego... Mgr Czupurny radzi, Gandalf kusi, Żelazny Karzeł Wasyl... zdecydowanie nie przypadli mi do gustu, Natomiast Inż. Koźlik, dr Wycior i Pan Henio jak i Gry i zabawy dla najmłodszych... można się nieźle uśmiać, wrócić do czasów nie tak przecież odległych i ... znaleźć przeszłość w teraźniejszości... zabawne sytuacje:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kiedy zobaczyłam tę książkę, nie do końca byłam pewna, z czym mam do czynienia. Czy to jakieś czasopismo założone przez Manna? Czy to kolejna książka autobiograficzna? Czy to żart? Przeczytałam i wciąż nie wiem, czym są „Kroniki wariata”, ale wiem, że warto je przeczytać. Dla megaabsurdalnego humoru, który wypełnia każdą stronę (także te, na których są zdjęcia). W trzynastu rozdziałach znajdziemy na pierwszy rzut oka bezsensowne i niepowiązane ze sobą historyjki, skecze, tekściki, w których występują zwariowane postacie (choć przecież niby normalne). Pozwala oderwać się od codzienności.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)