Kres zaślepionych
Marcin Halski

🧿🧿🧿🧿 Recenzja 🧿🧿🧿🧿

Marcin Halski " Kres zaślepionych " #2
@marcin.halski.autor

Seria : Zaślepieni #2

Wydawnictwo: Hm
@wydawnictwohm

🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿

" Człowiek, który zna datę swojej śmierci, zmienia się z każdym zbliżającym do niej dniem. Im mniej tych dni mu zostaje, tym mniej pozostaje człowieczeństwa w jego przerażonym umyśle..."

" Kres zaślepionych " to druga część serii " Zaślepieni" w której, poznajemy kolejne przygody naszych bohaterów..
Ta książka kontynuuje historię, którą pokochaliśmy, i zapowiada jeszcze więcej emocji i niebezpieczeństwa..

Od samego początku czuć, że coś wielkiego jest na horyzoncie..

Powieść jest naprawdę wciągająca i pełena emocji.. Autor świetnie buduje napięcie i tajemnicę wokół bohaterów, którzy walczą o przetrwanie ludzkości..
Autor potrafi zaskakiwać czytelnika zwrotami akcji i nieoczekiwanymi wydarzeniami..

Książka ma także świetne tempo narracji, które trzyma czytelnika w napięciu.. Autor potrafi zgrabnie przeplatać akcję i emocje, co sprawia, że trudno oderwać się od czytania..
Opisy postaci są bardzo wyraziste, a dialogi są naturalne i przekonujące.. Dodatkowo, autor umiejętnie buduje świat, w którym rozgrywa się historia, tworząc interesujące i oryginalne elementy..
Opis zamku, w którym Uwieziona jest Sonia, jest bardzo tajemniczy i dodaje dodatkowej intrygi..
Czytelnik czuje, że rozwiązanie tej tajemnicy może być kluczem do uratowania świata..

Naprawdę podoba mi się, jak autor tworzy ten świat pełen napięcia, niebezpieczeństwa i tajemniczości..

To jest naprawdę dobra książka, która trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony!

" Jak wspomniałem, człowiek boi się odmienności, tak było od tysiącleci, stosy zawsze płonęły, a jeżeli na szali leży dodatkowo jego życie, to staje się nieobliczalny... "

Historia dalszych losów bohaterów, którzy zostali rozdzieleni i muszą stawić czoła wielu wyzwaniom..
Nie wiemy, co się stało i jaki los spotkał Henia..
Sonii i Nieznajomy zostają schwytani i uwięzieni przez Otagona władcę Walmii..
Są przetrzymywanie i torturowani przez nieobliczanego władcę..
Król zamierza ją i jej dziecko użyć do eksperymentów..
Przetrzymywana w lochach Sonii traci nadzieję na odzyskanie wolności..
W międzyczasie, w podziemnych tunelach Walmii, grupa ludzi zbiera się i chce dokonać zmian.. Werbują alchemika Marika, który ma dostęp do Sonii..
Jednakże, zamek, w którym się znajduje, kryje w sobie tajemnicę, która może być kluczem do stworzenia antidotum..
Aby to osiągnąć, bohaterom będzie potrzebna pomoc nieoczekiwanego sojusznika..
Miasto zostaje zaatakowane, co sprzyja ucieczce bohaterów.. Wraz z Marikiem i tajemniczym mężczyzną, wyruszają w długą wędrówkę..

Jaki los czeka Sonii i jej towarzyszy?
Czy zdołają ocalić ludzkość?

Kilka dni temu pisałam o pierwszej części, gdzie z wielką niecierpliwością czekałam aż sięgnę po tą kontynuację. Doczekałam się... i tak się zastanawiam... czy autor kończy, może już szykować tom III? Jestem totalnie usatysfakcjonowana tymi dwoma tomami, ale czuję jeszcze niedosyt i chcę więcej, bo w tym tomie nie tylko otrzymujemy odpowiedzi na liczne pytania, które zostały nam po części pierwszej, ale co chwilę dochodzą nowe. Szczególnie o losy potomka Sonii i postępów badań nad zaślepieniem...
Wyobraźnia została rozpalona do granic możliwości, z każda kolejną stroną podsuwa coraz mroczniejsze obrazy i podpowiada, że jakby nasz świat tak wyglądał, to mielibyśmy z lekka przechlapane...
Nadal trzymam się zdania, że pomysł na fabułę jest po prostu genialny, idealnie skrojony i poprowadzony. Nie będę opisywać fabuły, bo tyle się tu dzieje, że nie chciałbym pominąć czegoś istotnego, a tym bardziej zaspojlerować, coś, co sami chcielibyście odkryć.
Drugi tom bardzo nawiązuje do poprzednika i chcąc nie chcąc trzeba znać "Czas zaślepionych" by zrozumieć całą fabułę, poznać istotę zaślepienia, zrozumieć jego działanie, ale tak samo jak poprzednio krótkie rozdziały składają się w spójny i klarowny obraz przedstawionego świata.
Cała historia napisana została przystępnym językiem, z drobiazgowymi opisami realnie oddając bieg wydarzeń, pozwalając puścić czytelnikowi wodze wyobraźni, postawić się w miejscu bohaterów, niemal czując na samym sobie ich emocje, uczucia, pozwalając zrozumieć (i nie zawsze zganić) motywy, które nimi kierują.
Tutaj non stop coś się dzieje, zwroty akcji są niezwykle zaskakujące oraz pojawiają się niespodzianki, które przewracają nasz ogląd na sytuację o sto osiemdziesiąt stopni, a zaskoczone wrażenie i emocje niejednokrotnie fikają radosne fikołki. Nie sposób się tu nudzić. Jest wszystko, co trzeba i to, co lubię najbardziej, czyli krew, pot, intrygi tajemnice, walki, wielkie bitwy i skrajne emocje, do tego dochodzą zombiaki i inne mutanty, i ja jestem kupiona na maksa.

