Cienie tożsamości
Brandon Sanderson

Jestem zakochana w twórczości Brandona Sandersona i nie mogę się oderwać od serii Z mgły zrodzony. Najchętniej przeczytałabym ją ciągiem i nie przestawała o niej mówić, jednakże obawiam się, że swoim gadaniem zanudziłabym wszystkich wokół. Niemniej jednak dziś chciałabym wspomnieć Wam o "Cieniach tożsamości". 

Tym razem główni bohaterowie podejmują kolejne śledztwo - tym razem szukają nieuchwytnego mordercy, który wykorzystuje starożytną sztukę Hemalurgii. W dodatku Waxillium musi skonfrontować się z własną przeszłością. Na szczęście nasze postaci nie są osamotnione, ponieważ mają wsparcie samego Harmonii.

~*~

"Cienie tożsamości" poza fantastyką łączą w sobie elementy kryminału i romansu, co o dziwo świetnie sprawdza się tej historii i czyni ją jeszcze bardziej atrakcyjną. Dla mnie jest to jedna z tych książek, po którą sięgałam w każdej wolnej chwili i cały czas o niej myślałam, kiedy nie mogłam po nią sięgnąć. W dodatku uwielbiam świat, w którym osadzona jest Druga Era Ostatniego Imperium - to są całkowicie moje klimaty, jeżeli chodzi o to co się dzieje w tle i jak wygląda wykreowany przez autora świat. W tejże powieści poczucie humoru Wax'a  i jego towarzysza wciąż mnie rozbawia; a klimat miasta, które wkroczyło w epokę przemysłową nieodmiennie zachwyca. 

Jednakże "Cienie tożsamości" to nie tylko świetna i wciągająca historia, którą nie sposób odłożyć. To również świetne spojrzenie na religię oraz przemiany społeczne ery przemysłowej - w dodatku podane w bardzo przystępny sposób. Poza tym jest to jedna z tych powieści, której zakończenie złamało mi serce i sprawiło, że potrzebuję na chwilę wziąć oddech, chociaż podejrzewam, iż nie będzie on zbyt głęboki.

Myślę, że zarówno "Cienie tożsamości", jak i poprzednie tomy z serii zaspokoją oczekiwania i trafią w gusta wielu czytelników. W każdym razie ja polecam Wam tę serię z całego serca i z czystym sumieniem.

W filozofii Abrahama J. Heschela tożsamość została określona przez siłę wyższą. Zadaniem człowieka jest odkrycie jej i wypełnienie zadań, które stwórca dla niego przewidział. Odkrywanie własnej tożsamości jest poszukiwaniem odpowiedzi na pytanie, czego stwórca żąda. 

Sanderson gdzieś pomiędzy wierszami swojej powieści porusza ten wątek, zwłaszcza w rozmowach głównego bohatera z Cyruliczką.

W Cieniach tożsamości akcja  zdecydowanie nabiera tempa w porównaniu do Stopu prawa. Zaczynamy też bardziej związywać się emocjonalnie z bohaterami, dla których, jak na standardy Sandersona, w drugiej erze Z mgły zrodzonego jest niewiele.