Dobrzy ludzie
Marcus Sakey

Tom i Anna są dobrym małżeństwem. Oboje pracują, mają swój dom, kochają się. Do szczęścia brakuje im tylko dziecka, jednak to marzenie nie chce się spełnić. Próby in vitro kończą się niepowodzeniem a na następną kurację ich już nie stać. I tak zadłużyli się ogromnie na poprzednie próby. Teraz znajdują się w miejscu, w którym muszą zdecydować, czy próbować dalej, czy się poddać. I nagle wszystko się zmienia. Tom i Anna zajmują górę swojego domu, natomiast dolne mieszkanie wynajmują pewnemu mężczyźnie. Nic o nim nie wiedzą, facet jest nieprzyjemny, burkliwy, nie pracuje a jednak stać go na wynajmowanie u nich mieszkania. Pewnej nocy Toma budzi smród. Coś się pali. Jak się okazuje, dym wydobywa się spod mieszkania ich lokatora, który nie reaguje na walenie w drzwi. Wchodzą, lokalizują miejsce pożaru, którym jest kuchenka, gaszą ogień mąką i obchodzą całe mieszkanie. Lokatora znajdują w sypialni. Martwego. W jego kuchni znajdują za to masę pieniędzy. W workach z mąką i cukrem leżą tysiące dolarów. Szok, to zdecydowanie za mało, by oddać ich uczucia. Oprócz przerażenia, zdumienia i wstrząsu, zaczynają uświadamiać sobie, jak ogromną sumę pieniędzy znaleźli. Faceta nikt nie odwiedzał, nie mają informacji o jakiejkolwiek jego rodzinie. Pokusa jest ogromna i niestety nie mogą się jej oprzeć. Decyzja o zatrzymaniu pieniędzy zaważy na całym ich życiu. Pieniądze pochodzą z napadu na pewnego gwiazdora, który zakończył się tragicznie. Zginął jeden z ochroniarzy oraz młodszy brat jednego z bandytów. Napadu dokonywali we czwórkę. To miał być prosty skok, wchodzą, biorą kasę i wychodzą. Jednak nic nie idzie po ich myśli, gdyż trafiają akurat na moment, kiedy gwiazda przeprowadza transakcję zakupu dużej ilości narkotyków. Zgarniają 400 tysięcy oraz towar dilera. Jeden z bandytów postanowił się skusić na całą kwotę i zabijając najmłodszego wspólnika ucieka z całą forsą. Jak się pewnie domyślacie, to on był właśnie lokatorem Toma i Anny. Handlarz narkotyków szuka swojego towaru, Jack szuka mordercy swojego brata oraz swojej forsy. Policja czuje ciśnienie w związku z nierozwiązaną sprawą napadu na gwiazdę. Wkrótce wszyscy oni skupią się na naszym przemiłym małżeństwie, zamieniając ich życie w piekło. Książka jest bardzo dobrym thrillerem. Czytaniu towarzyszy ciągłe napięcie, akcja jest równa i wciągająca a śledzenie perypetii Toma i Anny dostarcza niezłej rozrywki. Nie brakuje dość mocnych scen i brutalności, ale głównie jest to książka zmuszająca do przemyśleń. Czy warto łamać swoje zasady, by spełnić marzenia? Jak daleko można się posunąć, by pozostać nadal tym samym człowiekiem? Czy chęć lepszego życia zakrawa na chciwość? Każdy nasz uczynek pociąga za sobą jakąś zmianę. Anna chciała tylko spłacić długi i mieć pieniądze na leczenie bezpłodności. Była dobrym człowiekiem. Zatrzymanie pieniędzy sprawiło, że musiała się posunąć do czynów, o które nigdy by się nie posądziła. Poza tym strata, jakiej w wyniku tego doznała, znacznie przewyższyła ewentualne zyski. Tom również musiał się zmienić. Ten spokojny z natury mężczyzna, dość uległy, racjonalnie myślący, nagle zmuszony jest walczyć o życie swoje i ukochanej żony. Musi kłamać, uciekać, kombinować. Musi wykiwać dilera, mordercę i policjanta. Jak to zmieni jego podejście do życia? A Jack? Czy ta forsa, za którą zginął jego brat, była tego warta? Dokąd zaprowadzi go chciwość i żądza zemsty? W tej książce nawet policjant okazał się chciwy. Nie na pieniądze, lecz na rozgłos, jaki zyskałby dzięki złapaniu ludzi powiązanych z napadem na gwiazdę. Jeżeli masz ochotę poznać cienką granicę pomiędzy uczciwością a pazernością, pomiędzy poczuciem obowiązku a marzeniami o chwale, pomiędzy zemstą a bezwzględną brutalnością, to zapraszam do lektury. Książka jest bardzo dynamiczna, dobrze napisana, bohaterowie realistyczni a akcja wciągająca. Tutaj nie ma miejsca na nudę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

