Do trzech razy sztuka
Izabella Frączyk

Miłosnych perypetii kolejnych bohaterek Izy Frączyk ciąg dalszy. Tym razem w przeuroczej, ociekającym wspaniałym humorem powieści ,,Do trzech razy sztuka". Anna sprzedaje polisy ubezpieczeniowe, nie jest to jednak zajęcie, które by ją satysfakcjonowało. Pewnego dnia popełnia fatalną w skutkach pomyłkę i bez żalu rezygnuje z pracy w ubezpieczeniach. Na domiar złego przyłapuje na zdradzie mężczyznę, z którym za dwa tygodnie miała brać ślub. Aby otrząsnąć się po przeżyciach wyjeżdża na krótkie wakacje do Maroka. Dzięki uzyskanym w trakcie urlopu informacjom zatrudnia się w krakowskim oddziale międzynarodowej korporacji farmaceutycznej, w której pomimo rzucanych jej pod nogi kłód osiąga znakomite wyniki. Do tego nawiązuje kontakt z właścicielem sieci supermarketów i aptek, którego wszyscy w korporacji się boją, To dodaje jej skrzydeł i winduje w hierarchii korporacji. Anna zakochuje się w Grzegorzu, który okazuje się być dyrektorem finansowym w jej korporacji. Muszą więc ukrywać swój związek gdyż związki pomiędzy pracownikami są źle widziane w tego typu firmach. Wokół Anny kręci się również Artur - szef działu IT korporacji. Pracując w firmie farmaceutycznej Anna czuje się coraz bardziej wykorzystywana, panujące tak stosunki międzyludzkie i różnorakie układy są jej obce, na dodatek bezwiednie zostaje wciągnięta w różne intrygi. W wyniku jednej z tych intryg dowiaduje się, że ukochany przez nią Grzegorz zdradza ją, w dodatku zostaje aresztowany za domniemane oszustwa finansowe. Czy Anna da sobie radę w korporacyjnym wyścigu szczurów, czy nadaje się do roli menadżera w środowisku, które próbuje ją połknąć, czy wreszcie znajdzie miłość i ureguluje swoje życie prywatne? Izabella Frączyk, która sama ma za sobą długi epizod korporacyjny, w bardzo sugestywny sposób pokazuje nam świat korporacyjnych realiów. Świat, w którym człowiek jest traktowany przedmiotowo, w którym aż roi się od ukrytych wrogów i fałszywych przyjaciół, gdzie trwa nieustanny wyścig szczurów, w którym w bezwzględny sposób eliminuje się tych, którzy, w tym wyścigu nie nadążają. Jak zwykle u Izy Frączyk wiodącym motywem jej powieści jest miłość i różnorakie perypetie z nią związane. Sprawy uczuciowe w powieściach autorki nigdy nie są proste. Uczucia głównych bohaterek zazwyczaj meandrują w gąszczu przeróżnych trudności życiowych, zdrad, intryg, zmieniających się partnerów. Zawsze jednak kończą się happy endem niosąc przesłanie, że każdą przeciwność losu można pokonać i że warto czekać na wymarzoną miłość.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Do trzech razy sztuka" to nie tylko problemy, zdrady, kłamstwa i intrygi. Obok nich - a może powinnam napisać, że równoważąc je - pojawiają się w powieści sytuacje humorystyczne dotyczące puchatej Sushi, zagipsowanego przedszkolaka czy Mnicha z charakterem. Autorka wspomina o przyjemnościach w SPA, jadłospisie diety kopenhaskiej a także stara się pokazać, że życie wywrócone w krótkim czasie "do góry nogami" można jeszcze uczynić radosnym i spełnionym. Czego mi zabrakło? Rozwinięcia sprawy sądowej, byłam ogromnie ciekawa jakie znaczenie miała felerna data a wątek został potraktowany dość pobieżnie. Podsumowując - powieść jest prostą historią o miłości i przyjaźni okraszona zdradami oraz intrygami, nie brakuje w niej humoru i korporacyjnego szaleństwa. Książkę śmiało można polecić jako lekką lekturę, w której odnajdziecie odprężenie czytając nie tylko o sprawach serca, ciała czy zawodowych... wisienką jest wątek kryminalny. całość recenzji: https://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2016/09/izabella-fraczyk-do-trzech-razy-sztuka.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetna życiowa historia, okraszona sporą dawką dobrego humoru. Rozterki, zdrady, intrygi, przyjaźń, miłość. Jak poradzi sobie główna bohaterka z natłokiem problemów? Warto sięgnąć po lekturę! Jest doskonałym przykładem na to, że nigdy nie wolno się poddawać i zawsze warto wierzyć w siebie. Polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie trzeba głębiej zastanawiać się nad fabułą, chociaż fakt, że ktoś traci pracę i jak za magiczną różdżką znajduje nową zaczyna mnie trochę denerwować, gdyż w realnym świecie nie jest to takie łatwe.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Do trzech razy sztuka” to doskonale napisana powieść obyczajowa, w której autorka zastosowała narrację trzecioosobową pokazując różne punkty widzenia. Mimo to nie wszystko nam ujawnia, stwarzając atmosferę niepokoju i zostawiając kluczowe rozwiązania na finałowe akapity. Odnajdziemy w tej historii przyjaźń, miłość, intrygi i zagadki, różnorodne emocje, zabawne sytuacje i mechanizmy działania w korporacjach. Tym samym autorka pokazuje że sukces w każdej firmie to efekt współpracy całego zespołu. Można go osiągnąć na różne sposoby bardziej lub mnie uczciwie ale na pewno ważne jest też podejście osób którzy zarządzają firmą. Tam, gdzie istnieje niezdrowa rywalizacja, zawiść, zazdrość prędzej lub później nastąpi krach.

