Dobra dziewczyna, zła dziewczyna
Michael Robotham

“To, co ci zaraz powiem, jest w najwyższym stopniu poufne. Rozumiesz, ściśle tajne. Nie wolno ci pisnąć nikomu ani słowa.”
A my, czytelnicy, mamy ten przywilej, że zaraz się tego dowiemy. I to chyba jest w kryminałach najbardziej ekscytujące. Idziemy łeb w łeb ze śledczymi, profilerem, czy nawet z mordercą. Dlatego sięgam po kryminały. Dlatego też sięgnęłam po tę książkę, licząc na trzymającą w napięciu akcję i się nie zawiodłam. Tutaj to mamy.

Zacznijmy krótko o autorze. Australijski pisarz, Michael Robotham, jest byłym dziennikarzem śledczym, więc zna się na rzeczy. Śmiało można mu zaufać i dać się wciągnąć w napisaną przez niego historię. Ta praca z pewnością była inspiracją przy pisaniu kryminałów i thrillerów.

I dostaliśmy dobry kryminał, w którym narracja jest pierwszoosobowa, trochę mi to przypomina styl sprawozdawczy. Jest dwóch narratorów: Cyrus Haven, psycholog - profiler kryminalny pracujący dla policji, przepracowujący traumę z dzieciństwa oraz Evie - nastoletnia dziewczyna z tragiczną przeszłością. Ich drogi się krzyżują.

Cyrus relacjonuje nam wydarzenia, prowadzone śledztwo, ale policji jest tam stosunkowo mało. Jednocześnie ocenia sytuacje i osoby pod względem psychologicznym, bo “psycholog patrzy na miejsce zbrodni inaczej niż śledczy.” Obserwator, sprawozdawca, komentator.

Mamy śledztwo w sprawie zabójstwa nastoletniej dziewczyny, wschodzącej gwiazdy jazdy figurowej na lodzie, a równolegle uczestniczymy w życiu Cyrusa i Evie. Evie jest dość niezwykłą dziewczyną. Potrafi rozpoznawać kłamstwa. Robi to bezbłędnie. A jednocześnie jest samotna i miota się w życiu, chce się usamodzielnić, ale system opieki nie chce się na to zgodzić. Nikt nawet nie wie, ile ona ma lat. Ale dzięki pomocy Cyrusa ma szansę na odmianę losu. Pomaga mu przy śledztwie. A samo śledztwo jest zagmatwane, wszyscy kłamią lub coś ukrywają.

Można mieć wrażenie, że śledztwo prowadzi Cyrus Haven, a policja jest gdzieś w tle.

Ten kryminał nie jest klasyczny. Ma w sobie coś nowego. Szukamy mordercy razem z psychologiem, a jednocześnie chcemy wyjaśnienia tajemnicy traum Cyrusa i Evie.

Muszę zaznaczyć, że pisanie recenzji kryminału jest dla mnie niezwykle trudne. Jak napisać recenzję nie zdradzając za dużo? Każde słowo może być spoilerem. Dlatego też tak niewiele napisałam o fabule, bo to trzeba w przyjemnym napięciu odkrywać czytając.

Wydaje się, że nie otrzymaliśmy odpowiedzi na wszystkie pytania. Czyżby miał nastąpić ciąg dalszy? Bo jest lekki niedosyt. Ale mimo to bardzo polecam.
Warto na koniec wspomnieć, że tłumaczył tę książkę Maciej Studencki.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

W "Dobrej dziewczynie, złej dziewczynie" Michaela Robothama czytelnik zostaje wciągnięty w zagadkowy świat kryminalnego śledztwa, kiedy to młoda łyżwiarka, Jodie, zostaje brutalnie zamordowana. Na scenę wkracza Cyrus Haven, psycholog policyjny, który sam boryka się z traumatycznymi wspomnieniami z przeszłości, gdy jego brat dokonał zbrodni na ich rodzinie. W toku dochodzenia Haven spotyka tajemniczą Evie, dziewczynę bez tożsamości, której jedynym darowaniem jest zdolność do wykrywania kłamstw. Ta niezwykła para podjęła się rozwikłania zbrodni, odkrywając przy tym tajemnice i kłamstwa ukryte w mrocznych zakamarkach ludzkiej duszy.

Pomimo obiecującego początku i wciągającej fabuły, niektórzy czytelnicy mogą czuć pewne rozczarowanie, gdyż niektóre wątki pozostają nierozwiązane, a zakończenie może budzić mieszane uczucia. Jednakże, książka wciąga swoją intrygującą narracją oraz pełnymi tajemnic postaciami, które przeplatają się w skomplikowanej sieci relacji. Robotham zapewnia czytelnikowi dawkę emocji i napięcia, prowadząc ich przez labirynt intryg i zaskakujących zwrotów akcji.

Mimo pewnych mankamentów, "Dobra dziewczyna, zła dziewczyna" nadal pozostaje ciekawym thrillerem kryminalnym, który przyciąga uwagę czytelnika, stawiając pytania o naturę zła, tożsamość i granice moralności. Dla fanów gatunku, ta książka z pewnością dostarczy wielu emocji i niezapomnianych doświadczeń czytelniczych.

