Czas chaosu
Daniel Komorowski

"- Nie myślę o niczym innym, jak tylko by zanurzyć we wrogach ostrza noży, odrąbać ich członki mieczem i zmiażdżyć czaszki maczugą. Wierz mi na słowo, przyjacielu".

To już tom czwarty polskiej serii o wikingach i nic nie wskazuje na to, że autor zamierza zwolnić tempo. W tej części zaobserwujemy dużo zdrad, zmian sojuszy, a także wynikłych z tego wszystkiego konsekwencji. Jest tutaj wszystko to, do czego zdążyliśmy już przywyknąć - mnogość wątków, brutalność walk i dosyć nieporadne wątki miłosne czy też trącące sztucznością dialogi. Myślę, że fani, którym taki całokształt pasował od początku, będą zadowoleni, a ci czytelnicy, którym przeszkadzają pewne rzeczy, prędzej czy później i tak porzucą tę serię (jeśli jeszcze tego nie zrobili) albo będą ją czytać po prostu z przyzwyczajenia.

Nie wszystkie postacie zachowują się według mnie wiarygodnie. Niektórych kompletnie nie rozumiałam, uważałam, że postępowały głupio i miałam wrażenie, że zostało to tak rozpisane wyłącznie po to, by fabuła doszła do konkretnych etapów. Szczególnie kiepskie pod tym względem są postaci kobiece. Jeśliby przymknąć na to oko, to zwyczajnie można śledzić wydarzenia i czerpać z nich rozrywkę. Było sporo akcji, ale też wątki, które mnie nużyły i z czasem zaczęłam przewracać strony czytając tylko pobieżnie. Powieść wydaje się przez to nierówna. Rozdziały są krótkie, czasem to ledwo dwie strony, a język prosty, dlatego generalnie czyta się szybko.

Widać, że autor podchodzi poważnie do swojego dzieła, jednak pomimo zgromadzonego researchu i mojej sympatii do tego wycinka historii, nie czułam się dobrze czytając tę serię. Miałam wrażenie, że oglądam telenowelę, w której dodatkowo aktorzy grają bardzo słabo. W porównaniu do początków na pewno polepszył się warsztat językowy (praktyka czyni mistrza!), ale to i tak nie jest poziom, który podwyższyłby moją ocenę. Mimo wszystko polecam przekonać się samemu i dać szansę chociaż pierwszej części, być może historia Ragnara i jego synów w twoich oczach wypadnie lepiej.

Egzemplarz do recenzji otrzymałam od wydawnictwa.

Nie spodziewałam się, że tak bardzo zaangażuję się w opowieść o dziejach wikingów Daniela Komorowskiego. Każdej kolejnej jej części będę wypatrywać, bez względu na to ile jeszcze autor planuje wydać . A na pewno będzie i piąta. „Ogień zagłady” pojawi się już 12. października. 

Tytuł tomu czwartego idealnie odzwierciedla zmiany jakie zachodzą wśród dawnych sprzymierzeńców, ale i wrogów. Stare przymierza zostają zerwane, lub chwieją się w posadach. Ci, których miłość i lojalność wydawała się stała niczym opoka, okazują się podatni na jad sączony do ich uszu i w serca. Dawni wrogowie znowuż jednoczą siły, by zyskać to, na czym im zależy. Do zdrad, układów i manipulacji posuwają się ci, których zaślepia rządza władzy. Nieraz buta okazuje się zgubna. 

Czy strategiczne posunięcia Ivara przyniosą zamierzone skutki? Czy budowane przez niego tajemnicze maszyny przyczynią się do mianowania go, prócz demonem śmierci i pogromcą królów, również niezwyciężonym?

Jeśli nie stronicie od tematyki brutalnych walk, nieobcych wikingom, okraszonych niesamowitymi intrygami, podanych w sposób ciekawy i budzący napięcie, to koniecznie sięgnijcie po tę serię.

„Krew obficie trysnęła mu na twarz, a Bezkostny czując na sobie czerwoną i ciepłą maź, zaśmiał się szaleńczo i ruszył przed siebie niczym bestia, wyjąc i przerażając tym wrogów.”

