Krew, którą nasiąkła
Asa Larsson

Przez 3/4 książki akcja toczy się w żółwim tempie. Daję cztery gwiazdki zamiast trzech, tylko ze względu na zakończenie, które jest w miarę interesujące. Czytając nie mogłam doczekać się końca, nie dlatego, że chciałam wiedzieć co będzie dalej, ale po prostu pragnęłam mieć to już z głowy. Największym nieporozumieniem tej książki jest postać Rebeki Martinsson, która praktycznie nic nowego nie wnosi do akcji, a tylko zanudza czytelnika obszernymi opisami sytuacji z jej udziałem. Nie rozumiem też zamieszczanego między rozdziałami pamiętnika z życia Żółtonogiej, co prawda opisy te są dość przyjemne i nawet niekiedy wzruszające, ale niestety mają nikły związek z głównymi wątkami powieści. Byc może inne pozycje autorki, są lepsze, jednak ja z całą pewnością nie sięgnę po nie w najbliższym czasie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna książka Asy Larsson, oczywiście czytana nie w tej kolejności co trzeba. Zaczęłam od trzeciej, teraz przyszedł czas na drugą w kolejności. Rabeka Martinsson po ciężkich przeżyciach z pierwszej części nie może dojść do siebie. Praca nie daje jej radości, nie dostaje nowych spraw. Przyjmuje propozycję powrotu w rodzinne strony, aby zająć się problemami prawnymi tamtejszego kościoła. Śmierć dwójki pastorów, praca miejscowej policji, życie lokalnej społeczności i finał bardzo niebezpieczny dla życia Rebeki. Bardzo dobrze się czyta, szybko i nie mogąc się oderwać. Ach ta sielska Skandynawia!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Druga z kolei powieść o Rebece Martinsson, młodej prawniczce, która posiada niesamowite zdolności do schodzenia tam gdzie jej nie posieją, do pojawiania się tam gdzie jej nie chcą. Niesie to za sobą oczywiście rozmaite konsekwencje, na które nie zawsze jest ona przygotowana. Tak było i tym razem. Intryga została znowu umiejscowiona w kościele gdzie pastorem była nietuzinkowa, oddana pracy, mądra, uparta, zaradna, przedsiębiorcza, opiekuńcza pastor Mildred Nilsson. Została ona zamordowana a Rebeka przypadkowo zjawia się w okolicy. Co wyniknie z jej przyjazdu? Komu znowu zalezie za skórę? Chociaż to Rebeka jest bohaterką cyklu to wydaje mi się, że częściej na placu boju pojawia się komisarz Anna Maria Mella. Czy kobiety znowu się spotkają? Czy Rebeka zostanie uwikłana w śledztwo? Czy będzie miała wpływ na rozwiązanie zagadki morderstwa? Czy znowu narazi swoje życie? Fajnie się czyta tę powieść, chociaż odrobinę przeszkadzało mi nagromadzenie trudnych skandynawskich nazwisk. Czasami musiałam się wrócić aby przyporządkować nazwisko do osoby. Książka wzbudza różne emocje, atmosfera jest smutna, chwilami męcząca. I zupełnie nie wiem, czemu miał służyć tak mocno rozbudowany wątek żółtonogiej wilczycy?

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)