Belladonna
Adalyn Grace

Do "Belladonny" przysiadłam na chwilę, żeby sprawdzić, z czym to się je. Nie czytałam opisu książki i dobrze, bo zawiera błąd (z tego, co mi wiadomo po lekturze powieści, o majątek walczą nie synowie patriarchy rodu, bo ma on jednego syna, a syn i wuj, który uważa, że pokieruje firmą znacznie lepiej). No i jak zaczęłam sprawdzać, skończyłam całą książkę o drugiej w nocy. Wciągnęła mnie od razu i do końca nie mogłam się oderwać. Bo, czego nie podaje opis, pojawia się w powieści wątek kryminalny, który sprawia, że jak najszybciej chcemy się dowiedzieć, kto stoi za całym złem, które dzieje się w Thorn Grove.

Powieść zresztą bardzo dobrze się rozpoczyna i od razu przykuwa do lektury. Signa Farrow, główna bohaterka książki, ma na początku jakieś dwa lata, jest na przyjęciu, na którym w tajemniczy sposób umierają jej bliscy. Od razu wiadomo, że dziecko ma pewne tajemnicze możliwości, bo mimo że dziewczynkę karmiono zatrutym mlekiem matki, nie zginęła. Później jest jeszcze ciekawiej, z wiekiem i tułaczką po rodzinie osierocona Signa odkrywa swoje nieco makabryczne zdolności, przez które nie jest mile widziana nie tylko w rodzinie, ale też w otoczeniu. Dziewczyna czuje się samotna, odrzucona, a jej jedynym towarzyszem, od którego stara się uwolnić, obwiniając go o wszystkie swoje nieszczęścia, jest Śmierć. W końcu Signa trafia do Thorn Grove, do dworu zamożnych krewnych, gdzie jej życie wywraca się do góry nogami. W końcu jej marzenie o balach, pięknych sukniach, akceptacji wśród towarzystwa i wyjściu za mąż może się spełnić. Signa uczy się manier, tańca, gry na pianinie, tego wszystkiego, co panna z dobrego domu powinna umieć. Mimo bogactwa, życie mieszkańców Thorn Grove wydaje się smutne. Nie żyje pani domu, jej mąż jest pogrążony w żałobie, do tego jego ukochana córka Blythe cierpi i umiera na tę samą chorobę co jego żona. Okazuje się, że Signa może pomóc, może wreszcie wykorzystać swoje zdolności w dobrym celu i sprawić, aby do tego domu wróciło życie.

Nie będę zdradzać niczego więcej z fabuły, nie napiszę również, o co chodzi z nadnaturalnymi zdolnościami Signy i jaki mają związek ze Śmiercią. To musicie odkryć na własną rękę. Gwarantuję, że będziecie się przy tym bawić wyśmienicie, jeśli lubicie zagadki, rodzinne tajemnice, gotycki klimat i odrobinę romansu, którego przyznam szczerze nie spodziewałam się tu dostać, a już na pewno nie w takim wydaniu. A, jeśli lubicie czytać o duchach nawiedzających bohaterów tym bardziej powinno Wam się spodobać. Nie spotkałam się jeszcze z takim pomysłem na powieść, dlatego chłonęłam tę historię z prawie stale rozszerzonymi ze zdziwienia oczami. Genialnie wymyśliła Adalyn Grace tę opowieść, a przede wszystkim świetny miała pomysł na zdolności głównej bohaterki. Zabrakło mi być może wyjaśnienia, skąd w ogóle u niej te moce, intryga w powieści również była trochę grubymi nićmi szyta, głównie dlatego, że łatwo można było się domyślić, kto za nią stoi, a mimo to bardzo mi się całość podobała. Ze względu na pomysł, który dla mnie był nowy i nietuzinkowy, z powody mrocznego, niepokojącego klimatu, romansu innego niż wszystkie i ciekawych bohaterów, z którymi z łatwością się zżyłam.