„Dobra dziewczyna, zła dziewczyna” to genialny thriller psychologiczny autorstwa Michael Robotham. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i jestem pod wrażeniem, ogromnym wrażeniem! To jak wykreował postacie, jak potrafił zbudować napięcie, dosłownie jest nie do opisania słowami!

Evie to nastolatka, która kilka lat temu została znaleziona z widocznymi śladami znęcania się i wykorzystywania. Nikt nie wie, jak się nazywa, ani kim jest. Nikt też jej nie szukał, dlatego dostała nową tożsamość i przez lata tułała się po rodzinach zastępczych. Dziewczyna ma też niesamowity dar, który może być również jej przekleństwem, potrafi bowiem bezbłędnie zidentyfikować każde kłamstwo.
Cyrus Haven to policyjny psycholog, który sam w życiu doświadczył traumatycznych przeżyć. Jego rodzina została zamordowana przez jego brata. Mężczyzna jednak decyduje się nieść pomoc innym, tak właśnie poznaje Evi. Obie postacie znajdują wspólny język, a przeżyte traumy bardzo ich do siebie zbliżyły. Właśnie tak rozpoczyna się ich współpraca przy rozwiązaniu zagadki morderstwa Jodie, młodej łyżwiarki. Sekrety i tajemnice, które z czasem wychodzą na jaw, rzucają nowe światło na sprawę, oraz znacznie poszerzają grono podejrzanych.
Książka przedstawiona jest z dwóch perspektyw Evie oraz Cyrusa, co znacznie ułatwia spojrzenie na całość, gdyż poznajemy emocje i poglądy każdego z nich. Autor zbudował napięcie już na pierwszych stronach książki i utrzymał je na niezwykle wysokim poziomie aż do samego końca! Nie zabrakło wielu elementów zaskoczenia i mylnych tropów. Dla mnie ta książka to fenomen, który śmiało mogę określić jako jeden z najlepszych thrillerów psychologicznych, jakie miałam możliwość w życiu czytać! Bardzo polecam fanom tego gatunku, bo z pewnością się nie rozczarujecie!

Czy mając za sobą trudną przeszłość, która daje, o sobie znać na każdym właściwie kroku można o niej zapomnieć, czy żyć nią nie ujawniając nic z tego, co się wydarzyło, aby o tym stale nie myśleć?

Przyznam, że od samego początku książka pt.''Dobra dziewczyna, zła dziewczyna'' autorstwa Pana Michaela Robothama należąca do gatunku literackiego kryminału tworzył zbyt wiele jak dla mnie tajemnic.

Samo nadanie książce tytułu uważam, że było trafne, gdyż odzwierciedlało ono to, co ukrywało się w głębi przeżyć jednej z dwóch w występujących w niej głównych bohaterów o imieniu Evie, o której nikt nic nie wiedział, ponieważ nie każdy mógłby ją zrozumieć, gdyby poznał jej ból i to z czym się zmagała, a być może nie chciała o tym mówić, a może omawiać szczegóły wydarzeń z jej przeszłości osobom, którym nie ufała. Zaufanie w takiej sytuacji, w jakiej znalazła, się Evie jest bardzo ważne na każdym etapie wydarzeń tych, których można uniknąć, a co jeszcze należy poprawić w relacjach odgrywającą znaczącą rolę.

Lubię, kiedy nieznajomy do tej pory autor z gatunku literatury, który jest, mojemu sercu bardzo bliski potrafi mnie zaskoczyć czymś wyjątkowym, a jeśli nie to chociaż podejmuje próbę, abym mogła spróbować dać mu szansę za to, że nie poddaje się, lecz wykazuje się odwagą i siłą pokonania własnych przeciwstawności i pomysłowości, lecz nie wszystko wyszło mu tak, jak by tego chciał idealnie.

Polubiłam Cyrusa Havena, który to jako policyjny psycholog ma wiele przed sobą zawodowych i prywatnych wyzwań, nigdy się nie poddaje, ale również nie pozwala na to, aby coś zostało przed nim ukryte, dzielnie walczy z tym, co kiedyś było dla niego bólem, a może pogodził się z tym w głębi serca, może tylko udaje, że nie. Jest w nim, coś takiego, że nawet ja nie potrafię go rozszyfrować do samego końca. Wiem, że umie być dobry, troskliwy, ale uczuciowo ma problem, by ujawnić, jakie jest jego prawdziwe oblicze, a może go nie ma?

Obserwując zachowania, co poniektórych bohaterów odnoszę takie wrażenie, jakby byli dla siebie samych obcy, nieufni, maskujący się idealnie, a jednak mimo szczerych chęci mają w sobie strach, że jednak sekrety ich zostaną ujawnione.

Kryminał ten przedstawia obraz rodziny zamordowanej nastolatki Jodie Sheehan z jednej strony dążenie do rodzinnego idealizmu, z drugiej strony ukrywanie prawdy o rodzinie, a trzecia strona medalu to miłość do zainteresowania łyżwiarstwa na pokaz, aby udowodnić, że można sukcesami przezwyciężyć wszystko i zarobkami, jakie ono daje, wykorzystując do tego ulubienicę rodziny, aby móc cieszyć się, że jest, coś warta nie patrząc na to, czy ona podoła planom rodziców w nią zapatrzonych, a nie zwracając uwagi na syna potrzebującego również od rodziców zainteresowania.

