Błękit
Sobczak Małgorzata Oliwia

To już piąta część serii "Kolory zła". Piąta i chyba najlepsza! Historia zabójstwa młodej dziewczyny oparta jest na faktach, co sprawia, że czyta się ją nieco inaczej niż zwykłe kryminały. Okazuje się, że wiele lat temu miało miejsce podobne zdarzenie. Czy mają one ze sobą coś wspólnego?
Bardzo dobry kryminał! Gorąco polecam całą serię!

„Czerwień”, pierwszy tom serii „Kolory zła” autorstwa Małgorzaty Oliwii Sobczak, to jedna z pierwszych powieści kryminalnych, która zainspirowała mnie do odkrywania tego gatunku. Od tamtej pory autorka zagościła na liście moich ulubionych polskich twórców, a ja systematycznie towarzyszyłam jej w karierze pisarskiej. „Błękit” to najnowsza część serii z prokuratorem Leopoldem Bilskim w roli głównej; angażująca od pierwszych stron, pełna emocji, przerażająca i smutna…

„Nigdy nie jesteśmy bardziej niż w chwili bólu. Nie da się w takich momentach zapomnieć o swoim istnieniu.

Chciała unieść rękę i zlokalizować źródło bólu. Sprawdzić, co tak naprawdę się stało. Ale jej ciało było bezwładne. Myślami dawała mu sygnał, ale nie reagowało. Mogła tylko leżeć i patrzeć w niebo. Błękitne, bezchmurne. Czyste jak nigdy dotąd. Wyłaniające się spomiędzy czubków dumnych sosen, których tego dnia nie pieścił nawet wiatr”.

Dziewiętnastoletnia studentka medycyny, Nele Sobą, po porannym treningu biegowym nie wraca do domu. Zrozpaczeni rodzice zgłaszają jej zaginięcie na policję. Następnego dnia, w godzinach porannych, ciało nastolatki zostaje znalezione w Lasach Oliwskich.

Sprawę prowadzi prokurator Leopold Bilski. Nela była spokojną i lubianą przez rówieśników dziewczyną, nie miała wrogów. Jedynym tropem jest tabliczka pozostawiona na miejscu zbrodni, na której ktoś napisał: „Zmarła śmiercią męczeńską”. W toku śledztwa wychodzi na jaw, że wiele lat temu miała miejsce podobna zbrodnia, a jej sprawca nigdy nie został schwytany. Leopold Bilski, wraz z psychologiem sądowym Marcinem Chrobołą oraz palinolożką Janiną Hinc, stają przed wyjątkowo trudnym zadaniem. Czy uda im się rozwiązać zagadkę śmierci nastolatki?

„Błękit” autorstwa Małgorzaty Oliwii Sobczak to jedna z tych powieści, przy której już po przeczytaniu pierwszych stron wiesz, że nie odłożysz jej, dopóki nie poznasz zakończenia. Wciągająca, emocjonalnie angażująca, zatrważająca i poruszająca najczulsze struny ludzkiej duszy.

Małgorzata Oliwia Sobczak na kartach swojej najnowszej powieści kreśli historie przepełnione bólem, który przeszywa do szpiku, oraz tajemnicami, które nie dają spokoju. Autorka snuje swoją opowieść w dwóch przestrzeniach czasowych, zręcznie lawirując pomiędzy teraźniejszością a przeszłością, z rozmachem kreśląc obraz lat 90.; czytając książkę, nie sposób nie przenieść się myślami do czasów, w których w Polsce zaczynał dominować hip-hop, a niemal na każdym kroku widać było początki street artu.

„Błękit” to powieść, która idealnie wpisuje się w kanon kryminału; misternie utkana intryga, śledztwo pełne tajemnic, fenomenalnie wykreowane postaci, których portrety są idealnym odzwierciedleniem nastolatków z lat 90. Autorka stworzyła niesamowicie klimatyczną powieść; jej duszna i pełna mroku atmosfera doskonale oddziałuje na wyobraźnię, a relacje bohaterów oraz ich codzienne problemy zarówno w szkole, jak i w domu rodzinnym są tak realistyczne, że aż bolesne.

