Bez prawa do błędu
Wasilij Machanienko

Q: Macie autora, który jest dla Was gwarantem dobrej książki?

 

Osobiście mam kilku takich i choć czytałem tylko jedną serię Wasilija Machanienki, to jednak wiedziałem, że po kolejnej jego powieści mogę spodziewać się wiele. Tym bardziej, że "Świat przeistoczonych" również należy do gatunku LitRPG. Z tego powodu moje wymagania wobec "Bez prawa do błędu" były dosyć wysokie.

 

Fabuła tej książki od samego początku rzuca nas w wir wydarzeń. Od pierwszej strony dużo się dzieje i to do samego końca powieści. Przez to czyta się ją szybko i z zainteresowaniem. Nie ma tu zbędnych scen czy rozwleczonych opisów, tylko ciągła akcja i rozwałka.

 

Główny bohater, Mark Dervine, nie jest według mnie tak charyzmatyczny jak Szaman Machan, ale to nie zmienia faktu, że czytelnik ciągle mu kibicuje. Uważam, jednak że Mark jest zbyt mocny w czasie trwania akcji książki. Szaman miał swoje wzloty i upadki, tymczasem ten gracz moim zdaniem za szybko rośnie w siłę, przez co ciągle wszystko mu wychodzi.

 

Z drobnych wad, muszę jeszcze wspomnieć o niektórych imionach, które jak dla mnie średnio pasowały do świata, jak na przykład Wiewiórka, siostra Marka.

 

Całość jest jednak bardzo dobra, a dzięki cliffhangerowi na końcu, tym bardziej chce się sięgnąć po kolejną część. Uważam, że ta seria ma potencjał, ale czy został on wykorzystany, przekonam się przy premierze kolejnych części.

Więcej recenzji znajdziecie na moim Instagramie @chomiczkowe.recenzje, gdzie serdecznie zapraszam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

LitRPG - co to za nowy twór, z czym to się je, to się czyta, czy w to się gra? Rozpoczęłam przygodę z "Bez prawa do błędu", żeby odnaleźć odpowiedzi na te wszystkie pytania. Nie przypomina to w żadnych wypadku paragrafówki, bo na nic tutaj nie mamy wpływu. Jakimi słowami bym tego nie opisała, zabrzmi pewnie nudno, chociaż wcale takie nie jest. Otóż obserwujemy jak główny bohater... gra.

Mark jest przeciętniakiem, prostym facetem, który lubi gry i ma młodszą siostrę. Nic więcej o nim nie wiemy, bo niczego więcej nie potrzebujemy. "Bez prawa..." to ciągła akcja, walka o przetrwanie, zdobywanie expa, wykonywanie zadań i grindowanie. Znasz te terminy? W takim razie książka jest dla ciebie.

Rzeczywistość zmienia się w koszmar, mutanty wychodzą z ukrycia, a jak już nas nauczyło "The Walking Dead", nie tylko one będą nam zagrażać. Najciekawiej robi się w momencie, w którym okazuje się, że innych graczy również można brutalnie wykorzystywać. Urwało ci nogę? Spoko, weź telefon, otwórz Sklep i doładuj sobie Regenerację, ulecz się wirtualną Strzykawką. Tak, takie rzeczy od teraz się dzieją i to w realu.

Nie wierzyłam, że połączenie dwóch tak różnych mediów może być ciekawe, a jednak wciągnęłam się na maksa. Byłam ciekawa kolejnych lokacji, zadań, możliwości, jakie odkryje przed nami gra. Czy Markowi uda się ją wygrać albo oszukać? Realizm stopił się z RPG i klimatem postapo. Nadchodzą przeciwnicy, moi sojusznicy ich nie widzą - dlaczego?! Myśl, myśl, myśl... aha, nie stworzyliśmy Drużyny!

Polecam wszystkim fanom fantastyki i graczom oczywiście. Lektura jest wciągająca, zaskakująca, odpręża i dostarcza.

(współpraca barterowa)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Świat przeistoczonych. Bez prawa do błędu" to pierwszy tom nowej serii Wasilija Machanienko i jednocześnie moje pierwsze spotkanie z jego twórczością.

Autor od razu wrzuca czytelnika na głęboką wodę i pozwala, by wir akcji to pochłonął.

Mamy tutaj historię Marka, będącego graczem beta pewnej gry, który, w wyniku niewyjaśnionych do końca okoliczności, trafia do świata tejże gry i musi zawalczyć o przetrwanie. Jest zmuszony do ukrywania się, walki z potworami różnych poziomów, zdobywania przedmiotów, podkręcaniu swoich umiejętności i poziomów w grze.

Nie jest jedynym człowiekiem przeniesionym do gry, lecz nie każdy z graczy okaże się życzliwy... Największym wyzwaniem jednak jest dla Marka sama gra.

To była mocno nietypowa książka, rzadko trafiam na powieści tego rodzaju. Początkowo czułam się zaintrygowana i miałam co do niej bardzo dobre przeczucia.

Niestety im dalej, tym bywało nieco gorzej. W książce panuje dość duży chaos, główny bohater początkowo powoli wbija kolejne poziomy, lecz po pewnym czasie otrzymuje takie boosty, że ciężko mi było za nimi nadążyć ?

Autor wprowadzał go w nieciekawe sytuacje, aby później najczęściej bardzo nieprawdopodobnie i dzięki niebywałemu szczęściu go z nich wyciągać... Niezbyt mi się to spodobało.

Podobnie relacja Marka z jego młodszą siostrą wydała mi się również mało wiarygodna. Choć podjęte przez niego decyzje zostały wyjaśnione, to zabrakło mi w tym emocji. Mówię to z żalem, ale niestety w całej książce trochę mi ich brakowało ? pod koniec nawet potencjalnie niebezpieczna sytuacja wcale mnie nie ruszała, bo wiedziałam, że Mark tak czy siak magicznie się z niej wykaraska.

Książce nie można jednak odmówić oryginalnego pomysłu, fajnego klimatu, a to, co najbardziej mnie zaciekawiło to powód dla którego władzę nad Ziemią przejęła ta brutalna gra. Niestety wątek ten nie został jeszcze dostatecznie rozwinięty, ale to właśnie on kusi, by sięgnąć po kolejny tom.

Nie jest to zła powieść, z pewnością znajdzie wielu fanów, bo ma zalety,ale niestety mnie nie ujęła tak jak liczyłam.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)