Czytając, ten kryminał można wyciągnąć wiele wniosków i zastanowić się, co jest ważne dla osób, które czują się odrzucone, czego im brakuje w życiu, a może jest coś takiego, czego najbardziej oczekują od życia, a może mają poczucie braku zaufania, co ich martwi, a co cieszy?

Warto dzięki przeczytaniu tego kryminału zastanowić się nad problemami młodzieży i być może znajdzie się wspólne rozwiązanie wyjścia z trudnych sytuacji, jakie je w głębi otaczają a najważniejsze porozmawiać z nimi, czy potrafią zrozumieć słowa: dobro i zło? Czy potrafiliby się odpowiednio zachować, kiedy widzą zło u swoich rówieśników bądź rodziny i czy umieliby sobie z nim walczyć, a może w ukryciu nie mówiąc nic nikomu rozwiązać problem z użyciem środków nie zawsze pasujących do sytuacji, która zagrażałaby choćby utracie życia, które jest jeszcze przed nimi ?

Mylące było dla mnie kto tak naprawdę odpowiada za morderstwo nastolatki Jodie Sheehana, która powinna żyć, a niestety nie znalazł, się nikt kto wyciągnąłby do niej pomocną dłoń, lecz istniał inny sposób na, jej nieoczekiwany problem mogący wiele zmienić, a jednak dał o sobie znać.

Problemy poruszane w tym kryminale udowadniają, że życie toczy się dalej, ale mimo wszystko nie można obwiniać innych za nie, lecz siebie za to, że żyje się w świecie, w którym widzi się jedynie indywidualizm i widoczny narcyzm, o którym się nie mówi, bo wolimy oskarżać innych, a nie siebie za popełniane błędy w trakcie wychowania młodego pokolenia na przyzwoitych obywateli, a jednak pojawia się zawsze coś na drodze negatywnego zamiast pozytywnego dla osiągniętego w przyszłości idealnego celu i zadowolenia, że zrobiło się coś dobrego.

I pojawia się nagle cień nadziei z trudnej przebytej przyszłości, czy uda się naprawić go, a może jedynie zapomni się o nim na chwilę i znów on z dalekiej przebytej podróży na chwilę powróci, tego nie wiemy, dopóki nie pojawi się ktoś na horyzoncie i nam pomoże się go pozbyć, a może sami spróbujemy o nim zapomnieć, choć to nie jest takie proste, ale czas pokaże i może wyleczy rany, które kiedyś zostawiła po sobie nieprzewidywalna przeszłość.

Nie podobało mi się to, że kryminał zawiera za dużo rozdziałów.

Polubiłam twórczość autora za to, że mogłam do samego końca poznać losy wszystkich bohaterów.

Polecam przeczytać ten kryminał.

Przeszłość potrafi skrywać bardzo mroczne tajemnice, których nie chce nikt ujawnić, nawet osoba, która wszystko wie, wręcz to ona próbuje robić wszystko, żeby nic nie wyszło na jaw, dla dobra siebie, jak i ludzi, których kocha.
Cyrus Haven to psycholog, który został poproszony o konsultacje w sprawie Evie Cormac, dziewczynie bez przeszłości, która została odnaleziona w domu zamordowanego mężczyzny. Jednocześnie uczestniczy w śledztwie wykorzystanej i zabitej nastolatki, na początku dziewczyna wydaje się nieskazitelna, dopiero z czasem zaczynają wychodzić na jaw niewygodne fakty na temat jej życia.
Od początku czułam, że książka będzie mocna i taka właśnie jest, mamy tutaj wiele wątków i każdy z nich niesamowicie wciąga, główny bohater, czyli Cyrus przeżył w dzieciństwie piekło, które zmieniło go jako człowieka, ale nie dowiadujemy się tutaj za dużo na ten temat. Interesujące jest również to dlaczego kobieta, która kilka lat wcześniej uratowała Evie, musi się ukrywać i przede wszystkim właśnie najbardziej zaciekawia przeszłość Aniołka, obie kobiety mówią o jakichś ludziach, przed którymi muszą się ukrywać, ale żadna nie chce zdradzić nic więcej. Przez te wszystkie poboczne wątki śledztwo czasami odchodzi na drugi tor, chociaż również zaskakuje wieloma zwrotami akcji, dopiero przy samym końcu zaczęłam podejrzewać motyw morderstwa oraz osobę za to odpowiedzialną i udało mi się dobrze wytypować. Oczywiście nie zabrało mi to frajdy z dalszego czytania, bo do ostatniego zdania jesteśmy trzymani w niepewności, jak to finalnie się zakończy.
Przy czytaniu towarzyszą nam bardzo różne emocje, czasami aż ma się ochotę krzyczeć na bohaterów, żeby postąpili właściwie, też poznając całą historię, zmieniamy nastawienie do niektórych bohaterów, ponieważ nie możemy kogoś oceniać tylko na podstawie czyichś niepopartych dowodami oskarżeń. Książkę można zaliczyć do tych grubszych, ale wcale się tego nie odczuwa, jest zdecydowanie inna niż wszystkie i mam nadzieję, że to nie koniec, bo zostałam z milionem pytań, na które nie uzyskałam odpowiedzi.

