Grombelardzka legenda. Wstęgi Aleru. Księga Całości
Feliks W. Kres

 Wszyscy spragnieni powrotu do krainy grombelardzkich gór i panującej tam odwiecznie cichej, a czasami nieco bardziej wyrazistej walki Szerni z Alerem, mogą wreszcie odetchnąć z ulgą i wielką satysfakcją. Oto bowiem nakładem Wydawnictwa Fabryka Słów ukazała się właśnie kolejna, czwarta już odsłona cyklu Feliksa W. Kresa pt. "Księga całości" - powieść "Grombelardzka legenda. Wstęgi Aleru". Zapraszam do poznania recenzji tej książki.

 Grombelard - kraina deszczu, wiatru, niebezpiecznych gór i kilku miast, w których życie toczy się swoim przedziwnym, sennym rytmem. W tym świecie żyją doskonale znani nam bohaterowie tej serii - na czele z Karenirą zwaną „Łowczynią” lub „Królową Gór”, młodą rozbójniczką Hel- Krehiri o duszy kota i ciele człowieka, księciem Ramezem i jego żoną Wereną oraz inne barwne postacie. To właśnie im przyjdzie zmierzyć się z przeznaczeniem, szaleństwem, zapowiadaną od wieków konfrontacją Szerni z Alerem, jak i wreszcie śmiercią...

 Na niniejszą powieść składają się cztery barwne historie, które wieńczy niezwykle klimatyczny prolog. Wypełnia je m.in. nieuchronna rywalizacja dwóch Królowych Gór- kobiet, które pokochały Grombelard i które na zawsze związały swój los z tą krainą...; kolejno relacja o pewnym szalonym Przyjętym, który pragnie wypełnić słowa dawnej przepowiedni kosztem życia i losu niewinnej kobiety; dalej dramatyczna historia przygotowań na wznowienie wojny Szerni z Alerem, które wymagają wielkich ofiar...; jak i wreszcie opowieść o silnej kobiecie, która jest w stanie pokonać nie tylko zagrożenia, zło i nienawiść, ale również przeznaczenie... A wszytko to zostało również pięknie zilustrowane przez Przemysława Truścińskiego.

 Niniejsza pozycja stanowi bez wątpienia najbardziej mroczną, dramatyczną, poruszającą, ale też i przełomową odsłonę tego cyklu. Feliks W. Kres nie oszczędza tu swoich bohaterów, otwiera nowe i niezwykle obiecujące na ciąg dalszy ścieżki, jak i też chyba odsłania tę najbardziej prawdziwą i zarazem straszną twarz Grombelardu, gdzie to ludzkie życie, ale też i kocie, znaczy naprawdę nie wiele więcej, niż echo wczorajszego podmuchu wiatru. I wiecie co...? W mej ocenie jest to - właśnie z tych względów, najlepsza część całego cyklu.

 Tradycyjnie mamy przyjemność spotkać się tu z grupą fascynujących postaci, jak i też podziwiać piękno tego zimnego, surowego i zarazem jakże fascynującego świata. Znamy Karenirę - silną, zdeterminowaną i nie umiejącą żyć poza górami wojowniczkę. Znamy też Kagę - młodą, bezwzględną i budzącą postrach rozbójniczkę, której to niestety los dał ciało człowieka, a nie kota. Wreszcie możemy poznać w większym stopniu Rameza i Werenę - książęcą parę, która zmienia się na naszych oczach i która odegra wielką role w opisanych tu wydarzeniach. Są oczywiście i inni - żołnierze, rozbójnicy, wojownicze koty, szaleńcy i czarodzieje, którzy również wniosą wiele dobrego do tej opowieści...

 Grombelard oczarowuje nas zaś swoją pustką, szarością, zimnem i wilgocią..., ale też i zarazem porusza bezwzględnością wobec tych, którzy kochają tę krainę. Co ciekawe, tym razem autor skupia naszą uwagę nie tylko na górskiej części tego niezwykłego świata, ale też i codzienności życia w miastach oraz na pałacowym dworze, co również ma swój urok. Najważniejsze wydaje się jednak to, że autor odsłania przed nami również wiele sekretów i tajemnic tej krainy, które krok po kroku pozwalają nam zrozumieć - choćby w małym stopniu, czym tak naprawdę jest Grombelard.