„Błękit” to książka, którą czytałam z ogromnym zaangażowaniem; dwa trudne śledztwa, dwie bolesne historie śledziłam z zapartym tchem. Autorka zręcznie mną manipulowała, podrzucała mylne tropy, wodziła za nos, a ja łączyłam kropki, składałam elementy układanki i próbowałam połączyć wszystko w całość oraz znaleźć winnego dokonanych zbrodni. Niestety, Małgorzata Oliwia Sobczak jest mistrzynią intryg, zawiłych śledztw i zaskakujących rozwiązań, i tym razem również nie zdołałam uprzedzić śledczych i rozwiązać zagadki. To, co zaserwowała mi na zakończenie autorka, kompletnie mnie zaskoczyło i emocjonalnie rozbiło.

Małgorzata Oliwia Sobczak ponownie stworzyła powieść, którą się nie tylko czyta, ale przede wszystkim przeżywa razem z bohaterami.„Błękit” to nie tylko kryminał, w którym postacie tropią mordercę; to także opowieść o żałobie, bolesnej stracie, młodzieńczej miłości oraz trudnym dzieciństwie. Autorka w sposób bardzo realistyczny ukazuje problemy społeczne; tak bardzo powszechny i wciąż aktualny problem przemocy domowej – autorka pokazuje, jak łatwo jest ukryć przed bliskimi to, co dzieje się za drzwiami naszego domu; strata dziecka i sposób radzenia sobie z żałobą – Sobczak nad zwyczaj realistycznie kreśli portrety ludzi, którzy zmagają się ze stratą oraz pokazuje, że mimo mijających lat ten ból nie mija, a towarzyszy nam nieustannie. Powiedzieć, że jestem pod wrażeniem „Błękitu”, to jakby nie powiedzieć nic. Jestem zachwycona tą pełną emocji, wzruszeń i nieustającego napięcia powieścią, która przeniosła mnie w czasie i przywołała wspomnienia z lat młodości. Ta historia na długo pozostanie w mojej pamięci.Polecam.

noc ją dotknęła

ciemna, niewzruszona 

jej życie przeniknęła

przyszła nieproszona 

rozsiadła się wygodnie 

jej duszę gdzieś zabrała 

na zawsze, bezpowrotnie 

oddech ostatni odebrała 

błękitu kolorem ich obecność 

malowana subtelnym dotykiem 

może tym byłaby ich wieczność 

dreszczem i serca podrygiem

na murze napisy i cienie 

spray i adrenaliny uczucie 

młodość ubrana w marzenie 

w ostatniej życia minucie 

rozdarte i rozkruszone 

tamte uczucia, młodości głos 

w bólu łzach niezmierzone 

zabrany oddech, tak smutny jej los! 

Las i buk. 

Moje miejsce. Mój czas. 

Moje marzenia. Wszystko moje.

Tam życie dogoniłam.

Tam pokochałam. Tam serce oddałam. 

Pod błękitem nieba. W błękitną środę. 

Tam było wszystko pierwsze. Moje. Nasze. 

Dotyk. Dłoń przy dłoni. 

Mój oddech. Jego oddech. 

Nasze wszystko. 

I tam mnie złapała śmierć. 

Dokonało się. Choć mnie już nie ma. 

On wciąż nosi w sobie mój obraz. 

Strach, lęk i natchnienie. 

W nim. Nad nim. Poza nim. 

Te oczy. Te włosy. Ta twarz. 

Ciało jego i umysł tak odległe. 

Choć wyjątkowe. 

Góra i dół. Góra i dół. 

Kołysze się. Szuka równowagi. 

Niech ucichną głosy. Szmery. Szepty. 

To miało być moje życie! 

Moje marzenia!

Moja nadzieja!

A ja. Ja uciekałam.

A ja. Na niego czekałam.

Na ratunek. 

A wtedy zamknęłam oczy. 

I tylko błękit ze mną został. 

Na zawsze. 

Młoda dziewczyna. O sercu przepełnionym miłością, które nie miało szansy bić w jej rytmie. Karolina. Jej historia wciąż byłaby zapomniana, gdyby nie Bilski. Dociekliwy, nieustępliwy prokurator. Teraz znów to się powtórzyło. Znów „zmarła śmiercią męczeńską". Kolejna.

Wrażliwości tyle i poruszenia. Z każdej strony. Z każdego słowa. Płynie. Rozpływa się. Duszę przytula. Tyle młodości zamkniętej w odczuwaniu. Oddechów tak wiele. Subtelnych i trujących też. Cierpienia młodych serc. Bo on wybrał inaczej. Bo ojciec znów pił i bił. I „uśmiech numer pięć” trzeba nałożyć. Udawany. Bo autyzm. Inność. Odmienność. Bycie w niebyciu. 

