Kochanka lekarza
Daniel Hurst

Ja wiedziałam, że gdy tylko trafi ona w moje ręce, to już przepadnę bez reszty. Oczywiście koniecznie musicie czytać każdy z trzech tomów po kolei, gdyż są prawdziwą kontynuacją. W tomie pierwszym poznaliśmy sekretne życie rodziny lekarskiej w którym ktoś zginął. W drugim pozostałe kobiety powiedzmy, że zrobiły sobie wzajemną krzywdę z czego ponownie ktoś zginął i ktoś został oszukany. Teraz wciąż mamy dwie kobiety, jednak każda z nich ma kogoś z kim sobie nie radzi. Są zmęczone i niewyspane. Jedną z nich ma depresję, druga robi co może by żyć na uboczu. Pierwsza ma kogoś do pomocy, jednak w jej związku nie ma szczerości, gdyż oboje poszukują wciąż tej drugiej, by wymierzyć jej zasłużoną karę. W historii będziemy przechodzili do perspektywy kilku osób, więc wiemy co robią, by starać się jakoś żyć oraz co przed kim ukrywają. Obie czują się jak w pułapce, choć nieznacznie zmieniła się ocena drugiej względem pierwszej kobiety. Powiedzmy, że jedna ma za co żyć, a druga ponownie kombinuje, by łamać wszelkie przepisy, by przeżyć. Robi sobie kolejnych wrogów i nie jest bezpieczna. Pytanie tylko brzmi, czy brak odpoczynku nie sprawi, że będzie mniej ostrożna? Komu zniknęło coś bardzo ważnego z początku książki?
Jak ja kocham tą serię! Jest bardziej opowiedziana, gdyż ma malutko dialogów, ale za to przy każdym tomie mamy krótkie streszczenie ułożone w treści z części poprzednich. To było niesamowite jak zmieniał się punkt widzenia w zależności od poznawanych sytuacji. Każda z nich zmaga się ze swoimi problemami starając się zachować skrawek pozostałego życia w tajemnicy. Zwróciłam uwagę, że często, choć w kontekście historii powtarzany był tytuł części pierwszej. Niesamowite jak z jednej historii autor zrobił aż trzy od których nie można się oderwać. To bardziej wciąga niż telenowela, bo problemy piętrzą się na każdym kroku, a do postaci przyzwyczailiśmy się jak do prawdziwych ludzi. Wszędzie jest obecny strach i pośpiech. Jeśli poszukujecie niesamowitego thrillera psychologicznego, to trafiliście idealnie! Gorąco ją polecam!

Finałowa część trylogii Daniela Hursta była jedną z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier z 29 stycznia. Dwie pierwsze części poznałam w formie audiobooka i z niecierpliwością czekałam na ostatnią - „Kochanka lekarza”. Dlatego też niezmiernie się ucieszyłam, że mogłam poznać ją przedpremierowo.

Oczywiście zakończenia nie zdradzę, żeby nie pozbawiać Was emocji podczas poznawania tej historii, ale gwarantuję, że jeśli dwie wcześniejsze części wzbudziły w Was napięcie i szybsze bicie serca, to trzecia zapewni Wam emocjonalny rollercoaster, splatając losy dwóch kobiet w sposób zaskakujący i poruszający zarazem. W "Kochance lekarza" Autor nie tylko zamyka wszystkie wątki (choć finałem otwiera nowy),ale także ukazuje, jak głęboko trauma, zemsta i macierzyństwo wpływają na wybory bohaterów.

Już prolog przenosi nas w środek dramatycznych wydarzeń. Porwanie dziecka na kornwalijskiej promenadzie budzi silne emocje i jednocześnie nasuwa pytanie: czyją córkę porwano i kto za tym stoi? To napięcie, charakterystyczne dla stylu Autora, trzyma czytelnika w niepewności przez całą powieść.

Bohaterki, które poznajemy we wcześniejszych tomach, Fern i Alice, są jak lustrzane odbicia. Różnią się historiami, ale łączy je macierzyństwo, mężczyzna, którego kochały, i przeszłość pełna bólu. Fern, żyjąca pod fałszywą tożsamością, wciąż mierzy się z ciężarem swoich czynów. Stara się być dobrą matką, ale jej życie to nieustanna ucieczka przed prawdą i przeszłością. Alice, wyczerpana macierzyństwem, choć znalazła oparcie w śledczym Tomlinie, nadal jest zdeterminowana, by zemścić się na Fern za swoje cierpienia. Ich drogi znów się przecinają, a konfrontacja jest nieunikniona. Która z nich wyjdzie z tego starcia zwycięsko?

Retrospekcyjna narracja pomaga zrozumieć motywacje i przemiany bohaterek. Wraz z nimi podążamy za wydarzeniami, aż do momentu kulminacyjnego, który przynosi zarówno napięcie, jak i poczucie ulgi. Czy w obliczu macierzyństwa kobiety przewartościują swoje priorytety? Czy jedynie zemsta jest w stanie zapewnić im spokój?