Micheal Robotham w swojej najnowszej książce „Dobra dziewczyna, zła dziewczyna” serwuje nam nie tylko kryminał trzymający, ale również głęboką analizę psychologiczną dwóch skomplikowanych postaci. 

 
Evie Cormac, dziewczyna bez przeszłości, która posiada wyjątkową zdolność rozpoznawania kłamstw oraz Cyrus Haven, psycholog policyjny z traumatyczną przeszłością, to nieoczywista para bohaterów, którzy pomimo swoich ran, próbują odnaleźć sprawiedliwość w świecie pełnym kłamstw i intrygi.

 
Autor z wirtuozerią operuje suspensem, sukcesywnie odsłaniać kolejne warstwy tajemnic i skrywanych motywacji postaci. Jego narracja prowadzona naprzemiennie z perspektywy Evie i Cyrusa, pozwala nam na pełniejsze zrozumienie ich wewnętrznych konfliktów i rozterek. Robotham nie boi się poruszać trudnych tematów, takich jak przemoc, trauma czy samotność, czyniąc przez to swoją powieść bardziej poruszającą i autentyczną.

 
„Dobra dziewczyna, zła dziewczyna” to książka, której nie da się ot tak odłożyć. Angażuje i trzyma w napięciu, a plot twisty, sprawiają, że czyta się ją z zapartym tchem i śledzi z ciekawością losy bohaterów. To historia, która zmusza do refleksji nad ludzką naturą i pokazuje, że prawda bywa bardziej złożona i skomplikowana, niż mogłoby się wydawać.

 
Znakomicie skonstruowane postacie, mroczna i przyprawiają o ciarki atmosfera oraz wciągająca fabuła czyni tę książkę obowiązkową pozycją dla wszystkich miłośników kryminałów i thrillerów psychologicznych. Michael Robotham udowadnia nią, że jest mistrzem w swoim fachu, dostarczając czytelnikom niezapomnianych wrażeń literackich.

 
Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @znakcrime @wydawnictwoznakpl (współpraca reklamowa) 🩷.

Na wstępie powiem wam, że nie ma co szufladkować ludzi, to to, czy ktoś jest dobry, czy zły, to naprawdę zależy od punktu widzenia i znajomości danej osoby. Często poprzez maski, które ludzie na siebie zakładają widzimy ich takich, jakich chcą, żebyśmy ich widzieli. Zazwyczaj prawda, wygląda zupełnie inaczej. Napomknęłam o tym, bo tutaj mamy przedstawione różne obce dziewczyny i choć bohaterzy wydadzą tutaj osądy, to jednak nie oznacza to, że w ten sposób mamy je postrzegać. Mają cechy prawdziwych ludzi i śmiało można by rzec, że nie grają, tylko zachowują się normalnie, według wytycznych tego, co przeżyły. Jedna z postaci za młodu przeżyła życie niczym wyjęte z prawdziwego horroru. Przez lata obserwowała ludzi, patrzyła na ich zachowania i nerwowe tiki. W ten sposób potrafi odróżnić kto kłamie, a kto jest szczery. Jej losy zetkną się tutaj z policjantem, który widzi możliwość współpracy z dziewczyną. Poszukując sprawcy pewnej gwizdy, wydaje mu się, że jego talent w byciu psychologiem policyjnym jest nieco niedokładny. Sam mając własną burzliwą przeszłość, dostał się do pracy z powodu traum z dzieciństwa. I tutaj mamy ciekawą zależność, bo prosząc o pomoc dziewczynę nie wie, że jej demony wciąż grasują na wolności i sama nie potrafi o nich zapomnieć. Jak zatem sądzicie, czy dwoje skrzywdzonych ludzi może mieć wspólne spojrzenie na przyszłość?
Celowo nie zdradziłam ważnych faktów, gdyż uważam, że to one robią na czytelniku największe wrażenie. Język postaci bywa dosyć wulgarny, ale nic dziwnego, skoro kogoś wychowała ulica. Tam wiadomo, że stajemy się potworami po to, by już nikt nas więcej nie skrzywdził. Poprzez częste dialogi zauważamy, że agresja jest tu na pierwszym planie. Nie ma możliwości, by przerwać czytanie, gdyż mamy tu bardzo dynamiczną akcję. Każdy tutaj walczy o swoje i nie mamy się temu dziwić. Bywają momenty, że okropne opisy nie robią na nas wrażenia, jednak są i lżejsze, które bardzo grają na naszym dobrym sercu i chęci ochrony przed złem. Po skończeniu długo nie można o niej zapomnieć. Świetny thriller psychologiczny, bardzo go polecam!

