Języki i kolczyki
Hitomi Kanehara

Książka naprawdę, naprawdę beznadziejna. nie wiem, co skrytykować jako pierwsze, czy odrzucającą, wypełnioną kolokwializmami formę, czy płytką treść... na pewno jako pierwsze odrzuca nas totalna nieznajomość tematu, na jaki autorka pisze. Droga Hitomi: kolczyka w języku nie da się zrobić pistoletem, nawet Amerykanom to sie pewnie nie udaje; a Splita w języku robi się skalpelem, nie robi się w nim takiego tunelu, aż jęzor sam pęknie.... poza tym... wężowy język? serio? to naprawdę było nazwane jako "język węża"? czy się naćpałam zanim zabrałam się do czytania? książkę oczywiście polecam, jeśli chcecie się dobrze pośmiać-trochę bzdur jeszcze nikomu nie zaszkodziło, prawda? jedynie raz na jakiś czas jakaś słabo opisana sadystyczna scena psuje zabawę...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

mi się baardzo podobała.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zawiodłam się. Książka niby nie nudzi (choć niektóre fragmenty się dłużą), ale jednak coś mi w niej zabrakło. Mam poczucie niedosytu. Czyta się nieźle ale sama historia jest jakaś taka mdła i nijaka.

Jedyne co mi się w niej podobało to opis piercingu i przecinania języka oraz fragmenty z pobiciem tego mężczyzny w metrze (jakkolwiek to brzmi, ale akurat te fragmenty były najciekawsze).

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2023/01/jezyki-i-kolczyki.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)