'' Okazało się prawdą, że prawda czasem nie wystarcza ''

 

Czytając tę książkę miałam nieodparte wrażenie, że jest ona bardzo filmowa, że jest to gotowy scenariusz dla całkiem niezłego filmowego thrillera . Jak się okazało, taki film rzeczywiście powstał. W 2014 roku, w kooperacji aż czterech państw, Danii, Szwecji, USA i Wielkiej Brytanii, nakręcony został film na podstawie książki Marcusa Sakey'a, noszący zresztą taki sam tytuł jak i książka . Filmu jeszcze nie oglądałam, chociaż pewnie z chęcią go zobaczę, ponieważ zawsze mnie ciekawi w jakim stopniu obraz jest wierny treści pisanej a po drugie, zawsze wtedy konfrontuję swoją wyobraźnię z wyobraźnią twórców filmu . Ale póki co wracajmy do książki . Jest ona na pewno pełna akcji, dlatego czyta się bardzo szybko, nie nudzi i pewnie właśnie to sprawia że jest taka medialna . Oto mamy małżeństwo, Tom i Anna Reed, oboje po trzydziestce, zdrowi, pracujący i właściwie prawie szczęśliwi . Jednak tylko prawie, do pełnego bowiem szczęścia brak im dziecka . Właściwie to są już zmęczeni ciągłym próbowaniem i prawie całkiem spłukani, a nawet zadłużeni, bo badania i różne inne takie, sporo kosztują, jak się okazuje nie tylko w Polsce . Kiedy więc spada im z przysłowiowego nieba czterysta tysięcy baksów , długo nie zastanawiają się skąd one pochodzą . Tym bardziej że uszczknowszy ciut z fortuny na wystawne kolacyjki i oszałamiające zakupy, stwierdzają, że takie życie bardzo im się podoba . A co najważniejsze, można będzie spłacić wszystkie długi i dalej próbować, by w końcu doczekać się tego czego tak pragną, dziecka . No właśnie, tylko czy to wciąż jest pragnienie i marzenie, czy już zwykłe chciejstwo i chciwość ? Kiedyś jednego ze znanych '' górołazów '' zapytano dlaczego wspina się na coraz wyższe góry, skoro to takie niebezpieczne, ów pan odpowiedział '' bo są '' . Czy nie jest tak właśnie u Anny i Toma ? . Mieli już dać sobie spokój z próbowaniem . Nie mieli już i siły i kasy . Teraz czyż nie zaczną próbować znowu '' bo są '' pieniądze ? Książka jest niewątpliwie dobra, prawdziwie i ciekawie skonstruowane postacie, jednak odejmę jedną gwiazdkę w ocenie tej pozycji za stereotypowe spojrzenie na Polaków . A co '' bo mogę '' :) . Jakiś czas temu stworzyłam sobie specjalny folder, gdzie zbieram fragmenty mówiące o Polakach. Jak nas widzą ludzie innych narodów, w tym wypadku pisarze . Przyznaję, iż nie jest to przyjemny obraz, czy zasłużony, każdy chyba sam musi sobie na to pytanie odpowiedzieć . W każdym razie pan Sakey również trafił do mojego zbioru . Za opisy ''polaczka '', Jacka Witkowskiego, który ma słownik zaczerpnięty rodem z nowomowy gimbusów, a to co potrafi najlepiej to bić i zabijać . Za kolejnego Polaka detektywa Karpińskiego , wiecznie obżerającego się flejtucha, który siedzi biurko w biurko z czyściutkim, wymuskanym Holendrem . Jednak pierwsze miejsce w moim osobistym rankingu stereotypów znalezionych w tej książce, zajęło zdanie '' Tom zmusił się, by spojrzeć w górę, omijając wzrokiem pistolet.Gość wyglądał na Polaka:miał grubo ciosane rysy twarzy i ciemne włosy '' (str.166). Czy naprawdę tacy właśnie jesteśmy ? my Polacy ? , czy tylko taką '' twarz '' pokazujemy innym ? To daje do myślenia prawda ? Jednak książkę polecam, gdyż, gwoli sprawiedliwości, nie można jej odmówić pewnych wartości prozatorskich, to dobra i zajmująca rozrywka na jeszcze wciąż długie zimowe wieczory .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)