Czytajcie. I czujcie. Polecam najmocniej. 

Historia tej książki zaczyna się od tego, że 19-letnia Nela Soba, przyszła studentka medycyny nie wraca do domu z treningu. Rodzice i znajomi poszukują Neli w jej ulubionym lesie i niestety wkrótce jej ciało zostaje znalezione w Lesie Oliwskim. W trakcie Dochodzenia, które prowadzi prokurator Leopold Bilski wychodzi, że dziewczyna umierała przez wiele godzin czekając na pomoc. Wkrótce wychodzi na jaw, że w latach dziewięćdziesiątych w sopockim lesie znaleziono ciało Karoliny Rewers, wzorowej uczennicy liceum. Sprawca nigdy nie został schwytany.

Kim jest morderca z lat dziewięćdziesiątych i czy to ten sam sprawca? Czy może naśladowca? Jaka była jego motywacją, gdy popełniał te zbrodnie?

Przekonajcie się sami czytając ten fenomenalny kryminał.

"Błękit" Małgorzaty Oliwii Sobczak to już piąty tom serii KOLORY ZŁA. Jest to kryminał, który z pewnością przyciąga uwagę zarówno swoją intrygującą fabułą, jak i głębokimi emocjami, które towarzyszą bohaterom. Autorka z niezwykłą wrażliwością i precyzją kreśli portrety postaci, co sprawia, że czytelnik łatwo może się z nimi utożsamić. Akcja książki osadzona jest w malowniczym otoczeniu, które stanowi tło dla wewnętrznych zmagań bohaterów. Autorka umiejętnie łączy wątki osobiste z szerszym kontekstem społecznym, co dodaje głębi narracji. Tematy takie jak miłość, strata czy poszukiwanie sensu życia są przedstawione w sposób subtelny, a jednocześnie poruszający. Autorka porusza tutaj temat cierpienia i bólu rodziców po stracie dziecka, przemocy domowej, dowiadujemy się o zaburzeniu takim jak autyzm. Podczas czytania mogłam obserwować działania śledczych, którzy wszelkimi sposobami próbowali rozgryźć profil sprawcy i jaki był jego motyw. Podejrzanych jest wielu , a autorka potrafi wodzić czytelnika za nos. Muszę przyznać, że zakończenie powieści wbiło mnie w fotel.
Styl pisania autorki jest płynny i przystępny, co sprawia, że książkę czyta się z przyjemnością. Opisy miejsc i emocji są szczegółowe, ale nieprzesadzone, co pozwala na wyobrażenie sobie świata przedstawionego bez zbędnego przytłaczania.

"Błękit" to nie tylko historia o miłości, ale również o odkrywaniu samego siebie i radzeniu sobie z trudnościami. Autorka skłania do refleksji nad własnymi uczuciami i relacjami z innymi ludźmi. To powieść, która na długo pozostaje w pamięci, zachęcając do przemyśleń i rozmów. Ta historia pokazuje czytelnikom, że nigdy nie wiemy, co czeka na nas tuż za rogiem. Życie jest nieprzewidywalne i nigdy nie wiadomo, kto stanie na naszej drodze.
Małgorzata Oliwia Sobczak stworzyła dzieło, które łączy w sobie emocjonalny ładunek z literacką jakością. "Błękit" to lektura, która z pewnością zadowoli miłośników literatury współczesnej oraz tych, którzy cenią sobie głębokie historie o ludzkich losach.

Jestem w pełni usatysfakcjonowana i z niecierpliwością będę czekała na kolejne powieści spod pióra autorki.

Gorąco polecam!

BRUNETTE BOOKS

Kiedy 22 lata temu po raz pierwszy zostałam mamą, niemal od razu zaczęłam nazywać rodzicielstwo dożywotnią chorobą nerwową. Wtedy wydawało mi się to przesadą, dziś jestem tego pewna. Nabywamy to ,,choróbsko" w momencie narodzin dziecka i nosimy je w sobie aż do śmierci. Nie ma na to lekarstwa. To ciągły ścisk w żołądku, wieczne czuwanie, nieprzespane noce i oddanie cząstki siebie na zawsze - bez prawa do zwrotu ani gwarancji rekompensaty. A teraz wyobraźcie sobie, że ta cząstka Was nagle znika. Na zawsze.