📚 Dobra dziewczyna, zła dziewczyna
✒Michael Robotham
📓Wydawnictwo Znak Crime
Współpraca barterowa

"Jako psycholog sądowy poznałem w życiu wielu morderców, psychopatów i socjopatów, ale odmawiam definiowania ludzi jako dobrych albo złych. Zło to raczej nieobecność dobra niż coś z góry przesądzonego, zapisanego w czyimś DNA..."
*****

Dziewczyna bez przeszłości

Zmarznięta, głodna i brudna. Nie wiadomo, kim jest, ani kto ją skrzywdził. Wiadomo, że nikt jej nie szukał.

Po sześciu latach od odnalezienia Evie jej tożsamość pozostaje tajemnicą. Nikomu nie udało się do dziewczyny zbliżyć na tyle, aby zrozumieć, co skrywa pod maską agresywnej i nieprzewidywalnej outsiderki. Jedyną pewną rzeczą jest to, że bezbłędnie rozpoznaje, gdy ktoś kłamie.

Chłopak, który przetrwał

Dwadzieścia lat temu Cyrus Haven wrócił po szkole do domu. Od wejścia czuł, że wydarzyło się coś bardzo złego. Kiedy odkrył, że jego starszy brat zamordował oboje rodziców i dwie siostrzyczki, cały świat chłopaka legł w gruzach.

Dziś Haven pracuje jako policyjny psycholog. Gdy spotyka na swojej drodze intrygującą Evie Cormac, postanawia wspólnie z nią odkryć potworną prawdę kryjącą się za morderstwem młodej mistrzyni łyżwiarstwa.

Czy niezwykły dar Evie wystarczy, aby rozwiązać sprawę, w której wszyscy kłamią? I czy Cyrus uratuje Evie przed nią samą?

Przyznam szczerze, że nie znałam wcześniej autora. Więc czytałam z otwartym umysłem. Jakże brakowało mi w życiu tak dobrego, genialnie napisanego kryminału z wątkami obyczajowymi na najwyższym poziomie.
🖤Sam tytuł już mówi nam o definiowaniu jednej osoby jako złej czy dobrej. Czy to możliwe? Nasz bohater, Cyrus, psycholog na codzień wciąga w siebie mrok innych, by uzdrowić swojego pacjenta...
Narracja 1 osobowa pozwala nam być naocznym wręcz świadkiem zmagań z chorymi duszami...
Niesamowite podejście do pacjentów, empatia uczy nas rozumienia istoty dobra i zła.
🖤Poznajemy również psychikę ofiary, gdy rozmawia z Nami w rozdziałach. Opowiada o swoich odczuciach i traumach. Potrafi wyczytać w ludziach czy mówią prawdę czy kłamią. Pacjentka ośrodku wychowawczego, później przeprowadza się do domu psychologa.
Przeżyła koszmar. Brzydzi się sobą. Nienawidzi...
🖤Relacja Cyrusa z Aniołkiem, pomaga dziewczynie dostrzec pozytywne uczucia, jakie może dostać od drugiego człowieka. Jej przeszłość owiana tajemnicą...budzi nasz niepokój.
🖤Okrutna zbrodnia mlodziutkiej łyżwiarki rzuca cienie w tak wiele miejsc, na tyle twarzy...autor bawi się z nami, podrzucając co rusz nowe poszlaki. Od sekretów aż roi się na kartach powieści...
🖤Suspens, mrok, chłód wciąga nas niczym wir. Niemal 500 stron powieści mknęło błyskawicznie.
🖤Gwarantuje Wam, że znajdziecie tutaj trzymająca w napięciu historię. Ludzkie dramaty, świetne dialogi. Układy, i do ostatnich stron nie będziecie wiedzieli, co jest prawdą, a co kłamstwem...

Zadam przewrotne pytanie. Czy ta zła dziewczyna jest rzeczywiście zła, a ta dobra zasługuje na takie miano? Mam wątpliwości co do prawdziwości tych stwierdzeń. Mam dziwne przeczucie, że jest właśnie odwrotnie. A jak było naprawdę? Już za chwilę można się przekonać …

Dwie bohaterki całkiem sobie obce, nie mające ze sobą nic wspólnego. Evie po sześciu latach życia w ukryciu zostaje odnaleziona. Była zaniedbana, brudna i nieobliczalna. Nikt nie znał jej tożsamości, wieku, nic nie wiadomo o rodzinie. Dziewczyna widmo. Została umieszczona w domu dla trudnej młodzieży. Z czasem jej opiekunem prawnym został psycholog policyjny, Cyrus Haven. Mężczyzna, który miał za sobą traumatyczne przeżycia. Może równie bolesne jak przeżycia Evie? Między nimi nawiązała się nić porozumienia. Evie ma jeden dar, który sprawia, że jest nieoceniona. Jej pomoc okaże się istotna w postępowaniu, w którym bierze udział jej opiekun. A zajmuje się sprawą morderstwa drugiej bohaterki, nastoletniej Jodie Sheehan, dobrze zapowiadającej się łyżwiarki. Jodie miała wszystko, kochających rodziców i liczne grono przyjaciół i znajomych. Ale nad nimi ciążyło widmo kłamstw i sekretów, rodzinnych skrywanych tajemnic. To one doprowadziły do śmierci dziewczyny. Gdyby ujrzały światło dzienne, postawiłyby rodzinę w niekorzystnym świetle. Ale czy jakakolwiek tajemnica rodzinna może być usprawiedliwieniem dla morderstwa? Jak trzeba być zdesperowanym, aby pozbawić życia piętnastoletnią dziewczynę, która dopiero wkraczała na drogę dorosłości?

