Dom pożądania
Alexis Henderson

 ciepłe dni lata szukam raczej lżejszej literatury, przy której nie muszę zbytnio myśleć. Dlatego też sięgnęłam po "Dom pożądania" autorstwa Alexis Henderson. 

Jest to historia Marion Shaw, która wychowała się w slumsach, w których ubóstwo było wszystkim, co znała. Jak wiele innych kobiet w jej sytuacji Marion marzy o opuszczeniu nędznego miasta, na co jednak nie może mieć nadziei. Jednak pewnego dnia w gazecie znajduje osobliwe ogłoszenie o poszukiwaniu krwiopanny. Dziewczyna mimo tego, że niewiele wie o dalekiej Północy, gdzie bogaci szlachcice żyją w luksusie i piją krew młodych służących, decyduje się na odpowiedzenie na ogłoszenie, które znalazła. Okazuje się, że młoda kobieta w ciągu kilku dni staje się nową krwiopanną w cieszącym się złą sławą Domu Pożądania i dość szybko pochłania ją świat mrocznej rozpusty. Marion służy hrabinie Lisavet, która przewodzi hedonistycznemu dworowi. Hrabina jest magnetyczną kobietą, którą nowa krwiopanna chce zadowolić za wszelką cenę. Jednak kiedy jedna z krwiopanien o wysokiej pozycji ginie w tajemniczych okolicznościach, Marion zostaje wciagnięta w bezwzględną grę w kotka i myszkę. 

"Dom Pożądania" miał być mroczną i porywającą powieścią gotycką, w której młoda kobieta zostaje wciągnięta do wyższych sfer społeczeństwa w roli służącej. Szczerze mówiąc oczekiwałam też sporej pikanterii w tej historii oraz może nawet odrobiny grozy. Jednakże dość szybko się rozczarowałam, bo nie było w tej książce nic bardzo pikantnego, albo chociaż czegoś czym mogłabym się ekscytować. Nie umiałam nawet współczuć głównej bohaterce czy jej kibicować. Miałam wrażenie, że wszystko w tej książce było takie nijakie i przewidywalne. Ot taka przeciętna powiastka dla zabicia czasu lub po prostu na plażę, o której dość szybko się zapomina. 

Dobrze, ale co z tego? - tym jednym zdaniem mogłabym podsumować książkę. Mroczny klimat może i udało się stworzyć, ale historia jest nijaka, nie trzyma w napięciu, szybko przestała mnie obchodzić. Do porzucenia i zapomnienia.

,,Dom Pożądania" autorstwa Alexis Henderson to dość ciekawa i oryginalna książka nawiązująca do świata wampirów, choć istoty w niej występujące nie zostają tak ani razy nazwane. 

Fabuła kręci się wokół Marion i jej zatrudnienia na stanowisko Krwiopanny w tytułowym Domu Pożądania. To właśnie w tej pracy bohaterka widzi szansę na ucieczkę z biedy, slumsów, od poniżenia czy gwałtowności brata. Jednak czy dostarczanie krwi spragnionym atrakcji potomkom szlacheckich rodów Północy może okazać się być mniej niebezpieczne niż dotychczasowe życie dziewczyny? I tak, i nie. 

Prawda jest taka, że w pewnym monecie czytania książki Czytelnik już sam nie wie co ma o niej myśleć. Najpierw poznajemy drogę jaką przeszła Marion przed dotarciem do Domu Pożądania, następnie zwyczaje w nim panujące, a koniec końcom czujemy się jakbyśmy się kręcili wokół własnej osi i zastanawiamy się co Autorka chciała nam przekazać. Powtarzalność scen jest dołująca, a dopiero pod koniec powieści występuje wątek, który naprawdę wciąga, ale kończy się on tak szybko, jak szybko się pojawił... 

Sami bohaterowie są dość płytcy i nijacy. Marion mocno irytuje swoją postawą zachowując się momentami jak rozkapryszona i naiwna nastolatka, którą już nie jest. Niby kreuje się na pewną siebie i sprytną kobietę jednak wyszło to nijak i wręcz groteskowo. 

,,Dom pożądania" to książka z ogromnym potencjałem i świetnie zarysowaną fabułą. Jednak poprowadzenie akcji i kreacja bohaterów pozostawiają wiele do życzenia przez co Czytelnik nie ma z tej lektury zbyt dużej frajdy. Duży plus za klimat i pomysł, ale reszta kompletnie mi nie spasowała. Literacki średniaczek.