Brzemię
Emilia Kubaszak

Przed Wami wyjątkowa książka, którą ogromnie Wam polecam.
Nie jest to lektura łatwa, bo brzemię, które nosi dwójka bohaterów ma ogromny wpływ na nich i na kolejne pokolenie, a historia, o której nam opowiadają jest smutna i..zaskakująca.
Ta książka ma w sobie wiele emocji, trudnych decyzji i dramatów, dlatego nie pozostawia nikogo obojętnym na krzywdę, która otacza nas z każdej strony.
A o czym jest?

Mały Janio uwielbia swojego ojca, ale ten ciągle go odrzuca i bije. Kiedy znika jego starszy brat Henryk, ojciec już do śmierci przestaje go zauważać. A ponieważ umiera, kiedy chłopiec ma 14 lat, ten musi szybko dorosnąć. Sprytnego Janusza szybko ,,przygarnia" przestępczy świat, a on chce tylko czuć się WAŻNY.
Pewnego dnia poznaje Martę, dziewczynę z dobrego domu, która w środku jest równie mocno poraniona jak on.

Co wyniknie z tego spotkania?

Zapraszam do czytania.

Janek to chłopak pragnący uwagi ojca, zabiegający o jego miłość. Dostaje tylko przemoc. Wyrasta na wyrachowanego i obrotnego cwaniaka w półświatku. Kochanek ma w bród, ale wpadła mu w oko Marta, z dobrego i bogatego domu, jedynaczka wychowana pod kloszem, córka dygnitarza komunistycznego. Dzieli ich wszystko - pochodzenie, status majątkowy, warunki lokalowe,  wychowanie, wykształcenie, marzenia i cele. Łączy - samotność, smutek, brak rodzicielskiej miłości oraz pragnienie zmiany. On chce bogactwa, szacunku i uznania, ona romantycznej miłości. Ich związek nie ma racji bytu. Stanowisko rodziców Marty, nieplanowana ciąża zmienia ich plany. Oboje podejmują trudne decyzje życiowe, których niewidoczny ciężar będą dźwigać przez lata.

Brzemię - sam tytuł sugeruje, że będzie ciężko. I jest. Nie jest to książka łatwa w czytaniu, gdyż emocje się kotłują w bohaterach i przenoszą na czytelnika. Powieść zawiera w sobie duży i ciężki ładunek emocjonalny. Autorka podjęła wiele trudnych i bolesnych życiowych tematów. Począwszy od ludzkich słabości, wychowywania dzieci, poprzez złe relacje rodzic-dziecko, relacje rówieśnicze, trudny start w dorosłe życie, matczyną miłość, przez popełnianie błędów i ponoszenia ich konsekwencji, obarczanie winą, aż po depresję i wyrzuty sumienia z powodu jednej decyzji podjętej w przeszłości, głęboko skrywanej tajemnicy. Niosą brzemię grzechu, choć to Marta całą winę bierze na siebie. Niszczy siebie, relacje z mężem i rodzinę.

Powieść rozpisana jest na głosy bohaterów w narracji pierwszoosobowej, dlatego mało tu dialogów. W pierwszej części Janek i Marta na zmianę opowiadają o swoich przeżyciach, uczuciach, myślach. Często tę samą sytuację czytelnik poznaje z obu perspektyw, co spowalnia akcję, za to pokazuję głębię psychologiczną postaci i ich relacji. W części drugiej dochodzą głosy innych postaci. Tu akcja jest żywsza, dużo ciekawsza i nieco przerażająca przez wprowadzenie rozbudowanego wątku sekty. Autorka na przykładzie kilkorga bohaterów, zwłaszcza Arlety i Basi, pokazuje mechanizm powstawania i działania sekty, ludzkie słabości, z którymi mierzymy się na co dzień, pragnienie zmian i manipulację słowami.

Uważny czytelnik łatwo powinien się zorientować w przebiegu wydarzeń i odkryć ukrytą prawdę, jeszcze zanim odkryją ją bohaterowie. To dramatyczna historia rodziny. Dodatkowo autorka wprost nawiązuje do swej poprzedniej książki Żar prawdy, co jest samo w sobie intrygującym zabiegiem, zważywszy na sposób nawiązania. Powinno się ją jeszcze raz przeczytać po tej lekturze lub w jej trakcie. Wtedy obraz będzie pełny i jeszcze bardziej intrygujący. Nie wiem, czy autorka napisze dalszą część, ale furtkę pozostawiła uchyloną.

"Brzemię" to dobry thriller psychologiczny o dramacie rodziny, poruszający wiele problemów i tematów z codziennego życia, przede wszystkim zagadnienie wychowania dzieci, podejmowanie trudnych życiowych decyzji i ponoszenie ich konsekwencji ,,ciężkich" dla psychiki. Jednocześnie powieść przestrzega przed charyzmatycznym guru i działaniem sekty. Przewrotny los i manipulacja słowami w jednym.

Od momentu, kiedy czytałam "Żar prawdy" minęło sporo czasu, ale nie miałam problemu, by sięgnąć po kontynuację powieści, czyli "Brzemię".

Para głównych bohaterów stanowi swoje przeciwieństwo. Choć mają inne pragnienia i cele, oboje chcą życiowych zmian. Marcie marzy się romantyczna miłość, zaś Januszowi uznanie i bogactwo. O ile kobietę można polubić, to męska postać wywołuje w czytelniku negatywne uczucia. Co prawda jego zachowanie i to, kim się stał w dużej mierze mają swoje podłoże w dzieciństwie, to jednak nie wszystko można w ten sposób wytłumaczyć.  

"Po raz kolejny mały Janusz dostał lekcję prawdziwego życia. Zapamiętał raz na zawsze, by nigdy, przenigdy nie okazywać swoich prawdziwych uczuć - tych nędznych, iście ludzkich słabości."

Emilia Kubaszak podejmuje się tematów i problemów, które budzą naszą ciekawość, ale jednocześnie są trudne, bolesne, a niekiedy kontrowersyjne. Porusza kwestię matczynej miłości, ludzkich słabości, poszukiwania siebie, akceptacji, niszczącej i budującej siły uczuć, popełniania błędów i ich konsekwencji. Z kolei wpleciony wątek sekty naprawdę przeraża. To, czego doświadczyła Basia... chyba nikt z nas nie chciałby, aby to jego spotkało. 

"(...) najlepsze prezenty w życiu nie są pochodną pieniędzy, ale serca które wkładamy w ich zdobycie."

Autorka wielokrotnie nas zwodzi, wyprowadza na manowce, ale jednak sukcesywnie, krok po kroku prowadzi do poznania prawdy. A ta jest szokująca. Fabuła to w zasadzie ciąg narracji ze znikomą ilością dialogów. I myślę że wcale nie są tu potrzebne, gdyż wszystko to, co autorka chciała nam w ten sposób przekazać, trafia wprost do naszych myśli i serc.

"Granica, za którą wypowiadane kłamstwa stają się prawdą, jest tak subtelna, że kłamca przestaje zauważać, kiedy kłamie, a kiedy jest rzeczywiście szczery."

"Brzemię" to głeboko wstrząsający thriller psychologiczny z mocno pokreconą i dramatyczną historią rodzinną. Tajemnice, sekrety i niewiadome to motyw przewodni tej książki. To historia pokazująca jak przewrotne i nieprzewidywalne potrafi być życie. Polecam!