Dziewczyna w drugim rzędzie
Aurelia Blancard

"Dziewczyna w drugim rzędzie" to thriller psychologiczny, a jak wiecie to zdecydowanie mój ulubiony gatunek książki!! Czasem robię przerwy, ponieważ mam wrażenie, że tak długo już czytam thrillery, że nic nie jest w stanie mnie w nich zaskoczyć...

IG: Czytomanka

👉Dziennikarka Cathy wraca do rodzinnego miasta, ponieważ dowiedziała się, że jej koleżanka szkolna została zamordowana. Pragnie dowiedzieć się czegoś więcej i zaczyna szukać i próbuje odkryć prawdę. Druga równoległy wątek opowiada o Lidii i Vincencie, który był kolegą z klasy zamordowanej kobiety. Małżeństwo oczekuje na dziecko i wprowadza się do domu, w którym dzieją się dziwne rzeczy.... Co łączą te dwa wątki?

👉Najważniejsze dla mnie w tej książce, co dodaje jej olbrzymiej pikanterii i dreszczy na plecach jest fakt, że jest oparta na prawdziwych wydarzeniach!!

👉Uwielbiam w thrillerach to, że zakończenia potrafią wbić w fotel i wszystko jest zupełnie inne, niż myślałam na początku. W tej książce tak było, zakończenie było genialne! W życiu bym się nie spodziewała, naprawdę rewelacja. Efekt wow zdecydowanie był w tej książce.

❗Ocena: 9/10

„Dziewczyna w drugim rzędzie” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Aurelii Blancard i na pewno nie ostatnie. Jest to bardzo dobrze skonstruowany kryminał, który od samego początku tworzy wokół siebie mroczną i tajemniczą otoczkę. Fabuła opiera się na dwóch wątkach, które sprawnie się ze sobą łączą sprawiając, że historia jest niesamowicie wciągająca już od pierwszych stron. Bohaterowie są ciekawi, a ich portrety psychologiczne zostały bardzo dobrze przemyślane. Większość z nich kryje za sobą niejasną przeszłość, ale i budzącą wątpliwości teraźniejszość. Autorka bardzo sprytnie myli czytelnika wprowadzając w książce fałszywe tropy i pozorne prawdy, które okazują się być wielkimi kłamstwami. W wielu momentach sądziłam, że już wszystko rozgryzłam, ale byłam w ogromnym błędzie. W tej książce nic nie jest czarno-białe tylko przyjmuje wiele odcieni szarości. Aurelia Blancard uświadamia nam ile krzywdy może wyrządzić życie przeszłością, chowanie w sobie urazy i żądza zemsty.
Zakończenie według mnie było genialne i śmiem twierdzić, że nikt się go nie spodziewał. Powoduje, że czytelnik zaczyna na nowo analizować wiele wątków i sprawdzać, czy aby na pewno nic mu nie umknęło. Polecam Wam „Dziewczynę w drugim rzędzie” z całego serducha. Jest to jeden z lepszych kryminałów jaki dane było mi czytać.

Autorka umiejętnie nakreśliła fabułę, która angażuje i niejednokrotnie zaskakuje czytelnika. Toczące się wydarzenia, choć czasem wprawiają w osłupienie, zostały opisane bardzo wiarygodnie. Pozwala to odbiorcy odnieść się do nich w sposób realny i skłania go do różnych refleksji. Dużym atutem tej powieści jest wartka akcja (choć nie taka, która od początku pędzi na łeb na szyję) oraz gęsty klimat niepokoju roztaczający się nad osobą czytającą.

W rozmowach na temat literatury zawsze podkreślam, że bardzo ważne są emocje. Mowa tu zarówno o emocjach odczuwanych przez bohaterów książki, jak również o tych wzbudzonych u czytelnika. Tutaj niczego mi nie brakowało. Mogłam zagłębić się w życie bohaterek, wniknąć w ich umysły i serca, poznać towarzyszące im odczucia, a przez to spoglądać na toczące się wydarzenia z nieco szerszej perspektywy.

