W tej rodzinie nie ma miejsca na nudę! Nowa, prześmieszna powieść Izabeli Pietrzyk!
Trzydziestoośmioletnia Wiktoria kończy związek z hojnym, lecz agresywnym partnerem. Ma nadzieję, że wraca do otoczenia, które wręcz kipi od miłujących się istot. Czy aby na pewno…?
Układając swe życie od nowa, dochodzi do niezbyt odkrywczego wniosku, że dziwny jest ten świat, a ludzie na nim jeszcze dziwniejsi. Próbuje odbudować relacje z pełną nietuzinkowych charakterków rodziną: gderającą matką, wiecznie obrażonym ojcem, nieustannie kłócącym się nastoletnim rodzeństwem oraz dobroduszną Melą – starszą siostrą, która robi co może, by zapanować nad całym tym hardym stadłem.
Jakby tego było mało, kalendarz nieuchronnie odmierza czas dzielący Wiktorię od spotkania z przebywającym chwilowo na morzu szwagrem – twardym, silnym, skończenie mądrym mężczyzną, który nigdy jej nie lubił i z pewnością zrobi wszystko, aby pozbyć się ze swojego domu miękkiej, słabej, nieskończenie głupiej baby.
Na szczęście jest też wizja lepszego jutra. Oparta głównie na słodkich siedmiolatkach oraz sikającym wszędzie szczeniaku labradora, bo zdaje się, że w tym oszalałym świecie już chyba tylko dzieciom i psom można ufać. Każdy dzień upewnia w przekonaniu, iż normalni faceci podzielili los pterodaktyli i trzeba bardzo uważać, kogo wpuszczamy do własnych biografii… A jeśli dodać do tego swaty i intrygi zrzędzącej matki? Dramat! Niestety, wszystko wskazuje na to, że kobiety same są temu winne i to one „stworzyły potwora”… Ale czy aby na pewno…?
Informacje dodatkowe o Histerie rodzinne:
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2014-04-29
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 640
POLECANA RECENZJA
HISTERIE RODZINNE
Scenariusz pisany przez życie
Mówi się, że z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach, zaś niektórzy z przekąsem dodają jeszcze przestrogę, że zawsze można odciąć niechciane ich fragmenty. Niezależnie od tego, jakie z rodziną mamy doświadczenia, trudno zaprzeczyć stwierdzeniu, iż jest to podstawowa komórka społeczna i to właśnie w rodzinie w pierwszej kolejności wielu z nas szuka wsparcia. I nawet, jeśli pomiędzy poszczególnymi członkami familii nie zawsze panuje zgoda, nawet, jeśli każdy ma inne zapatrywania na życie i pomysł na siebie, to w trudnych chwilach często...
więcej
Kup książkę Histerie rodzinne
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Histerie rodzinne - opinie o książce
Wiktoria jest nauczycielką w szkole podstawowej. Nie układa jej się z mężem i dlatego od niego odchodzi. na pomoc przybywa jest Amelia - siostra, która wraz z Anką chcą jej znaleźć nowego faceta. W międzyczasie dzieje się tu wiele rzeczy, niekoniecznie śmiesznych, ale cała książka mimo typowego życia zawiera trochę humoru. Czyta się ją dość lekko i można znaleźć tu wiele podobieństw do typowej rodziny: zdystansowany ojciec, wtrącająca się matka, różnica pokoleń.
Wiktoria - trzydziestoośmioletnia panna , jest nauczycielką w pierwszej klasie. Właśnie zakończyła związek z Pawłem który ją bił i odsunął od wszystkich przyjaciół. Jej powierniczką i pocieszycielką jest siostra Amelia (zwana Melą), to ona odkryła pierwsza co się dzieje u Wiktorii, po odejściu od Pawła Wiktoria zamieszkała u Amelii. Wiktoria boi się konfrontacji z dziećmi siostry - Mirkiem (20 lat) i Emilką (18 lat), kiedyś była ich kochaną ciocią, a teraz jak to będzie? No i szwagier - Sławek, ale on jest na morzu i wróci za cztery miesiące, jakoś musi być.
Opowieść o relacjach w rodzinie wielopokoleniowej oraz damsko - męskich. Jak wiadomo nie od dziś język pokoleń różni się i o tym poczytamy w książce, jak teraz wysławia się młodzież a jak mówiono kiedyś, a wszystko to będzie miało odzwierciedlanie w zabawnych i śmiesznych sytuacjach. Nasza wielopokoleniowa rodzina Wiktorii potrafi zapewnić dobrą zabawę, ale mamy też poważne momenty i tematy które porusza autorka, jak choćby bicie czy terroryzowanie, nieakceptowanie zdania innych, lęk przed bliską osobą.
Powieść idealnie napisana o nieidealnym życiu. Pokazuje, że perfekcyjne rodziny istnieją tylko w magazynach. Wszystkie cztery ściany pochłaniają tajemnice, krzyki i nie pozwalają im przedostać się do świata zewnętrznego.
Książka bardzo obszerna ale czyta się ją rewelacyjnie pomimo że nie ma porywającej akcji. Niby zwyczajna książka o kobiecie taka jak my ale jednak ma swoją magię.
I kolejna książka z cyklu "ja takich nie czytam" za mną. Znaczy się zwyczajna, babska obyczajówka. I okazuje się, że jednak czytam. No dobra, czytam. Ta książka została mi polecona przez złotą kobietę na ukojenie skołatanych nerwów i swoje zadanie spełniła. To prosta historia, prosto, acz dobrze napisana, zabawna, a chwilami mocno gorzka, trochę przewidywalna. Bohaterowie przeciętni, większej głębi tu nie ma, za to rozrywka typu memowego jest. Nie jestem w stanie określić, czy ta powieść wyróżnia się na tle innych. Mam wrażenie, że autorka zaobserwowała aktualne trendy obyczajowe, opisała je i mamy z tego książkę. Jako odstresowywacz sprawdza się świetnie, jako zaspokajacz moich potrzeb kulturalnych już nie, ale nie to było jej zadaniem. Było lekko, łatwo i przyjemnie i już :)
Pozycja z humorem, choć wiele tematów do lekkich nie należało. Trochę dziwnie mi się czytało ze względu na to że kiedyś już przeczytałam kontynuację i mam w głowie obraz tego jak potoczą się niektóre wątki ;)
Inne książki autora
Wieczór panieński
0
Facetów, którzy chętnie „wpadną na kawę”, nie brakuje. Ale potrzebny jest ktoś na stałe! Renata, Izabela i Dorota, czyli nie całkiem poważne...
Lepsza połowa
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Idealna żona i matka, perfekcyjna pani domu, kobieta nie do zdarcia - oto Marta, pięćdziesięcioletnia polska męczennica. Za komuny wystawała godzinami...