 

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/12/682-do-trzech-razy-sztuka.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Hmmm książkę niby nawet fajnie się czyta, niby optymistyczna, ale czegoś mi zabrakło. Główna bohaterka wydawała mi się płytko i powierzchownie zarysowana. Więcej życia autorka wcisnęła w przyjaciółkę Ani- Lucynę. Oj tak Pani weterynarz było fajna! No i kotka SushiI I to w sumie tyle. Czytadełko na upalne dni idealne, bo nie ma skomplikowanej fabuły. Mimo wszystko dam jeszcze szansę Pani Frączyk...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Anna to osoba, która chce zadowolić wszystkich wokół, zapominając o sobie, o swoich marzeniach i pragnieniach, uszczęśliwia bliskich, ale nigdy siebie, ma nudną i znienawidzoną przez siebie pracę w ubezpieczeniach. Kiedy dowiaduje się o zdradzie narzeczonego, porzuca wszystko aby zmienić swoje życie. Zostaje handlowcem w firmie farmaceutycznej, wkracza w świat korporacji, szybkiego życia, wyścigu szczurów, gdzie liczą się wyniki, częste wyjazdy na szkolenia, gdzie intrygi i złośliwości są porządku dziennym. Trzeba mieć się na baczności, być czujnym. Praca całkowicie pochłania Annę i nie pozwala myśleć o niepowodzeniach z przeszłości, pnie się po szczeblach kariery.

Czy Annie uda się utrzymać swoje stanowisko?

Jak poradzi sobie w życiu osobistym, czy ureguluje swoje życie prywatne?

W życiu nie można się nigdy poddawać, tylko trzeba wziąć je za bary i przeć do przodu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetna obyczajówka, napisana lekko, z finezją i dużą porcją dobrego humoru. Nieskomplikowana historia, z nutką romansu lecz skłaniająca do zadumy. Oraz  dowód  na to, że czasem warto postawić  wszystko na jedną kartę i odważyć się na zmiany.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)