Taki właśnie dramat stanowi oś fabularną ,,Błękitu" - piątej części cyklu Kolory zła. Strata dziecka to temat przewodni tej powieści, a emocje, jakie wzbudza, uderzają niczym tsunami. Dla mnie sprawa kryminalna była tym razem jedynie tłem - to ból rodziców po stracie dziecka przyciągał całą moją uwagę. Jeśli macie w sobie duże pokłady empatii, przygotujcie się na ogromny emocjonalny rollercoaster.

Wracając do autorki, Sobczak z książki na książkę wymiata coraz bardziej. Jej styl jest coraz lepszy, świetnie kreuje przedstawiony świat - zarówno współczesny, jak i retrospekcyjny, osadzony w latach 90. Napięcie i tempo akcji prowadzone są w punkt. Nie oderwiecie się od lektury.

,,Błękit" to powieść pełna bólu, ale i niebywałego literackiego kunsztu. Autorka wciąga czytelnika w wir emocji i pozwala zanurzyć się w przejmująco realistycznej historii, bo przecież nie jest tajemnicą, że fabuła inspirowana była prawdziwą zbrodnią dokonaną wiele lat temu na 19-letniej mieszkance Gdańska. To książka, która nie tylko porusza do głębi, ale też zostawia w nas ślad na długo. Czy warto sięgnąć po tę część Kolorów zła? Bez wątpienia. Bez wahania. Natychmiast.

Po obejrzeniu filmu ,,Kolory zła: Czerwień" miałam w planach przeczytać książki Małgorzaty Oliwii Sobczak z serii ,,Kolory zła". Jednak się zabierałam i nie mogłam zabrać za to. Jednak dzięki uprzejmości wydawnictwa WAB miałam okazję przeczytać ,,Kolory zła: Błękit" i już teraz stwierdzam, że niebawem zabieram się za kolejne tomy, bo pokochałam tę książkę!

Nela Sobla to przyszła studentka medycyny. Dziewczyna cieszy się, że udało jej się dostać na wymarzony kierunek. Niestety Nela nie zdaje sobie sprawy w jakim niebezpieczeństwie się znajduje. Jej poranny bieg zamienia się w koszmar. Ciało dziewczyny zostaje znalezione na prowizorycznym stosie. Niebawem okazuje się, że nastolatka umierała długie godziny, cierpiąc. Wkrótce okazuje się, że to morderstwo jest bardzo podobne do morderstwa sprzed kilkudziesięciu lat, a zabójca jest nadal poszukiwany.

Śledztwo prowadzi znany z wcześniejszych książek Leopold Bilski, prokurator. Mężczyzna ma doświadczenie w rozwiązywaniu trudnych spraw, jednak ta jest wyjątkowo skomplikowana. Nela to dziewczyna bardzo lubiana, prowadząca zwyczajne, spokojne, nastoletnie życie. Jej śmierć wstrząsa społecznością. Kiedy okazuje się, że ta sprawa jest bardzo podobna do tej z lat dziewięćdziesiątych sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje. Jednak Bilski wraz z pomocą palinolożki Janiny Hinc za wszelką cenę chce rozwiązać tą sprawę. Jednak czy mu się uda?

Powiedzieć, że jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki to jak nie powiedzieć nic! Małgorzata Oliwia Sobczak uznawana jest za jedną z najlepszych polskich autorek thrillerów i zdecydowanie tak jest! ,,Kolory zła: Błękit" to powieść, która mnie zachwyciła, trzymała w napięciu od pierwszych stron, a przede wszystkim zaskoczyła swoim zakończeniem! Ponadto jest to historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami co dodało jej autentyczności!

Jednym z głównych elementów tej powieści jest napięcie, które odczuwalne jest już od pierwszych stron! Co chwilę na jaw wychodzą nowe tropy pozwalające odkryć kolejne mroczne sekrety. Akcja biegnie swoim tempem jednak na nudę zdecydowanie nie można narzekać! Ponadto autorka skupia się na psychologicznych aspektach postaci, co pomaga nam zrozumieć działania ludzi. Ważnym elementem jest też ukazanie żałoby. Rodzina Neli zaczyna mierzyć się ze stratą ukochanego dziecko, co jest dla nich niezwykle bolesne. Natomiast ojciec Karoliny Rewers mimo upływu prawie 30 lat od zabójstwa córki nadal cierpi i nie może się z tym pogodzić.