Książkę czyta się fenomenalnie, nie sposób się od niej oderwać. Autor pod intrygującą fabułą i niejednoznacznymi rozwiązaniami patowych sytuacji, skrywa prawdę o nas samych zmuszając nas do refleksji nad tym jak teraz żyjemy, tutaj w tej rzeczywistości. Jest to także opowieść o poszukiwaniu własnego "JA", o walce z przeciwnościami losu, godzeniu się z przeznaczeniem, o spełnianiu marzeń, ale także o konsekwencjach nie zawsze trafionych decyzji.

Czy polecam?
Jak najbardziej tak. Jeśli poszukujecie naprawdę kawałka dobrej fantastyki, która daje też do myślenia, to wybór tej serii będzie doskonały.

Wyobrażacie sobie świat, w którym tajemnicza choroba (niektórzy nazywają ją też klątwą) odbiera wzrok wszystkim osobom po 40 roku życia? Przerażające, prawda? Nikt nie chciałby żyć w takim świecie. Na szczęście nie musimy sobie nawet tego wyobrażać, bo zrobił to za nas Marcin Halski. Opisana w dwóch tomach wizja postapokaliptycznej rzeczywistości, w której tzw. zaślepieni i półzaślepieni stają się krwiożerczymi bestiami polującymi na ludzi, budzi grozę i przyprawia o dreszcze. Spustoszoną ziemię przemierza grupka wędrowców zdeterminowanych w swoim celu. Czy uda im się znaleźć lekarstwo? A może zaraza jest karą za naszą próżność i brak poszanowania praw natury?
.
Jako ludzkość od zawsze baliśmy się tego, co inne i dla nich niezrozumiałe. Mamy skłonność do nieustannego dążenia do perfekcji, jednak błędnie przez nas rozumianej. Mimo że jako gatunek zdołaliśmy uczynić sobie planetę poddaną, to nadal odczuwamy niedosyt. Im więcej mamy, tym więcej chcemy mieć. Jeśli już czegoś zapragniemy, to nie cofniemy się przed niczym, aby to zdobyć. Zwykle bywa jednak tak, że teoretycznie coś zyskujemy, a tak naprawdę tracimy jeszcze więcej. Ślepota, która nas ogarnia, staje się groźna niczym zaraza. Ślepi i głusi na sygnały ostrzegawcze płynące do nas z zewsząd stopniowo zamieniamy się w takie pożerające wszystko potwory.
.
Autor zgrabnie i ze smakiem połączył wątki znane nam z literatury czy filmu. Mamy tu więc co nieco z „Resident evil”, „Miasta ślepców” czy „Księgi ocalenia”. Nawiązanie do utraty przez ludzi zdolności reprodukcyjnych porównałabym do znakomitej powieści Ludzkie dzieci brytyjskiej pisarki P.D.James. Cykl Zaślepieni jest świetnym przykładem na to, że można zainspirować się tym, co jest dostępne i zrobić to w sposób inteligentny i wyważony, a także dodać coś nowego od siebie. Jako że po literaturę fantasy sięgam niezwykle rzadko, to nie będę kreować się tu na eksperta. Powiem wam tylko, że jeśli miałabym w najbliższym czasie sięgnąć po fantasy, to życzyłabym sobie, aby było właśnie taką mieszanką stylów i konwencji.
.
Oczywiście nie mogę nie wspomnieć o okładkach obu książek. Czy właśnie tak wyobrażałabym sobie zaślepionych? Myślę, że poniekąd tak, choć wizja ta wydaje mi się aż nazbyt przerażająca. Mam też wrażenie, że postać na okładce „Kresu zaślepionych” jest jakby bardziej ludzka. Czy tą okładką autor daje nam do zrozumienia, że jeszcze nie jest za późno i nie warto tracić nadziei na ocalenie ludzkości? Po odpowiedź na to pytanie odsyłam was do drugiej części cyklu Zaślepieni. Zapewniam, że warto. Fani fantasy z elementami science fiction będą zadowoleni z lektury. Bardzo polecam oba tomy i mam cichą nadzieję na kontynuację tej serii.
.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania obu tomów cyklu Zaślepieni dziękuję jej autorowi.