,,Dziewczyna w drugim rzędzie" to opowieść przedstawiona z punktu widzenia dwóch kobiet. Sposób narracji wyjątkowo przypadł mi do gustu. Jednak to, co tak naprawdę od początku zyskało w tej historii moją aprobatę, to klimat małej miejscowości. Duszny, ciasny, pełen sekretów i krętych ścieżek, z których tylko nieliczne prowadzą do prawdy.

Nie mogę powiedzieć złego słowa na temat kreacji bohaterów. Aurelia Blancard stworzyła postacie żywe, realistyczne, skrojone na miarę tej historii, a odbiorca ma wrażenie, jakby stał tuż obok i poniekąd uczestniczył w ich życiu.

Ta opowieść to moim zdaniem idealne połączenie thrillera psychologicznego, kryminału i powieści obyczajowej, gdzie zachowany jest balans pomiędzy poszczególnymi elementami. Według mnie to naprawdę udany miks gatunkowy, który zadowoli wielu czytelników. Trzyma odbiorcę w ciągłym napięciu, skłania go do stawiania własnych hipotez i snucia wniosków na temat toczących się wydarzeń. Budzi w nim szereg różnych emocji: niepokój, złość, smutek, zdziwienie, strach. Finał historii jest zaskakujący, pozostawia czytelnika w stanie konsternacji i zmusza go do przemyśleń.

Z przyjemnością stałam się uczestnikiem prowadzonego przez Cathy dziennikarskiego śledztwa. Pełna ciekawości obserwowałam również z pozoru sielskie życie Lidii, zastanawiając się nad niektórymi jej poczynaniami. Spędziłam na lekturze dwa popołudnia i absolutnie tego nie żałuję. Wręcz przeciwnie, chciałabym czuć tyle satysfakcji przy każdej książce, którą przeczytam. ,,Dziewczyna w drugim rzędzie" to przygoda literacka, o której długo nie zapomnę. To historia o przemocy, której niejednokrotnie doświadczamy, choć absolutnie na to nie zasługujemy. O błędach przeszłości, które prędzej czy później nas doganiają. O kłamstwach i maskach, które zakładamy w różnych sytuacjach. Ta opowieść sprawi, że widok gołębi już zawsze wywoła u was dreszcz niepokoju.

[Oficjalna recenzja dla portalu Sztukater.pl]

Cienie przeszłości

Wczoraj narzekałam, że brakowało mi thrillera w recenzowanej książce, za to dziś mogę powiedzieć Wam, że powieść pani Blancard zapewniła mi emocji, dreszczyku niepokoju i strachu aż z nadwyżką.

Uwielbiam takie książki, po zakończeniu których, nadal rozmyślam o tym, co tam się wydarzyło. A uwierzcie, że zakończenie "Dziewczyny w drugim rzędzie" jest majstersztykiem. Zostaje z czytelnikiem ta nuta niepewności, lekkiej grozy i sekretu.
Ale zacznijmy od początku...

Małe miasteczko, Beaufort, w którym wszyscy się znają. Pewnego dnia na wszystkich pada blady strach, bo dochodzi do morderstwa. Ofiarą jest Samantha, dawna koleżanka z klasy Cathy. Jako dziennikarka, pracująca w paryskiej gazecie, przyjeżdża do rodzinnego miasta by przeprowadzić dziennikarskie śledztwo i odkryć kto stoi za śmiercią Samanthy. Powrót w rodzinne strony będzie trudnym przeżyciem dla Cathy. Rozmowy z rodziną, znajomymi ofiary przypomną przeszłość, od której Cathy chciała uciec jak najdalej. Ale przyjazd ten stanie się także okazją do pogodzenia się z ową przeszłością.

Lidia, znana czytelnikom z poprzedniej książki autorki, "Uściski", przeprowadza się z mężem, Vincentem, do Labarthe, mieściny pod Beaufort. Ten przestronny dom miał być idealnym miejscem do wychowywania dziecka, które Lidia niedługo urodzi. Nie spodziewa się, że martwy gołąb znaleziony pod oknem, będzie początkiem przerażających zdarzeń z udziałem jej i jej męża.