Ponownie przeniosłam się w czasie, świat realny przestał istnieć. Bardzo wiarygodnie i realnie Autor oddaje klimat tamtych czasów. Wikingowie i ich zamiłowanie do wolności, walki, niebezpieczeństwa, zahartowani w boju, niestrudzeni w poczynaniach. Niebezpieczni, przerażający i… przystojni. To prawdziwi ryzykanci, dla których śmierć z mieczem w dłoni to radosne zwieńczenie życia. Żądni chwały i śmierci z bronią w ręku – bo wtedy droga do Valhalli stanie dla nich otworem. O tym marzą przez całe życie.

Ivar w końcu przypłynął na Hedeby. Spotkani na morzu bracia, którzy płyną z nieustraszonym i ponurym Antilą - wodzem Finów, wyjaśniają mu sytuację. Ubbe został uwięziony przez Eryka, w Ivarze, aż się gotuje z wściekłości. Pała chęcią zemsty, musi jak najszybciej odzyskać swoją rodzinną siedzibę, pokonać Eryka i ruszyć dalej do Birki by odbić przyrodniego brata. Czy jednak ten będzie chciał ich pomocy? W Northumbrii zapanowała radość, w końcu Halfdanowi udało się pojmać Elli - mordercę ich ojca i króla. Czy jednak wszystko jest takie jak ukazuje Halfdan? Dlaczego pozbawił Elli języka, co chce ukryć? Harald Pięknowłosy, przyjaciel Ragnara, zdradzony przez syna, żonę, wojsko, upokorzony, czy da radę się podnieść? Na tronach zasiadają nowi władcy, czas nieubłaganie płynie do przodu. Co jeszcze wydarzy się w tym niepokojącym świecie Wikingów?

Pan Daniel ani na chwilę nie odpuszcza, z każdym kolejnym tomem, mam wrażenie, że poprzeczka została podniesiona wyżej. Wielowątkowa akcja powieści toczy się bardzo szybko, nieustannie zaskakuje i intryguje. Emocje ogromne!!! Fabuła ciekawie utkana, czuć zaangażowanie, szczerość i ogromną wiedzę historyczną Autora. Krótkie rozdziały uprzyjemniają czytanie, wszystko ze sobą współgra, zapięte na ostatni guzik. Cały czas się coś dzieje. Dynamicznie i z energią wkraczamy w niepokojący świat, niestrudzonych i pałających chęcią zemsty Wikingów. Z uwagą śledziłam ich poczynania. Wyraźnie nakreślona sytuacja, jaka panuje w ówczesnym świecie. Wzajemne zależności, układy, ogromna różnica między Wikingami a resztą świata. Ich sposób myślenia, tok rozumowania, sposób działania, mentalność. Styl autora jest niepowtarzalny, bardzo lekki i plastyczny, a przy tym pełen dobrego humoru. Rewelacyjnie ukazani bohaterowie, to złożone, niejednoznaczne, silne osobowości. Zahartowani w bojach, odważni, groźni, nie znają litości i strachu. Obok słabi, tchórzliwi zdrajcy. Niezmiennie moje serce należy do Ivara, inteligentny, bezwzględny, wzbudza strach i grozę. Przy Amirze w końcu znalazł upragniony spokój i szczęście. Jedynie, czego było mi mało, to Antili.

Pięknie ukazana miłość braterska, wzajemne wsparcie, zrozumienie, szacunek. Jeden za drugiego oddałby życie. A obok pragnienie władzy, które przysłania wszystko inne, za wszelką cenę, po trupach. Zdrada, kłamstwa, zapalczywość, manipulacje, śmierć najbliższych. Opisy walki są bardzo sugestywne, Autor nie oszczędza nikogo i niczego, jest krwawo i brutalnie. Lekceważący stosunek do kobiet, niewolnice nie warte uwagi, służą do zaspokajania potrzeb. Mrożące krew w żyłach opisy wymyślnych tortur. Głęboka, niepodważalna i niezachwiana wiara w bogów, składane ofiary. Chrześcijaństwo, które obejmuje coraz większe tereny. Zapanował chaos…

Rewelacyjna powieść! Niesamowita, emocjonalna, pełna przygód wędrówka przez bardzo odległe czasy. Autor umiejętnie połączył fikcję literacką z prawdą historyczną. Już z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Bardzo polecam całą serię :)