"Biedni ludzie" to dramat uczuć, które nie mają racji bytu w nędznej wegetacji urzędnika n-tej kategorii. Bohaterem powieści jest biedny urzędnik o gołębim sercu, niemłody, śmieszny i lekceważony przez wszystkich. Ów biedaczyna pozwala sobie na luksus kochania - bezinteresownie - i ochraniania przedmiotu swych uczuć przed zasadzkami i trudami życia, luksus opłacony głodowaniem i upokorzeniami. Dramat ten przypomina atmosferą słynny "Szynel" Gogola, Dostojewski w osobie Diewuszkina rozwija jak gdyby i kontynuuje temat gogolowski.
Wydawnictwo: Książka i Wiedza
Data wydania: 1976 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: b.d
Liczba stron: 199
Język oryginału: rosyjski
Tłumaczenie: Andrzej Stawar
W duszy bohaterów Dostojewskiego zawsze toczy się walka pomiędzy dobrem a złem, ale zenit osiąga ona właśnie w duszy głównego bohatera tej...
"Biesy" są powieścią alegoryczną, dotyczącą dramatycznych wydarzeń w Rosji i Europie. Oś fabularną stanowi przedstawienie metod działania antypaństwowego...
Przeczytane:2023-08-01, Ocena: 5, Przeczytałam, Mam, Papier, Insta challenge. Wyzwanie dla bookstagramerów 2023, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2023, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2023 roku, 52 książki 2023, 26 książek 2023, 12 książek 2023, 2023,
"Biedni ludzie" to debiut literacki Fiodora Dostojewskiego, jednego z najwybitniejszych pisarzy rosyjskich. Ta książka po raz pierwszy została wydana w 1846 roku. Ja czytałam wydanie z maja 1976 roku.
Jest napisana specyficznym językiem. Spotkałam tutaj dwóch bohaterów: Makarego Diewuszkina i Warwarę Dobrosiełową, którzy piszą do siebie listy. Opisują w nich swoje życie i problemy, w których aktualnie się znaleźli. Obydwoje się kochają. On jest od niej dużo starszy. Ona jest słabego zdrowia. Czy ich miłość ma szansę zrealizować się w realnym świecie? Czy wyjdą ze swoich stref komfortu? Czy raczej będą obawiać się tego, co ludzie powiedzą?
Bardzo przejęłam się losem naszych bohaterów. Uroniłam nawet łzy.
"Biedni ludzie" jest dramatem. Dzięki dwójce postaci wiemy, co czuli mieszkańcy Petersburga w XIX wieku. Przekonałam się jaki stosunek mieli bogaci do biednych ludzi. Widziałam upadek człowieka. Czy zawsze po upadku ludzie powstawali jak feniks z popiołu?
Debiutancka książka Fiodora Dostojewskiego to bardzo dobra i trudna lektura. Ta powieść została pozytywnie przyjęta przez krytykę. Warto po nią sięgnąć.