Bohaterowie, szczególnie pierwszoplanowi, są świetnie skrojeni. Signa daje się dobrze poznać, początkowo jako sierota, której nikt nie chce, o którą nikt z krewnych nie dba, każdy jednak czerpie z jej pokaźnego majątku. Przerzucana z rąk do rąk po śmierci kolejnych krewnych, prawie zagłodzona, samotna dziewczyna, od razu wzbudza w czytelniku ciepłe uczucia. Signa z biegiem lektury bardzo się zmienia, odkrywa siebie, przestaje walczyć ze swoją prawdziwą naturą, a nawet ją akceptuje. Zmieniają się też jej marzenia, oprócz tego jednego o akceptacji i życzliwych ludziach wokół. Z bohaterów drugoplanowych polubiłam Elijaha Hawthorne'a, głowę rodziny, pogrążoną w rozpaczy i smutku, ale jednocześnie człowieka rozsądnego i kochającego bliskich nade wszystko, a także jego chorą córkę Blythe, która ma być bohaterką jednej z kolejnych części cyklu. Powieść kończy się cliffhangerem, który jest jednocześnie dość zaskakującym zwrotem akcji. Bo kiedy myślimy, że już wszystko ułoży się w tej rodzinie dobrze, dzieje się coś, co przekreśla te nadzieje i zapowiada, że "zabawa" zacznie się od nowa. Czekam na kolejny tom tej fascynującej opowieści, a Wam "Belladonnę" bardzo polecam 💗

Zastanawialiście się kiedyś nad tym jak może wyglądać śmierć? ?

Kiedyś wyobrażałam ją sobie jako ponurego żniwiarza z kosą. Obecnie jednak nie mam pojęcia czy w ogóle istnieje, a tym bardziej jak miałaby wyglądać.

Rozmyślań na temat wyglądu Śmierci na pewno nie ma główna bohaterka "Belladonny". Signa Farrow- osierocona spadkobierczyni fortuny ma nietypowe zdolności. Dzięki którym może spotkać Śmierć oraz widzi duchy ?

Signa choć ma dopiero dziewiętnaście lat kilkukrotnie zmieniała swoje miejsce zamieszkania. Sierota z fortuną przyciągała zainteresowanie krewnych. Niestety nie takie jak można się spodziewać.

W końcu trafia do posiadłości Hawthornów, gdzie wcale nie musi się starać aby ujrzeć Śmierć. Blyde, córka właściciela majątku bardzo ciężko choruje. Podejrzane jest to, że takie same dolegliwości miała jej matka, która zmarła przed kilkoma miesiącami. Signa ma swoje podejrzenia i stara się dociec prawdy. Pomaga jej w tym stajenny o imieniu Sylas. Dziewczyna często spędza z nim czas i uczucia względem niego zaczynają przeradzać się w zdecydowanie coś bardzo niestosownego. Jednak w tym wszystkim jest również postać Śmierci, który z wroga staje się sprzymierzeńcem.

Signa jest rozdarta. Każdego z nich darzy coraz głębszym uczuciem i nie wie którego wybrać. Czy będzie musiała dokonać wyboru? A może to Los wybierze za nią?

Bardzo przyjemnie słuchało mi się "Belladonny" w formie audiobooka. Dobrze dobrany głos lektorki oraz ciekawa fabuła to przepis na idealnego audiobooka. Czasem przy słuchaniu mam problem z koncentracją i umykają mi pewne rzeczy. Jednak przy "Belladonnie" tak nie miałam. Aura tajemniczości, obcowania z duchami i poszukiwań sprawcy zabójstwa Lillian pochłonęła mnie bez reszty. Oprócz tego wrzuceni jesteśmy w świat socjety, w którym Signa nie do końca potrafi się odnaleźć.

Jeśli szukacie intrygującej lektury, której fabuła nie jest przesycona emocjami to śmiało sięgajcie po "Belladonnę".

Signa Farrow ma smutne życie, jest sierotą i ciągle prześladuje ją Śmierć, przez co zmienia domy i opiekunów. Wkońcu trafia do Thorn Grove, gdzie mieszkają jej kuzyni. Dom jest stary, niepokojący i pełen tajemnic, a córkę właściciela trawi nieznana choroba. 

Dobrze się czytało, wciągająca.