Awantura o pieniądze albo życie
Eduardo Mendoza

Bodaj najsłabsza z książek Mendozy. Brak tego pazura i błyskotliwości, które tak mnie urzekły w "Przygodzie fryzjera damskiego". Ale też i tłumaczenie mało udane. Przyznać muszę, że nawet nie doczytałam do końca .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie jestem jakimś szczególnym wielbicielem twórczości Mendozy, kilka jego (dwie dokładnie) rzeczy czytałem, przyznaję z przyjemnością, bo i styl dobry i poczucie humoru najwyższej próby. ,,- Dokładnie pamiętam niektóre niezwykłe wypadki, jak ten z hiszpańską pensjonarką czy z oliwkowym labiryntem. I bardzo mnie poruszała opowieść o tym, jak rozwiązał pan sprawę morderstwa w Orient Expresie. - Tak, tam się popisałem." Poszukując czegoś rozrywkowego, ale nie uwłaczającego inteligencji i smakowi średnio wyrobionego czytelnika, sięgnąłem po najnowszą odsłonę kryminalnych perypetii damskiego fryzjera z detektywistycznymi ambicjami. Dostałem czegom szukał, a nawet trochę więcej. I nie chodzi mi tutaj tylko o te kilka butelek hiszpańskiego wina, które towarzyszyły lekturze. Fabuła wydaje się prosta. Oto zaginął w tajemniczych, a jakże, okolicznościach towarzysz niedoli naszego fryzjera, niejaki Romulo Przystojniak. W poszukiwani angażuje się zespół osobliwych postaci. W historii roi się od typów w rodzaju mimów, ulicznych grajków, żywych posągów, duchowych przewodników-joginów oraz wybornie odmalowanej chińskiej rodziny przedsiębiorców. Prowadzone w niesztampowy sposób śledztwo, pozornie tylko chaotyczne dzieje się w dekoracjach tonącego w upale Madrytu, którego duszna wakacyjna aura znakomicie koresponduje z klimatem pogrążonego w kryzysie państwa. Rzecz dzieje się bowiem współcześnie i choć Mendoza daleki jest od taniej publicystyki, przemyca sporo ciekawych obserwacji natury krytyczno-politycznej. Nie bez kozery też wprowadza wątek planowanego zamachu na Angelę Merkel, rozgrywając go w sposób tak bajecznie groteskowy, że aż do bólu prawdopodobny. To sztuka opowiadać o przytłaczającej rzeczywistości (zakład fryzjerski naszego bohatera stoi, jak wiele małych biznesów w Hiszpanii, na skraju bankructwa), w sposób, który dosadny i szalenie przy tym zabawny. Sztuka, kojarząca się z twórczością Barei czy bliższego Mendozie Almodovara (vide Przelotni kochankowie chociażby).

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Napisana z humorem opowieść o nieudolnych złodziejach. Dla rozluźnienia na jesienne wieczory:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)