"Człowiek pozbawiony nadziei staje się albo marionetką w rękach silniejszych, albo szaleńcem. A niejednokrotnie jednym i drugim."

Plaga Zaślepienia rozprzestrzeniła się na wszystkie żywe istoty, siejąc strach, dezorientację i chaos. Pewne jest tylko to, że zbliżając się do granicy czterdziestu lat człowiek nieuchronnie staje się krwiożerczą bestią podążającą za pierwotnymi instynktami. Wielu, starało się odnaleźć antidotum, korzystając z każdej dostępnej możliwości. Lecz upływający czas jest bezlitosny. 

Więziona przez władcę Walmii, trzymana w nieludzkich warunkach Sonia, utraciła nadzieję na ratunek. Niespodziewanie zyskuje sojusznika z najmniej oczekiwanej strony...

Pamiętając każdy z obrazów, który zapisał się w mojej wyobraźni podczas lektury Czasu zaślepionych, wiedziałam, że czeka mnie ogrom emocji. I rzeczywiście, nie można się wręcz oderwać - świetny pomysł, gęsty, mroczny klimat i znakomicie wykreowani bohaterowie. Wkraczamy do świata stojącego u progu ludzkości, owładniętego klątwą zaślepienia. Miejsca, w którym każdy dzień to walka o przetrwanie i obawa przed przyszłością. Poznajemy nowych, wyrazistych bohaterów, którzy bedą mieli istotny wpływ na wydarzenia. Dzieje się wiele, akcja jest dynamiczna, nie pozwala odłożyć książki, nawet na moment. Mocna, miejscami brutalna, niejeden raz zmrozi krew w żyłach równocześnie rozpalając zmysły i wyobraźnię.

To bezpośrednia kontynuacja, więc warto zacząć od pierwszego tomu.

Idealna dla fanów postapo.

Szczerze polecam.

#współpracabarterowa
Pamiętacie, jak jakiś czas temu, nie mogłam się doczekać drugiej części? I oto jest! W końcu! I co najważniejsze, jeszcze lepsza!

Nie wiadomo, co się stało z Henim. Półzaślepiona Soni jest uwięziona w zamku przez okrutnego władcę i powoli traci nadzieję na uwolnienie. Kobieta nie wie, że w zamku skrywa się ktoś, kto ma wiedzę do stworzenia antidotum na zaślepienie. Nieoczekiwanie okazuje się, że mają sprzymierzeńca. Przyjdzie im zawędrować w nieznane rejony, na co natrafią? Czy w końcu w tym rozwalonym świecie będą mogli normalnie żyć? A może spadnie na nich jeszcze groźniejsza klątwa?

Dynamiczna akcja, walki i ryczące bestie. To wszystko sprawiło, że znowu szybko przepadłam w tym mrocznym świecie.  Znów zachwyciły mnie te opisy wykreowanego uniwersum. Życie niczym w średniowieczu, a gdzieniegdzie wciąż można natrafić na upadłe betonowe pozostałości po starym, "normalnym" świecie sprzed zaślepienia. Co za niesamowity klimat postapo! Z niecierpliwością przewracałam kartki, czy w końcu wyjaśni się czym jest to całe przeklęte zaślepienie?

Autor po raz kolejny zmusza do refleksji nad tym, jak obecnie żyjemy? Marnujemy czas, gonimy, pędzimy do przodu, poruszając przy tym kwestię niszczenia ekologii środowiska i nadmiernego konsumpcjonizmu. Wystarczy chwilka, aby to, co osiągnęliśmy upadło, jak domek z kart.

To fascynująca, trzymająca w napięciu powieść drogi z elementami fantastyki, postapo, science-fiction i horroru. Niezły miszmasz gatunkowy, ale zgrabnie łączący się w całość. I do tego niebezpieczne wydarzenia spotykające bohaterów. Jest nieprzewidywalnie! Nie wiadomo, co czai się za rogiem, potwory nie śpią. Zakończenie daje nadzieję na kolejną część, i na to mocno liczę!

Niezwykle spodobała mi się wizja świata osnutego chaosem cywilizacyjnym. Sam pomysł na fabułę - czysta rewelacja! Książki polecam czytać po kolei, ponieważ wtedy mamy pełny obraz tego, z czym ludzkość musi się zmierzyć.
Polecam! Dla fanów postapo w sam raz!