Finał jest satysfakcjonujący, a zarazem zaskakujący. Autor zręcznie prowadzi czytelnika przez labirynt emocji, od gniewu i strachu po ulgę i nadzieję. Połączenie thrillera z psychologicznym studium macierzyństwa nadaje powieści głębi, czyniąc ją czymś więcej niż tylko historią o zemście. Najsilniejszą stroną całej trylogii są złożone relacje międzyludzkie, realistycznie zarysowane portrety bohaterów i to umiejętnie podsycane napięcie, które każe z niecierpliwością wypatrywać kolejnych nieprzewidywalnych kroków obu kobiet.

Powieść ta może być ostrzeżeniem, jak niebezpieczna bywa zraniona kobieta i do czego jest w stanie się posunąć w imię zemsty. Panowie, uważajcie!

"Kochanka lekarza" jest trzecim tomem serii, którą zaczyna "Żona lekarza", a pomiędzy była jeszcze "Wdowa po lekarzu" (tak, wszystko kręci się wokół jednego kobieciarza-nicponia). Osoby nieznające poprzednich książek autora mogą być spokojne, wszelkie istotne wydarzenia są w trójeczce przypomniane i wyjaśnione, więc wszystko można łatwo zrozumieć i ze sobą połączyć. 

Taka prostota jest charakterystyczna dla całej powieści, co nie do końca mi odpowiadało. Chyba jednak wolałabym historię, w której ja też bawię się w detektywa, a nie tylko biernie obserwuję przewijające się wydarzenia. Styl autora był również trochę toporny, cały czas miałam świadomość, że czytam coś wymyślonego, a nie że zatapiam się w obcym świecie.

Powieść określiłabym bardziej obyczajową niż psychologiczną. Każdy rozdział odpowiada perspektywie innego bohatera. Nie wszystkie były dla mnie w stu procentach wiarygodne, a zakończenie to już w szczególności zalatywało brazylijską telenowelą. Mimo wad prześledziłam wydarzenia od początku do końca i nie mogę powiedzieć, że żałuję poświęconego czasu.

Polecam fanom thrillerów, którzy mają ochotę na lekką i niezobowiązującą rozrywkę.

Pomimo, że nie przeczytałam drugiej części 'Wdowa lekarza" , to w sumie nie przeszkodziło mi przeczytać ostatnią część.

W "Kochance lekarza" głównym tematem jest tu wyrównanie rachunków i by sprawiedliwość znalazła swoje ujście.

Fern ukrywa się w Kornwalii pod fałszywą tożsamością wychowując córeczkę Cecilię ,a Alice po wyjściu z więzienia po jej uniewinnieniu wraz z Tomlin ,wychowuje Evelyn, która jest córką zamordowanego Drew.

Te dwie skłócone i rozżalone kobiety połączy jednak pewne zdarzenie, które spowoduje ,że obie w końcu zrozumieją, że dla dobra córeczek warto ułożyć swoje życie na nowo i pójść swoja drogą .

Powiem szczerze, że finał jest zaskakujący i jak dla mnie satysfakcjonujący. Autor tu w doskonały sposób dozuje emocje , prowadzi czytelnika przez labirynt gniewu, strachu po ulgę i iskierkę nadziei. Doskonale połączył tu aspekt psychologiczny z matczynym oddaniem ,czyniąc tym samym historię o czymś więcej niż zemsta.

Zapewniam, że ma tu czasu na nudę i szybko przeczytacie ostatnia część

Mroczny świat pełen obsesji, zemsty i pokręconych relacji międzyludzkich, tak wygląda zaproszenie do świata Daniela Hursta.

Na wstępie muszę to z siebie wyrzucić - kocham Kornawalie.
Fabuła skupia się wokół kobiety oskarżonej o śmierć doktora Drew Devlina, która za sprawa oskarżenie odrzucona i pozbawiona szacunku społecznego ląduje na samym dnie. Jedyne co jest jej motorem napędowym to paląca chęć zemsty na Fern, żonie doktora Devlina.

Lubie tworzoną przez Hursta atmosferę pełną niepewności i miarowym rozwojem intrygi. Do tego dynamiczna narracja, krótkie rozdziały i wszystko to nadaję lekturze bardzo wartkiego tempa. Pisarz potrafi bardzo dobrze wyważyć balans między opisami, a dialogiem co sprawia, że książka absolutnie się nie dłuży i nie przynudza.

Obsesja w żadnej płaszczyźnie nie jest dobra, a w tej powieści obsesja prowadzi do decyzji niosących za sobą destrukcję. Hurst niejako zadaje od wieków aktualne pytanie o cienką granice, miedzy sprawiedliwością, a zemstą i także o to, czy swoje błędy można odkupić.

Ja lubię tę książkową serię i nie inaczej jest z powieścią ,,Kochanka lekarza", ponieważ nieprzerwanie cenie złożone thrillery psychologiczne. Ponadto autor znakomicie kreuje napięcie, dozuje emocje i tworzy wyrazistych bohaterów, którzy nie są jednowymiarowi i płascy.
Dla mnie ta książka niesie za sobą znacznie więcej niż czysto rozrywkową historię, ale wnioski każdy musi wyciągnąć sam.