Autorka ma świetny, barwny, ale i emocjonalny styl pisarski, co sprawia, że od książki nie możemy się oderwać! Czytałam ją w każdej możliwej chwili, a zarwana nocka nie była mi straszna! Plastyczność języka sprawiła, że opisy morderstw i miejsc mocno działają na wyobraźnię czytelnika! Dodatkowo atutem tej książki jest to, że sama akcja dzieje się dwutorowo. Czas współczesny oraz lata dziewięćdziesiąte. W czasie teraźniejszym razem z Leopoldem Bilskim skupiamy się na rozwiązaniu zabójstwa, natomiast lata dziewięćdziesiąte skupiają się na przedstawieniu postaci Karoliny Rewers, poznajemy ją i krok po kroku dochodzimy do momentu kulminacyjnego czyli jej morderstwa.

Reasumując, ,,Kolory zła: Błękit" to powieść, która przypadnie do gustu nawet najbardziej wymagającym czytelnikom. Ta historia jest mroczna, pełna napięcia i mocno wciągająca! Tematy psychologiczne takie jak żałoba, trauma, strata sprawiają, że powieść ta nabiera głębi, a inspiracja prawdziwymi wydarzeniami dodaje autentyczności. Jeśli szukacie powieści, dla której zarwiecie nockę to ta pozycja jest idealnym wyborem! Jedyne czego możecie być pewni to tego, że ta historia pozostaje w głowie i sercu czytelnika na długo! Z całego serca polecam!

IG: libresunn

Czy można przygotować się na stratę? A może ból po niej nigdy tak naprawdę nie mija, tylko przybiera inną formę? ?

Małgorzata Oliwia Sobczak po raz kolejny udowadnia, że nie tylko snuje historie - ona tka je emocjami, które przenikają każdą stronę. ,,Błękit" to książka, która uderza z siłą sztormu i zostawia po sobie ślad, którego nie sposób wymazać. 

Zaczyna się jak koszmar. Nela Soba, młoda dziewczyna pełna marzeń, ginie w bestialski sposób. Ciało znalezione w Lesie Oliwskim, tabliczka z tajemniczym napisem. Sprawa, która nie ma żadnych tropów. A może ma ich zbyt wiele? Bilski, Hinc i Chraboł zanurzają się w śledztwo, które sięga dalej, niż mogliby przypuszczać. I nagle okazuje się, że przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, a śmierć Neli to tylko część większej układanki. 

Sobczak nie pisze zwykłych kryminałów - jej powieści to przeżycie. ,,Błękit" przeszywa do szpiku kości, wywołując w czytelniku cały wachlarz emocji. To opowieść o stracie, która boli, o tajemnicach, które drążą duszę, i o złu, które nie zawsze nosi maskę potwora. Autorka zabiera nas w podróż przez mrok, ale nie daje prostych odpowiedzi. 

To jedna z tych książek, które nie tylko dostarczają emocji na granicy mrożącej krew w żyłach, ale również zmuszają do głębszej refleksji. Z jednej strony trzymają w napięciu, a z drugiej nie pozwalają o sobie zapomnieć. ,,Błękit" jest książką, która wciąga do granic, a jednocześnie nie daje spokoju po zakończeniu. To opowieść, która wykracza poza klasyczny kryminał - jest tak realna, że przez długi czas wracamy do niej myślami, nie mogąc uwolnić się od jej emocji. Totalnie wciągająca, prawdziwa, a jednocześnie poruszająca w sposób, który zostaje z nami na długo. 

Sceny rodzinnego dramatu ściskają za gardło, relacje bohaterów są wielowymiarowe, a atmosfera - gęsta i duszna, niemal namacalna. W tej książce czuć każdy detal - od zapachu farby w sprayu, przez pulsujący rytm lat 90., po ciężar niewypowiedzianych słów. Każda strona jest jak echo przeszłości, która nie pozwala o sobie zapomnieć. 

Czy prawda zawsze daje ukojenie? A może czasem lepiej nie wiedzieć? Jedno jest pewne - ,,Błękit" to książka, o której nie da się zapomnieć. Jeśli jeszcze jej nie czytałeś(aś), przygotuj się na jazdę bez trzymanki. Będzie bolało, będzie uwierało, ale gwarantuję - warto.