Dobra dziewczyna, zła dziewczyna to intrygujący, pełen tajemniczości i niedopowiedzeń thriller psychologiczny. Fabuła toczy się wobec głównego wątku, morderstwa nastolatki. Wszystkie zabiegi autora zmierzają do ujęcia sprawcy, i jak się okazuje wielu bohaterów idealnie wpisuje się w profil mordercy. Mieli powód, aby pozbyć się dziewczyny. Autor często i celowo nasze podejrzenia kieruje ku danej osobie, by za chwilę wyprowadzić nas z błędu i oczyścić ją z podejrzeń. Nie mamy ani chwili spokoju i wytchnienia, musimy być czujni i uważni, aby czegoś nie przeoczyć.

Autor miał znakomity pomysł na fabułę. Świetnie skrojona i wykonana, na miarę mistrza. Przenikliwość i spryt autora nie ma granic, napięcie utrzymuje się od pierwszej strony. I z każdą chwilą się potęguje, osiągając kulminację w finale. Powiedzieć, że autor zaskoczył mnie zakończeniem powieści, to tak, jakby nic nie powiedzieć. Takiego końca się nie spodziewałam. Ale to tylko świadczy o wielkich umiejętnościach autora. Utrzymać do końca w tajemnicy rozwiązanie zagadki i zszokować czytelnika, to wielki wyczyn.

Ta powieść porusza bardzo ważne zagadnienia. Nie ominą nas rodzinne tajemnice i tragedie, uzależnienie od narkotyków, korupcja, zakłamanie i obłuda, zniewolenie dzieci przez rodziców, układanie im przyszłości po swojemu, nie bacząc na ich marzenia.

W tę lekturę się przenika całym ciałem, ona wchłania bez opamiętania. Nie sposób się od niej oderwać. Rewelacyjna. Fabuła jest przedstawiana z perspektywy Aniołka, czyli Evie, i jej opiekuna. Zarówno kobieta, jak i mężczyzna, te same wydarzenia widzą i przekazują inaczej, na inne aspekty zwracają uwagę, inaczej przeżywają i radzą sobie z emocjami. Ten zabieg urozmaica przekaz, mamy szerokie spojrzenie na całą sytuację i łatwiej nam ją zrozumieć.

Polecam, znakomita i elektryzująca! Mocna i odważna! Bierzcie ją w ciemno i się nie zastanawiajcie ani przez chwilę!

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

"DOBRA DZIEWCZYNA, ZŁA DZIEWCZYNA"
MICHAEL ROBOTHAM

A gdyby tak wiedzieć kiedy ktoś kłamie?
Ja mam taką moc! wiem kiedy moje córki kłamią i to było było na tyle 🤣
No dobra – już tak na serio, mam tu fanów thrillerów psychologicznych? Lubicie, nie lubicie?
Ja je lubię a teraz chyba nawet Bardzo.🤭

Evie takie właśnie nadano jej imię, po tym gdy znaleźli ją w domu z rozkładającym się już ciałem. Mała wychudzona dziewczynka brudna, głodna i Zmarznięta. Dlaczego nikt jej nie szuka? Dlaczego nie ma o niej nigdzie ani słowa? Nikt nie potrafi na to odpowiedzieć. Ale ten "Aniołek" ma jeden dar wie kiedy kłamiesz.
Cyrus Haven teraz jest policyjnym psychologiem. Niestety on też przeżył coś strasznego. Widział zamordowaną rodzinę nie cała bo morderca był właśnie jego brat, który po wszystkim wygodnie siedział przed telewizorem z nogami opartymi o ciało ojca.
Czy Cyrus i Evie odkryją prawdę?
Czy rozwiążą sprawę?
Czy Evie uda się odkryć kłamców?
A może nie będzie w stanie tego zrobić?

Szczerze mówiąc kiedy zobaczyłam polecajke na okładce wiedziała że będzie to dobra książka. Ale nie spodziewała się że az tak mnie pochłonie. Że ciężko będę miała się od niej oderwać i przestać chociaż na chwilkę myśleć co dalej. Więc nie zostało mi nic innego jak doczytać do końca.

I mogę Wam powiedzieć że jest to jeden z lepszych thrillerów jaki czytałam.
To takie 100/10 🙊

Fabuła jest doskonale rozbudowana. Autor dawkuję Nam informacje w taki sposób że ciągle chcesz więcej i więcej. Wie jak sprawić żeby czytelnik nie mógł oderwać się od książki. A jednocześnie Nas zaskakuje i szokuje, nowymi wydarzeniami/faktami.

