Dziewczyny, którymi byłam
Tess Sharpe

Recenzja "Dziewczyny którymi byłam"
Zdecydowanie kompletnie inna książka niż się spodziewałam, ale równie... a może nawet dużo lepsza. Historia raczej nie spotykana w książkach, przynajmniej przezemnie. Ma w sobie coś ujmującego a jednocześnie, pewne napięcie które nie spada przez cały czas czytania książki, historia opowiada o napadzie, ale w między czasie daje nam mieszankę emocji od spokojnych chwil, po te pełne napięcia. Dziewczyna nie tylko zmaga się z przetrzymywaniem przez bandytów, ale pragnie też pomóc przyjaciołom, nadaje to książce niesamowitej energii. Czujemy ich strach i chęć pomocy, jednocześnie borykając się z ich prywatnymi problemami. Cudowne jest to, że w tej książce akcja nie jest oczywista. Plany nieraz wychodzą, a innym razem biorą w łeb, niewiemy do końca jak sprawy się potoczą i to jest niesamowite.

Myśleliście kiedyś o tym, by zmienić imię i nazwisko, po czym zniknąć?
Zostawić swoją przeszłość i zacząć nowe życie?

ℛ𝑒𝒷𝑒𝒸𝒸𝒶, 𝒮𝒶𝓂𝒶𝓃𝓉𝒽𝒶, ℋ𝒶𝓁𝑒𝓎, 𝒦𝒶𝓉𝒾𝑒, 𝒜𝓈𝒽𝓁𝑒𝓎 — 𝒹𝓏𝒾𝑒𝓌𝒸𝓏𝓎𝓃𝓎, 𝓀𝓉𝑜𝓇𝓎𝓂𝒾 𝒷𝓎𝓁𝒶𝓂.

Nora wraz ze swoją dziewczyna Iris oraz byłym chłopakiem Wesem wybierają się do banku wpłacić pieniądze z akcji charytatywnej.
Jednak nie będzie to prosta sprawa, gdyż trafiają w sam środek napadu na bank i cała trójka zostaje zakładnikami.
Sytuacja od początku wygląda nieciekawie, gdyż napastników jest dwóch i są dobrze uzbrojeni, ale rabusie nie przewidzieli jednego.
Nie przewidzieli tego, że Nora nie jest zwykłą nastolatką.
Nora jest córką zawodowej oszustki i naciągaczki, która nauczyła swoją córkę jak oszukiwać i omamiać innych, by dostać to, czego chce.

Czy tożsamość innych dziewczyn pomoże Norze?
Czy uda jej się ocalić siebie i bliskich?

Kochani cóż to była za książka!
W tym roku mam jakieś ogromne szczęście, ale trafiam na razie na same perełki!
Książkę zakupiłam na targach książki, po wysłuchaniu jak Pani ze stoiska opowiadała o niej innym zainteresowanym…
Żałuje, że nie przejrzałam się tej Pani bliżej, bo bardzo chętnie bym jej podziękowała osobiście!
Książka jest napisana rewelacyjnie!
Mamy podział na obecne wydarzenia (białe kartki) oraz wspomnienia Nory z wcześniejszych wcieleń (czarne kartki).
Na początku myślałam, że ten podział będzie dla mnie trudny, ale szybko się przekonałam, że tak nie było!
Obecne wydarzenia tak jak i wspomnienia zapierały dech w piersi!
Cały czas żyłam w niewiedzy, co zaraz się wydarzy.
Wertowałam kartki jak szalona i nie chciałam odłożyć książki ani na sekundę.
Czytałam do późna i zaraz po przebudzeniu musiałam przeczytać chociaż jeden rozdział.
Historia Nory jest według mnie smutną historią, ze względu głównie na matkę.
Zgotowała piekło dziewczynie, no ale cóż, nie każdy nadaje się na rodzica i w tej książce to zobaczycie.
Zobaczycie również, jak ciężko pogodzić się z niektórymi traumami i jak często mogą przeszkadzać w „zwykłym” funkcjonowaniu.
Przykra historia, naładowana tyloma emocjami, że nie potrzebna jest nawet kawa do jej czytania!
Daję również mega ogromnego plusa dla tej książki, za telefony wsparcia na samym końcu.
Pamiętajcie kochani, jeśli coś się dzieje, to nie jesteście sami!
Proszenie o pomoc to żaden wstyd!
Dbajmy o swoje poczucie bezpieczeństwa i zdrowie psychiczne!

