Dwanaścioro z Paryża
Tim Willocks

Paryż szesnastego wieku nie jest miejscem zbyt bezpiecznym, szczególnie niektóre jego dzielnice nie są wskazane do odwiedzin dla gości. Dla Mattiasa Tannhausera żadne zagrożenie nie jest zbyt wielkie, nieraz śmierć zaglądała mu w oczy i tak samo wiele razy wykpiwał się od jej kosy. Jednak czym innym jest wojna, a co innego podróż do stolicy, chociaż czy na pewno? Za kilka dni mają się odbyć zaślubiny na królewskim dworze, Carla ma swoją wirtuozerską grą na violi da gamba uświetnić wesele Małgorzaty de Valois i Henryka Nawarskiego. Wyróżnienie jakie spotyka niewielu powinno być powodem do radości, lecz niepokój każe Mattiasowi odnaleźć żonę. Zaszczyt zaszczytem, ale monarsze otoczenie pełne jest intryg i zdrad. Intuicja, która raczej nie zawiodła jeszcze Tannhausera i tym razem podpowiada, że hrabia jak najszybciej powinien z ukochaną opuścić mury Paryża. Ale nie jest to takie łatwe jak mogło by się wydawać ... Komu może zależeć by arystokratyczna wirtuozerka nie została odnaleziona? Gdzie jest Carla i dlaczego zniknęła? Noc świętego Bartłomieja właśnie zaczyna zapisywać się krwawymi literami w annałach historii. Każda jej minuta to śmierć dzieci, kobiet i mężczyzn, ich jedyną "winą" jest wyznawanie protestantyzmu. Kiedy machina terroru zostaje puszczona raz w ruch trudno ją zatrzymać, kolejne zbrodnie tylko przyśpieszają jej działanie. Pod takim płaszczykiem można ukryć wiele, pojedyncze osoby stają się jedynie pionkami w grze, gdzie ludzkie życie jest tylko nic nie znaczącym szczegółem w wielkiej polityce. Kiedy paryskie zaczynają przypominać prawdziwe krwawe strumienie Mattias wie, że pozostało mu niewiele czasu, a jeszcze mniej Carli. Oboje z jakiś powodów znajdują się w samym centrum wydarzeń, jednak tym razem nie walczą przeciwko swoim wrogom razem. Kiedyś stawili czoła tureckiemu atakowi i Wielkiej Inkwizycji, teraz jednak sytuacja jest bardziej skomplikowana, a wróg przebieglejszy i działający bez skrupułów. Jak w takiej sytuacji ocalić życie ukochanej kobiety oraz osób, które los, na ich nieszczęście lub szczęście, postawił na drodze Mattiasa i Carli? Paryż okazuje się prawdziwą twierdzą, z jakiej nie ma ucieczki ... Z każdą godziną maleją i tak niewielkie szanse na uratowanie się z prawdziwej rzezi dokonywanej w imię boże, zbrodnia triumfuje nad niewinnością. Kto jest wrogiem, a kto przyjacielem? Komu zaufać w czasie tej próby? Wokół jedynie można wyraźnie dostrzec zdradę i spiski, cała reszta ginie w łunie palonych domów i krzykach ofiar. Kilkoro ludzi przeciwstawia się panoszącemu złu, chcą uciec ze świata w jakim śmierć wyziera zewsząd. W "Religii" Malta stanowiła tło dla przygód Mattiasa - rycerza, janczara i kupca oraz pięknej hrabiny Carli. Kolejna porcja perypetii tej niezwykłej pary toczy się na szesnastowiecznych paryskich ulicach. Bohaterowie, podobnie jak i w pierwszym tomie, zostają skonfrontowani z wielkimi wydarzeniami historycznymi, w których odgrywają ważną rolę. Autor splata fakty z fikcją, autentycznych ludzi z literackimi postaciami, tworząc nie tylko wielobarwny obraz, lecz przede wszystkim intrygującą opowieść i równocześnie świetnie oddając ducha epoki. Paryż w książce "Dwanaścioro z Paryża" to nie miejsce jakie znamy obecnie, to zupełnie inny świat, w jakim króluje zbrodnia oraz intryga, a miłość wydaje się nierealną mrzonką. Prawda historyczna stała