 Lektura powieści niesie nam wszystko to, czego tylko moglibyśmy od niej oczekiwać – porywające sceny walki, emanacje magii, piękne relacje o przemierzaniu górskich szlaków, jak i wreszcie wielkie emocje, gdzie to tym razem króluje smutek, żal i poczucie niesprawiedliwości. To również skomplikowana polityka, nawiązania do nie mniej zawiłej wiary w Szerń i Aler oraz rzecz, której mieliśmy okazję już uświadczyć podczas spotkań z tym cyklem, ale chyba nigdy aż w takim stopniu – samotność. Samotność, która mogłaby stanowić drugie mimie dla tej krainy…

 "Grombelardzka legenda. Wstęgi Aleru" to książka więcej niż dobra, a chwilami wręcz znakomita. Poznawanie jej gwarantuje nam wspaniałą rozrywkę, zapewnia liczne wzruszenia i chwile ekscytacji oraz wywołuje poczucie, że mamy do czynienia z literackim fantasy z absolutnie najwyższej półki. Dlatego też nie mogę nie zachęcić was do sięgnięcia po ten tytuł – podobnie jak i po poprzednie oraz kolejne odsłony tej serii. Tak po prostu trzeba, jeśli tylko kocha się literackie fantasy…

Lubicie wielowątkowe i niesamowite powieści fantastyczne dla dorosłych czytelników? Takie, w których bohaterowie mają swoje słabości, błądzą i ponoszą konsekwencje swoich decyzji? Niekiedy zwyciężają, ale zdarza się też, że przegrywają walkę o coś więcej niż tylko swoje życie...

W Wstęgach Aleru, akcja rozgrywa się w nieprzyjaznej, górzystej krainie. Grombelard to miejsce, w którym już wcześniej zmagały się dwie wrogie Potęgi, a ich niszczycielskie siły wstrząsnęły tymi górami. Wszystko wskazuje na to, że już niedługo ma nastąpić kolejne starcie.
W księgach mędrców zapisane są przepowiednie, których zrozumienie i wypełnienie może ocalić wiele istot przed śmiercią. Cena tego może być jednak niezwykle wysoka. Nie każdy potrafiłby ją zapłacić...
Niektórzy poświęcą wszystko, by ocalić większość, nie wzbraniając się nawet przed zbrodnią, inni posuną się do kłamstwa i oszustwa, by uratować swoich najbliższych... czy można łatwo wskazać kto postępuje właściwie?

Na pierwszym planie są jednak niezwykłe kobiety, które już za życia stały się legendą. Bezpośrednia, bezczelna i silna Karenira- Łowczyni, o której każdy w Grombelardzie słyszał wiele historii. Postać, którą zrozumiałam i polubiłam dopiero w tym tomie.

Kolejna to młoda kobieta, której bliżej do kota niż człowieka - Kaga -Hel-Krehiri, następczyni Króla Gór, rozbójniczka. Bezlitosna, okrutna, ale też nieszczęśliwa postać, która miała tylko jedno marzenie...

Warto też pamiętać o córce cesarza i żonie Księcia Przedstawiciela, o której na początku niewiele wiemy, jednak pod koniec okazuje się jak bardzo jej decyzje mogą zaważyć nad losem krainy.

Są też kobiety skrywające się w cieniu i myślę, że mogą one odegrać równie ważne role co postacie pierwszoplanowe, ale aby się o tym przekonać muszę poczekać na kolejny tom Księgi Całości ?

Wszystko to o czym powyżej pisałam, to zaledwie ułamek tego, co znajdziecie w Księdze Całości, sprawdźcie sami - polecam Wam ją gorąco!!!

ŁUCZNICZKA WRACA

Drugi tom ,,Grombelardzkiej legendy" i zarazem czwarty ,,Księgi całości", to kolejna porcja naprawdę znakomitej rodzimej fantasy. Jeśli podobał się Wam poprzedni tom, ten również zapewni Wam kawał znakomitej rozrywki. Jeśli nie, zaczynać od tego momentu nie ma większego sensu, ale za to poznać całą serię już tak, bo w swoim gatunku, to jeden z najlepszych polskich tworów, a w tej nowej, ujednoliconej i poprawionej edycji w końcu doczeka się również należytego zakończenia.

Łuczniczka Karenira powraca. Tym razem postanawia dotrzeć do miejsca, o którym przed śmiercią powiedział jej Vilan. Kaga mierzy się tymczasem z kotami, tracąc coraz więcej towarzyszy. Przecięcie się ich dróg to jednak ledwie początek...

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/09/grombelardzka-legenda-wstegi-aleru.html