Bohaterowie są w świetny sposób wykreowani i im głębiej w książkę tym lepiej ich poznajemy, ich tajemnice i to kim tak naprawdę są oraz co przeżyli w życiu

Ja jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki i gdybym mogła chciałabym ją zapomnieć tylko po to by przeżyć to jeszcze raz!

Zdecydowanie POLECAM! To właśnie ta książka którą trzeba przeczytać...

Kto z nas nie lubi zatopić się w genialnej książce gatunku grozy. Horrorów akurat nie cierpię, ale dobry thriller psychologiczny jest zawsze mile widziany w mojej skromnej biblioteczce. Dobra dziewczyna, zła dziewczyna trafiła w 10 moich wymagań literackich. Przede wszystkim przekonuje mnie tu fakt, że a) Autor potrafi pisać  (i to jak), po drugie ma dużą wiedzę psychologiczną dzięki czemu jego książka jest nie tylko rozrywka, ale też dużym ładunkiem wiedzy na temat zachowań ludzi i ich przyczyn, a po trzecie - logika konstrukcji. Każdy wątek i każda scena ma tu sens i są początkiem czegoś większego, co daje nadzieję na więcej zabawy w najbliższym czasie. Polecam serdecznie 

Thriller wyróżnia się doskonałym językiem i tym, że autor nie chciał za wszelką cenę zaskoczyć czytelnika, tylko podszedł to tej opowieści i bohaterów z szacunkiem. Daje nam szansę naprawdę wejść w umysły bohaterów, poznać ich i się z nimi zaprzyjaźnić. Problematyczna nastolatka Evie nie jest stereotypową wredną niewdzięczną gówniarą tylko pełną wewnętrznych przeżyć, wrażliwą duszą po wielu strasznych doświadczeniach. Jestem pod wrażeniem jak Robotham zdołał zadbać właśnie o tę sferę jednocześnie trzymając akcję w ryzach i nie dając nam nawet chwili na nudę. Jest trup, który na szczęście nie ściele się srogo i policjantka z krwi i kości, która walczy o posadę. Wszystko tu dzieje się jak w prawdziwym życiu i dzięki temu tak rewelacyjnie mi się to czytało. ,,Dobra dziewczyna, zła dziewczyna'' to jeden z lepszych thrillerów jakie ostatnio wpadły mi w ręce i mega doceniam właśnie to podejście do czytelnika. Tego mi często w thrillerach brakuje. 

Ostatnio przeczytałam książkę "Dobra dziewczyna, zła dziewczyna" @michaelrobotham 

Chociaż muszę przyznać, że na początku nie mogłam się do niej przekonać. 

Evie sześć lat temu została odnaleziona w skrytce w domu zamordowanego mężczyzny. Nie wiadomo kim jest, kto ją skrzywdził, nikt jej nie szukał. Nikt nie potrafi się do niej zbliżyć na tyle, aby wyjawiła swoje tajemnice. Ale dziewczyna potrafi rozpoznać, gdy ktoś kłamie. 

Cyrus Haven przed laty stracił prawie całą rodzinę. Żyje tylko jego brat, który zamordowała rodziców i siostry. Gdy chłopak to odkrył jego świat się zawalił. Obecnie Cyrus pracuje jako psycholog policyjny i zajmuję się sprawą morderstwa młodej mistrzyni łyżwiarstwa. W Badaniu tej sprawy nieoficjalnie pomaga mu Evie.

Na początku nie mogłam się w kręcić w tę książkę. Ale gdy byłam coraz dalej to historia Evie i Cyrusa zaczęła mnie wciągać. Byłam ciekawa kto stoi za śmiercią młodej Jodie, która miała niemałe tajemnice. No i rozwiązaniem tej zagadki byłam zaskoczona. 

Ale jednak bardziej byłam zaciekawiona postacią Evie, tym co wydarzyło się w przeszłości, ale też tym kim jest obecnie. Byłam zaintrygowana jej zdolnością odkrywania kto kłamie.

Chyba będzie kolejny tom z przygodami tej dwójki. Evie ma jeszcze wiele do opowiedzenia o sobie. 

Na początku czytało mi się te książkę opornie, ale z każdą kolejną stroną wciągałam się coraz bardziej. A i czytało mi się bardzo szybko. 

Jestem ciekawa innych książek autora, bo to moje pierwsze spotkanie z jego twórczością. 

Cyrus Haven pracuje jako policyjny psycholog. Właśnie pomaga policji rozwiązać sprawę morderstwa nastoletniej łyżwiarki. Sprawa nie jest prosta, a dziewczyna skrywała wiele tajemnic.

Jednocześnie Cyrus angażuje się w pomoc Evi Cormac. Nikt nie zna jej prawdziwej tożsamości. Kilka lat wcześniej znaleziono ją w ukrytym pokoju w domu, gdzie doszło do brutalnego morderstwa. Cyrus również ma za sobą ciężkie dzieciństwo. Jego rodzina zginęła z ręki starszego brata.

Evie ma pewien dar, potrafi bezbłędnie wskazać czy ktoś kłamie. Jest też agresywna i ma skłonności autodestrukcyjne. Czy wspólne traumy, wystarczą, aby tę dwójkę połączyła nić porozumienia? Czy zdolności Evie pomogą Cyrusowi rozwiązać sprawę morderstwa?