się punktem wyjścia dla historii gdzie sensacja, wielkie uczucie i polityka tworzą pasjonującą lekturę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Religia" mi się bardzo podobała natomiast w tej książce za dużo jest dla mnie krwi i przemocy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Seria, którą stworzył Tim Willocks jest naprawdę kawałem dobrej lektury, z tym, że intuicja podpowiada mi, że bardziej skierowana jest do płci męskiej, chociaż nie neguję tego, żeby i płeć piękna po nią sięgnęła - mnie się spodobało, mimo że to nie jest do końca moja bajka. Autor jednak urzekł mnie swoją dojrzałością i tym, że stworzył tak interesującą postać. Są to dwa główne powody, które powinny zachęcić każdego wyrafinowanego czytelnika do zapoznania się z tymi książkami. Zawsze twierdziłam, że zabawny jest fakt, iż walczono w imię pokoju i religii - dla mnie jest to jedna wielka hipokryzja i sprzeczność; myślę, że w pewnym stopniu jest to również tutaj zauważalne. Nie zabraknie tutaj honoru, miłości, zawziętości, brutalności oraz odwagi. Obie książki są napisane znakomitym językiem, z rozmachem i chwilami ciężko się od nich oderwać. Recenzja dwóch części: http://www.sheti-shetani.blogspot.com/2014/05/seria-o-mattiasie-tanhauserze.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na początku chciałbym podziękować Wydawnictwu Rebis za udostępnienie egzemplarza do recenzji. Ponownie mogłem wrócić do XVI wieku i spotkać Matiasa Tannhausera i jego bliskich, czyli Carlę oraz Orlandu. Od zakończenia poprzedniej części minęło 6 lat. Carla zostaje zaproszenie na królewskie wesele, na którym ma zagrać na swojej violi da gamba. Na dodatek jest w dziewiątym miesiącu ciąży. Wesele ma odbyć się w Paryżu. W tym samym czasie do Paryża przybywa znany nam już obrońca Malty. Jednak na jego drodze piętrzą się kolejne przeszkody w odnalezieniu żony a także pasierba Orlandu. Jak się okazuje żadna napotkana przeszkoda nie jest przypadkowa. Jednak nie ani czytelnik, ani bohater nie wie kto za nimi stoi. Tyle słowem wstępu. Książka bardzo wciąga. Naprawdę trudno się od niej oderwać. A smaczku dodaje fakt, że cała akcja zamknięta jest w przedziale trzydziestu kilku godzin (tj. od piątku popołudnia 23 sierpnia do pierwszej nad ranem dnia 25 sierpnia). Jeśli ktoś uważa, że w tak krótkim czasie niewiele może się zdarzyć to jest w wielkim błędzie. Dzieje się naprawdę dużo, jeszcze więcej niż w poprzedniej części powieści Tima Willocksa. Tym razem tłem historycznym jest Noc Św. Bartłomieja, czyli pamiętna rzeź hugenotów w Paryżu. Przez takie a nie inne tło w powieści trup się ściele gęsto i to nie tylko z ręki bohatera, chociaż ten także ostro pogrywa, co łatwo sobie wyobrazić, po tym jak poznaliśmy go w Religii. Na koniec chciałbym bardzo gorąco polecić wyżej wymienioną książkę. Jeśli uważacie, że znajdziecie w niej tylko brutalność i śmierć to jesteście w błędzie. Z kart powieści wyłania się miłość, miłosierdzie oraz braterstwo, co w taką noc jest szczególnie widoczne i warte docenienia. Po lekturze Dwanaścioro z Paryża pozostaje mi nic innego jak czekać, aż pan Willocks napiszę trzecią część przygód Matiasa Tannhausera zamykająca trylogię, z której dwie części są wspaniałe. Ocena: 10/10 Recenzja opublikowana na moim blogu: http://danwaybooks.blogspot.com/2014/02/sam-przeciwko-wszystkim.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)