Kvothe to człowiek legenda. Wielki mag, geniusz muzyki, bohater i złoczyńca - namówiony przez Kronikarza - wspomina swe barwne życie. Od dzieciństwa spędzonego w trupie wędrownych aktorów poprzez lata chłopięce spędzone w półświatku mrocznego miasta po szaloną, ale udaną próbę wstąpienia na Uniwersytet. Powoduje nim pragnienie władania magią i zemsty na demonach, które zabiły jego rodziców i cały jego świat obróciły w perzynę.
Informacje dodatkowe o Imię wiatru:
Wydawnictwo: Rebis
Data wydania: 2008-07-17
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 888
Kup książkę Imię wiatru
Zobacz także
Imię wiatru - opinie o książce
Ta książka to w mojej opinii fenomen. Gdy jestem pytana o jej treść, naprawdę trudno wyrazić mi, co się w książce wydarza. Poznajemy historię bohatera-legendy, którego sława wynika z kombinacji nieszcześliwych zdarzeń losu przeplatanych szczęśliwymi przypadkami, uporu bohatera oraz dużej ilości plotek i przeinaczeń popełnianych przez osoby trzecie. W książce poznajemy jego prawdziwą historię, opowiadaną w momencie, gdy bohater ten wiedzie już ciche, spokojne życie, z dala od wszelkich przygód, przygaszony i zniechęcony, pomimo wciąż młodego wieku. Historia snuje się niespiesznie, stąd naprawdę nie jestem w stanie powiedzieć, na czym polega fenomen, że pomimo prawie 900 stron (w wersji drukowanej) podczas czytania chciałam, żeby książka ta się nie kończyła. Ratuje mnie jedynie to, że jest jeszcze 2-tomowa część II, po którą koniecznie muszę sięgnąć. Bez granic wciągająca opowieść. Mam nadzieję, że autor jednak zdoła jeszcze stworzyć ostatnią część planowanej trylogii.
Po ocenach i opiniach miałam bardzo wygórowane oczekiwania, które niestety spotkały się z murem opowieści bardzo klasycznej, płynącej powoli i spokojnie, a jest to dla mnie mur nie do pokonania. Garść interesujących rzeczy utonęła w jak dla mnie zbyt rozwleczonej fabule, w przeważającej części niezbyt ciekawej. Zachowania głównego bohatera wydawały mi się momentami bardzo głupie i naiwne (nawet biorąc pod uwagę fakt, że był w danym momencie nastolatkiem). Jego szczeniackie zauroczenie dziewczyną wywołuje wzruszenie ramionami. Pod koniec tomu, gdy wybrał się na północ, nie mogłam się wprost doczekać finału, byle tylko zamknąć książkę i móc sięgnąć po następną. To znaczy następną zupełnie innego autora.
Polecam fanom klasycznych fantastycznych rozgrywek między dobrem i złem, którzy nie spodziewają się fajerwerków, a jedynie solidnej opowieści na długie zimowe wieczory. Ja jestem Rothfussem znużona, więc po kolejne tomy "Kronik" prawdopodobnie nigdy nie sięgnę.
Bohaterem jest Kvothe,ktory pragnie zemsty na demonach ktore zabily jego rodzicow.Przyznam ,ze jest to moja pierwsza ksiazka z serii fantasy ale napewno nie pierwsza. Autor pisze bardzo zrozumiale i prosto.Opisuje zycie bohatera w sposob zabawny ale i troche smutny.Ksiazka laczy w sobie elementy grozy i komedii.Swietnie sie ja czyta.
Mędrzec obawia się tylko trzech rzeczy: morza w czasie sztormu, nocy bez księżyca i furii człowieka łagodnego. Oto ciąg dalszy epickich przygód Kvothe'a...
Dzień drugi chyli się ku zachodowi. Kvothe powoli ujawnia, jak rodziła się jego legenda. Czy możliwe jest, by rozmawiał z istotą, która dzięki swojemu...
Przeczytane:2014-11-27, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2014,