"Dobra dziewczyna, zła dziewczyna" to świetny, wciągający kryminał. Jest to pierwsza książka Michaela Robothama, jaką przeczytałam i jestem pod ogromnym wrażeniem. Czyta się jednym tchem.

Fabuła posiada wszystko to, czego potrzebuje dobry kryminał. Zagadka morderstwa jest ciekawa, skomplikowana, a tropy prowadzą co rusz do nowego podejrzanego. Plot twisty serwowane przez autora dodatkowo mieszają czytelnikowi w głowie.

Nie można też nie wspomnieć o głównych bohaterach i ich historii. Ten wątek jest nie mniej ważny od morderstwa. Narracja jest prowadzona zarówno z perspektywy Cyrusa, jak i Evie, więc czytelnik może dobrze poznać obie te postacie.
Evie jest intrygująca, tak samo, jak jej historia. Tajemnicza, zamknięta w sobie, inteligentna, ale nie wierząca w siebie. Jestem ciekawa czy autor pociągnie jeszcze jej wątek, ponieważ dużo jeszcze zostało niewiadomych, co do jej podchodzenia. Z chęcią sięgnęłabym po ciąg dalszy.

Cyrus to też interesująca postać. Policyjny psycholog, który sam wiele przeżył i chyba do końca jeszcze nie poradził sobie z tymi przeżyciami, emocjami i uczuciami.

Z całą pewnością jest najlepszy kryminał przeczytany przeze mnie w tym roku. Muszę zainteresować się innymi książkami autora. Kto już zna jego twórczość?

Powieść nietuzinkowa. Bawiłam się rewelacyjnie podczas czytania. Robotham oprócz ciekawej zagadki kryminalnej, wykreował wyjątkowych bohaterów, zachwycił stylem i poziomem wykonania.
Ta powieść utwierdza mnie w przekonaniu, że jeśli autor ma magiczną umiejętność przykuwania uwagi czytelnika i świetne pióro, to chociażby opisywał najnudniejszą historię, ostatecznie wychodzi z tego coś dobrego, godnego uwagi i wartościowego czytelniczo. W przypadku tej książki, otrzymujemy jedno i drugie - historię okraszoną znakomitym stylem i płynnie snutą intrygującą opowieść.

,,Ludzie tak juz? maja?, oddychaja?, jedza?, pija? i łgaja?. (...) Ludzie kłamia?, poniewaz? sa?dza?, z?e to nie ma znaczenia. Kłamia?, bo gdyby powiedzieli prawde?, musieliby zrzec sie? kontroli, albo tez? prawda jest dla nich niewygodna, lub nie chca? kogos? rozczarowac?, czy wreszcie rozpaczliwie pragna?, by kłamstwo było prawda?."

Evie - nastolatka bez przeszłości, żywy wykrywacz kłamstw. Bezbłędnie rozpoznaje każdą oznakę fałszu. Jej tożsamość jest owiana tajemnicą. Sześć lat wcześniej Evie została znaleziona w domu, w którym dokonano morderstwa. Złożona osobowość dziewczyny dodaje powieści pikanterii i wysublimowanego smaczku.
Drugą ważną postacią jest psycholog Cyrus, człowiek z niesłychanie dramatyczną przeszłością. Może właśnie te traumatyczne przeżycia stają się podstawą do wytworzenia pewnej nici porozumienia między bohaterami.
Akcja powieści rozwija się niespiesznie, czytelnik ma czas, żeby poznać bohaterów, zainteresować się historią i nabrać ochoty na więcej. Na intrygę kryminalną.

Rewelacyjny styl, wysoki poziom powieści, naprawdę szeroki i świetny dobór słów, wiele ciekawych spostrzeżeń na temat ludzi i otaczającego świata, czynią z tej powieści powieść niepowtarzalną i bardzo dobrą w odbiorze. A jednak mam mały problem z ,,Dobrą dziewczyną, złą dziewczyną", gdyż w moim odczuciu za mało było Evie w Evie.. Niestety autor nie do końca dał szansę Evie wykazać się swoim darem.

Po przeczytaniu książki zostałam z wieloma pytaniami bez odpowiedzi, tak jakby powieść została urwana w połowie. Wprawdzie zagadka kryminalna doczekała się rozwiązania, ale niezakończone wątki pozostawiają pole do domysłów i wrażenie, że ta powieść to otwarcie serii. I mam nadzieję, że tak będzie, bo mam poczucie niedosytu.

,,Dobra dziewczyna, zła dziewczyna" to nie tylko kryminał, to też świetna powieść psychologiczna o zmaganiach młodej dziewczyny z rzeczywistością. Pomimo, że niewiele było momentów rosnącego niepokoju, to i tak czytało mi się wyjątkowo szybko i przyjemnie.
Ostatecznie muszę przyznać, że jestem bardzo ukontentowana czytelniczo. O tej powieści trudno będzie mi zapomnieć.

Link do FB:
https://www.facebook.com/aniasztukaczytania/
Zapraszam:)