Ocenka: 10/10

Dzień Nory miał się rozpocząć od lekko żenującego momentu. Razem z byłym chłopakiem Wesem i aktualną dziewczyną Iris miała tylko szybko wpłacić w banku pieniądze ze zbiórki i rozmówić się z Wesem. W momencie kiedy Iris chce coś powiedzieć byłemu Nory, nie udaje jej się dokończyć zdania, jeden z klientów banku ,,uznaje, że to najlepszy moment, żeby wyciągnąć spluwę i zacząć napad na bank". Dwóch napastników szybko zaczyna stawiać żądania - chcą się widzieć z dyrektorem placówki, którego nie ma jeszcze w pracy. Kolejne minuty doprowadzają do aktów przemocy. Nora za wszelką cenę stara się chronić swoich przyjaciół. Porywacze nie wiedzą, że niepozorna dziewczyna ubrana we flanelową koszulę jest mistrzynią kamuflażu i że Nora, to jedno z wielu imion, które nosiła. A każda dziewczyna, którą była, czegoś ją nauczyła ,,Rebecca nauczyła mnie kłamać. Samantha nauczyła mnie kryć się. Haley nauczyła mnie walczyć. Katie nauczyła mnie strachu. Ashley nauczyła mnie, jak przetrwać. Nora zastosowała tę wiedzę w praktyce."

Jak zakończy się feralny napad na bank? Czy trójce przyjaciół uda się wyjść cało z opresji? Jakie tajemnice skrywa Nora? I czy w ogóle nazywa się Nora?

,,Dziewczyny, którymi byłam" Tess Sharpe to właściwie dwie powieści w jednej. Jeśli przypatrzycie się książce, zauważycie, że powieść wydrukowana jest na białych i czarnych stronach. Białe strony to powieść sensacyjna, skupiająca się na niezbyt udanym napadzie na bank i walce o przetrwanie. Czarny strony to powieść obyczajowa, skupiająca się historii matki oszustki i córki ,,narzędzia do celu". To czarne strony są najbardziej przejmujące. Mała dziewczynka od maleńkości jest wykorzystywana przez swoją matkę, zawodową oszustkę do działania przy kolejnych przekrętach. Dziewczynka często zmienia imiona, nawyki, a nawet wygląd. Całe jej życie podporządkowane jest kolejnym celom matki, która w imię osiągnięcia zysków jest w stanie poświęcić córkę. Nora, Rebecca, Samantha, Haley, Katie, Ashley może liczyć tylko na siebie, do czasu gdy z pomocą przychodzi jej starsza siostra Abby, teraz nosząca imię Lee, która zanim uciekła, wiodła to samo życie co młodsza siostra i z którą dzieli traumatyczne przeżycia. Nora, odwiedzając matkę w więzieniu, aby po raz ostatni zawalczyć o swoje życie, aby uniknąć zemsty ze strony swojego ojczyma, ukochanego matki (którego pomogła wsadzić do więzienia i który wyznaczył za jej głowę nagrodę) podsumowuje je gorzkich słowach ,,Życie nie postawiło mi na drodze tego całego gówna. Ty mnie w to wpakowałaś. Ty mnie tak ukształtowałaś. Ty wpuściłaś go do naszego świata. Ty sprowadziłaś ich wszystkich do naszego świata. (...) ty jedynie pozwalałaś mnie bić w imię miłości i molestować w imię swoich numerów."

Jak już wspomniałam, powieść jest wydrukowana na różnych kolorach stron, więc możecie przeczytać najpierw białe strony, potem czarne; możecie oczywiście czytać tak, jak jest ta powieść ułożona. Każde podejście się sprawdzi.

,,Dziewczyny, którymi byłam", mimo iż jest oznaczona jako powieść Young Adult moim zdaniem ze względu na niektóre wątki dotyczące przemocy psychicznej i fizycznej, molestowania, pojawia się również wątek biseksualizmu i homoseksualizmu, powinna być czytana przez osoby powyżej 16-tego roku życia.

Ciekawie skonstruowane i niejednoznaczne postaci, wartka akcja i ,,role", jakie przyjmuje córka oszustki, to wszystko składa się na powieść, z którą czas szybko płynie.

Dla lubiący filmy - w 2023 będzie można obejrzeć ekranizację na platformie Netflix. A w oczekiwaniu na film serdecznie polecam przeczytać powieść.