Idealne matki
Doris Lessing

Niby zwykła opowieść o dwóch prawie idealnych rodzinach, ale przedstawiona w sposób, który nie pozwala tej króciutkiej historii odłożyć na moment. Siadasz, czytasz i zachwycasz się tą prostą fabułą. Od pierwszej strony, ba!, od pierwszego zdania treść wciąga bez reszty, a to świadczy li tylko o talencie i błyskotliwości autorki. Idealne matki to historia idealnej-nieidealnej rodziny, a właściwie dwóch rodzin. Od samego początku czuje się, że coś wisi w powietrzu, że coś musi się stać, aby zaburzyć ten doskonały spokój. Autorka stworzyła sielankową opowieść o pięknych ludziach, którym wszystko się w życiu udaje, jednak podczas czytania zdajemy sobie sprawę z tego, że za chwilę nastąpi wielkie bum. To opowiadanie, które Doris Lessing napisała w 2003 roku, czyli prawie u kresu swojego ziemskiego istnienia, jest bardzo przebojowe i odważne. Niestety znajdzie na pewno wielu przeciwników, ale ja uważam, że należy być otwartym na różne inności... Nawet na taką atypowość. Polecam lekturę opowiadania noblistki tym, którzy nie boją się wyzwań oraz tym, którzy chcą spędzić wolną godzinę z naprawdę dobrą literaturą. Na podstawie opowiadania Lessing powstał w 2013 roku film w reżyserii Anne Fontaine. W rolach głównych wystąpili: Naomi Watts, Robin Wright, Xavier Samuel i James Frecheville. Całość - http://monweg.blog.onet.pl/2015/08/29/idealne-matki-doris-lessing/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Liz i Ros są przyjaciółkami nierozłącznymi od najmłodszych lat, mieszkając po sąsiedzku w domach and brzegiem oceanu. Kiedy obie zostają samotnymi matkami wychowującymi synów stają się sobie jeszcze bliższe. Synowie zaś dorastają, stają się mężczyznami, których natura popycha w stronę kobiet. Jeden wieczór, jedne pocałunek sprawiają, że przyjaciółki i ich synowie wplątują się w skandaliczne romanse, które trwają przez lata i zatruwają sielskie życie nad oceanem. Stanowcza decyzja matek o zakończeniu romansów rozbija wciąż młodych synów, a ból powoli trawi ich od środka niszcząc szanse na szczęśliwe, samodzielne życie. Książkę czyta się całkiem przyjemnie, stosowany język jest miły dla oka/ucha. Opisy są barwne, szczególnie do gustu przypadły mi te oceanu i popołudni spędzanych na plaży. Dzięki opisom czuje się beztroską atmosferę miejsc oraz pewną lekkomyślność głównych bohaterek. Choć historia nawet mnie wciągnęła i cieka byłam jej finału, bardzo zdziwiła mnie beztroska, z jaką autorka opisuje niestosowne romanse przyjaciółek i ich synów, traktując tę sprawę nazbyt lekko, momentami całkiem ją spłycając. Ciekawa jestem jak pod tym względem prezentuje się film.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Miłość do dziecka może przybierać bardzo niepożądane formy, a uzależnianie ich od siebie prowadzi niekiedy do bardzo patologicznych zachowań, o czym sugestywnie przekonuje nas Lessing w swoim opowiadaniu. Bez wątpienia warte uwagi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)