"Dziewczyna w drugim rzędzie" to doskonały thriller, który trzyma w napięciu do samego końca. Świetnie wykreowani bohaterowie, główne bohaterki, z którymi czytelnik może się utożsamić, odczuwa ich emocje i niepokój. Atmosfera małego miasteczka i jego mrocznych sekretów spowitych mgłą przeszłości. Wspaniałe pióro autorki, które przyciąga i nie pozwala oderwać się od książki ani na chwilę. I to zakończenie, które pozostawia czytelnika w stanie zmieszania i zadumy. Nie mogę zapomnieć aby wspomnieć o gołębiach, które grają w tej książce ważną rolę, można powiedzieć, że są motywem przewodnim powieści. Po tej książce czy "Zobacz, co zrobiłam" gołębie, te pocieszne ptaki nie kojarzą mi się już tak dobrze. Jestem zachwycona i koniecznie muszę przeczytać wcześniejszą powieść autorki.

"Dziewczyna w drugim rzędzie" to powieść o tym, że przeszłość czasami wraca i uderza w nas niespodziewanie. A także o tym, że pozory mogą mylić, a niektórzy ludzie nie są wcale tacy, na jakich się kreują. To książka, która porusza ważne tematy, takie jak: prześladowania w szkole, przemoc domowa czy zaburzenia psychiczne. Świetny thriller i polecam Wam go z całego serca !

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka.

Jest to jedna z książek, którą czyta się lekko i ze smakiem. Gratuluję doboru bohaterów. Każdy jest inny pod wieloma względami. Posiadają różnorakie odzywki i intonacje słowne, które z przyjemnością poznawałam. W ogóle każdy z nich roztaczał wokół siebie aurę tajemniczości. Niektórym przypisałabym plakietkę z napisem ,,obłąkany". Aż miło było poczytać o rzeczach zwykłych w bardzo niekontrolowany sposób. Połowę postaci dało się polubić, ale byli też i tacy z którymi nie chcielibyście mieć nic wspólnego.
Niesamowita tajemniczość i wiele opcji do wyboru. Nie potrafiłam jej przewidzieć, bo moje domysły nieco rozbiegały się z rzeczywistością w książce. Niekiedy postacie stawiały tutaj wszystko na jedną kartę i potem musieli zmierzyć się z otoczeniem. Niestety łatka, którą niektórym przypięli pozostała do dzisiaj. Dla nich nie było ważne, że postacie się zmieniały. Cathy miała bolesną okazję, by się o tym przekonać.
Trudno mi było napisać jej recenzję. Tak wiele się działo, że miałam ochotę opowiedzieć wam o wszystkim. Już po jej przeczytaniu powiedziałam sobie ,,wow" i od razu miałam odruch, aby zacząć o niej mówić. To wszystko dzięki temu, że historia nie była przesadzona. Nawet powiem wam, że była bardzo realna i oczywista. Autorka przedstawiła samą prawdę dotyczącą małych skupisk ludzkich i każdy, kto w podobnym miejscu mieszka, będzie ją podziwiał.
Czytałam ją w wielkiej niepewności i oczekiwaniu. Każdy rozdział kończył się w momencie, gdzie nagle mogło stać się coś niespodziewanego. Niemal tego wyczekiwałam, bo wiedziałam, że nastąpi, tylko nie wiedziałam co. I największym smaczkiem było dla mnie fakt, że historia była ukazana w dwóch różnych czasach. Tym obecnym i wcześniejszym.
W skrócie powiem wam, że poznacie tutaj Cathy, która podczas swojego dziennikarskiego dochodzenia powraca na dawne śmieci. Tam zastaje sytuację, którą kiedyś pozostawiła za sobą. Dalsze losy zmrożą wam krew w żyłach, a ciarki będą nieodłącznym przyjacielem:-) Zmrozi wasze umysły i sami przestaniecie wierzyć we własną rzeczywistość...